Witam serdecznie,
mam bardzo ważne pytanie odnośnie obowiązku księdza do udostępnienia kościoła. Chodzi mi o to, czy ksiądz bez żadnego(!) powodu może odmówić Młodej Parze udostępnienia kościoła do ceremonii ślubnej?

Ksiądz jest bardzo specyficznym człowiekiem i kiedy byliśmy zapytać o udzielenie ślubu to najpierw nas gorąco namawiał nad przemyśleniem decyzji jeszcze raz, potem żebyśmy się wstrzymali a na końcu, że zbliżają się czasy ostateczne i czy to ma sens brać ślub przed widocznym końcem świata? W końcu powiedział, że jak nam zależy to że możemy ale żebyśmy sobie "poszukali kogoś kto nas pobłogosławi". Ewidentnie ksiądz nam nie chce udzielić ślubu. W porządku, ma jakieś swoje przekonania, dla mnie to żaden problem. Poszukam innego księdza, który zgodzi się nam udzielić ślubu.

Pytanie tylko, czy ksiądz z racji tego, że sam nam nie chce udzielić ślubu, to może również nam odmówić udostępnienia kościoła?

Trzy tygodnie próbowałam dodzwonić się do księdza, żeby omówić tę sprawę. Niestety ksiądz jest nieuchwytny po mszach w kościele. Jak się w końcu dodzwoniłam to ksiądz stwierdził, że to nie jest takie hop siup i że on nas nie wpisze w kalendarz tylko dlatego że my chcemy. Że to trzeba negocjować i że "on jest Panem negocjacji". Nie wiem dlaczego ma takie nastawienie ale wkrótce jadę na rozmowę z nim i chciałabym wiedzieć czy rzeczywiście ksiądz może nam zabronić wzięcia ślubu w tym kościele czy nie może.

Bedę wdzięczna za jakąkolwiek pomoc!
Anna

Większość z tutaj obecnych (myślę), czas ślubu i związanych z tym przygotowań ma już daaaawno za sobą. Pamiętam że był to bardzo aktywny czas, pełen napięcia i obowiązków, ale również taki czas przełomowy. Co to będzie później - myślałem. I chyba w tym wszystkim właśnie to jest najważniejsze. To - "później", czyli prawdziwe życie. Pocieszałem się faktem, że jestem przecież dorosły i o życiu "wszystko wiem", bo czytam, słucham i mam przyjaciół już "po", więc - na pewno będzie dobrze.

Okazało się że o życiu, a zwłaszcza o życiu w rodzinie nie wiem nic. Teoria, opowieści, TV, narzeczeństwo vs małżeństwo ma się zupełnie inaczej do moich wyobrażeń. Popełniliśmy oboje (w małżeństwie) błedów, (czyt. niepotrzebnych zranień), które dzisiaj bardzo bym chciał naprawić, wyprostować, wymazać. Ale niestety się nie da, a rany mają to do siebie że potrzebują czasu, żeby się zabliźnić. Niszczą, co najważniejsze - związek.

Piszę to, bo zastanawiam się nad postawą księdza. Z opisu wynika, że czapia się bez powodu i robi problemy w zwarciu czegoś, co przecież jest już tylko formalnością.Ponad to, chodzi przecież o małżeństwo sakramentalne, więc hip hip - hura. Ksiądz, urwał się chyba z choinki.

Ale przecież, pomyślałem sobie - "gość", jak by nie było, jest dusz-pasterzem. Dba i patrzy głęboko w człowieka. Widzi jego duchowe potrzeby, braki, pustkę, albo dla odmiany - bogactwo. Czyli widzi to, co nam na co dzień umyka, nad czym się nie skupiamy i w kierunku czego - w natłoku obowiązków związanych z przygotowaniami - kompletnie nie kierujemy swojego wzroku.

Gdybym dzisiaj miał znowu 20, 30 lat i stał przed takim życiowym wyborem jak małżeństwo, to na pewno bardziej starał bym się skupić, wyłapać każdą mądrą radę, pouczenie nad tym co przed ślubem mówi do mnie Kościół ustami księdza, a mniej nad całą resztą, która jest ulotna i wraz z czasem i ludzką pamięcią, ostatecznie przemija. Może, pomimo awersji do ksiedza, warto by było przeanalizować te jego "zastrzeżenia" ?

1. Jeżeli sytuacja się nie zmieni to poproś o dokładne wyjaśnienie powodów odmowy wraz ze wskazaniem na konkretny przepis prawa kanonicznego stanowiący podstawę.
2. Jeżeli wystąpi punkt 1, a powody odmowy nie będą wynikały z przeszkód zrywających ważność małżeństwa, to zmień kierunek jazdy i udaj się do biskupa z informacją, że tenże ksiądz odmawia wam ślubu z powodu ...(wstaw to, co wam powie) i prosisz o interwencję.

Dziękuję za odpowiedzi.

