Witam. Jako że do niedawna "męczyłem się" w życiu, kilka miesięcy temu podjąłem psychoterapię. Przez te kilka miesięcy z sesji na sesję było naprawdę coraz lepiej, poczułem że chce się żyć. Terapia doprowadziła mnie do miejsca w którym teraz jestem czyli do naprawdę bardzo dobrej relacji z Bogiem. I z Nim jest wszystko o wiele łatwiejsze, czuję to jego wsparcie. Uczę się prawdziwie kochać. Teraz, gdy pragnę rozwijać się duchowo, postanowiłem słuchać pisma świętego (ninoteka). Tzn obecnie każdego dnia słucham Pisma Świętego, Medytuję z Jezuitami (Youtube) oraz słucham kazan Ks. Pawlukiewicza. Wszystkie te 3 sposoby uwielbiam i dodają mi siłę,ale zastanawiam się czy to wszystko jest OK, skoro każdego dnia słucham 3 różnych ewangelii, bo jak wiadomo medytacja, czy kazania Ks. Pawlukiewicza poprzedzone są ewangelią, jak myślicie i jak Wy pracujecie. Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

A co to za terapia? Bo ja od lat nie mogę przyjśc do siebie.

Jest to terapia humanistyczna. Naprawdę już kiepsko ze mną było. Od samego dzieciństwa miałem olbrzymie problemy, a tu kilka miesięcy i pomaga ona mi wstać z kolan, ale także bardzo dużo pracuję nad sobą. Największym problemem było to iż oddaliłem się od Boga nie zdając sobie sprawy. Teraz wiem że wszystko jest w rękach Boga, ale także i moich. I tylko praca nad rozwojem duchowym i bycie blisko Boga zmienia życie

Jeszcze nie słyszałem, żeby ktoś przedawkolwal Pismo Święte. Na moje oko, wszystko Ok. Klopot i powód do zmartwienie będziesz miał wówczas, jeśli to słuchanie Słowa, albo o Słowie do niczego Cię nie uruchomi. Albo wówczas kiedy właśnie usłyszysz Słowo, mocno w tobie wybrzmi, a ty się przed Nim będziesz bronił niczym Jonasz przed Niniwa. Z własnego doświadczenia również wiem, że ta radość grzania się w blasku Słowa, jest łaską. Nie jest naszą zasługą. Jeśli ulegniesz pokusie, wejdziesz no nowo w niewolę grzechu, to się na tą łaskę zamkniesz na nowo. Więc grzechu się wystrzegaj, a swoich praktyk nie zaniedbuj. Z Panem Bogiem i życzę wytrwałości w godzinie próby.