Jozek, miło, że się podzieliłeś swoim doświadczeniem i przemyśleniami. Niestety twoje spostrzeżenia są już za bardzo "na wyrost", ponieważ naprawdę nie wiemy dlaczego ksiądz ma taką postawę. (To znaczy po rozmowie z innymi ludźmi, wychodzi na to, że jego postawa jest "normalna" bo on nigdy nic nie chce zrobić/załatwić/pomóc, podobno jest to bardzo problematyczny kapłan.)
Dla twojej wiadomości, bardzo chętnie przyjmuję wszelkie dobre rady, bo zależy mi na zbudowaniu cudownego małżeństwa z solidnymi podstawami. Jesteśmy już po naukach przedmałżeńskich, po wielu rozmowach z małżeństwami z wieloletnim stażem i jeżeli ksiądz chce mnie pouczyć, to przyjmuję to z wielką pokorą i ochotą. Szkoda tylko, że ten ksiądz mówi nam o bezsensownym braniu ślubu skoro zbliżają się czasy ostateczne, małżeństwo teraz nie ma sensu i że on jest "Panem negocjacji".
Nie dodałam na początku, co może jest bardzo ważne i kluczowe - ksiądz nas nie zna. Nie jesteśmy członkami jego parafii.
Sądzę, że może jego postawa wynika z tego, że na samym początku rozmowy wspomniałam, że będziemy potrzebować dyspensę bo nie jestem wyznania rzymskokatolickiego i czy nam nie pomógłby jej napisać.
Jest mi strasznie przykro. A jeszcze bardziej chyba mojemu narzeczonemu. Jest mu wstyd za takiego księdza. Kiedy rozmawiałam z moim księdzem i wspomniałam o ślubie, to był szczęśliwy i od razu chętny do pomocy. Wszystko nam powiedział, napisał na kartce, żebyśmy nie zapomnieli jakie dokładnie dokumenty trzeba ogarnąć przed ślubem. Niestety ślub w moim kościele jest dla narzeczonego nieważny, dlatego musimy zawrzeć sakrament w kościele katolickim. Tylko, że tutaj zamiast jakiejkolwiek pomocy czy chęci to słyszymy "czy to ma sens?" .Nie mówię już o tym, że skontaktować się z księdzem to gorzej chyba niż z biskupem.

Yarpen Zirgin, dziękuję bardzo za radę! Tak zrobię przy najbliżej okazji.

Co za ksiądz !
Jeżeli was nie zna i nie jesteście członkami parafii, ( żadne z was) dlaczego miałby się zgodzić? Może jest to ważne? Może i jest...

Musicie? Dlaczego?
Ann_a złościsz się na księdza, żądasz udostępnienia kościoła,samej będąc innego wyznania. Skąd ksiądz ma wiedzieć,że nie będziecie odprawiać w świątyni np satanistycznych ceremonii? Sama powiedziałaś, że nie zna żadnego z was. Dlaczego nie pójdziecie do parafii Twojego narzeczonego? Dziwne to wszystko.

Otóż to.

Dyspensa dla Twojego narzeczonego raczej nie będzie problemem. Interesuje mnie to:

Dlaczego nie załatwiacie ślubu w parafii narzeczonego?

Dla mnie z kolei niezrozumiałe jest to:



Nie wiem, może ja źle rozumuję, ale dla mnie to brzmi troszkę...histerycznie (?) coś a la idzie koniec świata i musimy mieć katolicki ślub...

No i właśnie skoro ksiądz Was nie zna, to jest to jednak kluczowe i ważne jak najbardziej. Podobnie zastanawiam się jak Yarpen czemu nie wzięliście ślubu w parafii narzeczonego...

Dlaczego nie planujecie ślubu w parafii narzeczonego tylko w kościele, o którym mowa?

Obawiam sie ze raczej chodzi tu o dostarczenie ksiedzu odpowiednich i waznych dokumentw-zaswiadczen z rodzimych parafii, bo dzis ludzie mieszkaja w kompletnie innych rejonach niz parafiia do ktorej oficjalnie naleza.
Ksiadz powinien chocby co nieco poznac kandydatow chcacych zawrzec zwiazek malzenski, a w wielu parafiach poza granicami Polski jest wymog zapisania sie- wpisania na liste parafian w danej parafii, by np. dziecko moglo przystapic do Pierwszej Komunii Sw.
Jesli mieszkaja poza wlasnymi parafiami to pierwsza rzecza jaka powinni zrobic to wpisac sie do parafii w ktorej chca wziasc slub.
Takie turystyczne sluby w jakims egzotycznym czy podobajacym sie mlodym konkretnym kosciele to przede wszystkim proszenie sie o problemy i tu ksiadz ma najwiecej do powiedzenia, bo kosciol to nie atrakcja turystyczna by sobie ot tak dla np. ladniejszego fotograficznie kosciola i otoczenia zmieniac miejsce slubu.
W takich przypadkach mogl by pomoc list od swojego proboszcza do ksiedza w wybranym przez mlodych kosciele. Oczywiscie jest to czescia pracy ksiedza za ktora powinien dostac jakas zaplate, bo to glowne ksiezy utrzymanie.
Poza tym sumienia ksiedza nie mozna ignorowac i uwazac ze to jego widzimisie, bo on takze jest spowiednikiem i jego sumienie jest jakby bariera dla naszego-parafian sumienia. To jest jedna z drog nauczania.

Mniszek, z tym koncem swiata to chyba cos pokreciles, bo autorka pisze ze to ten ksiadz mowi o koncu swiata, a nie oni.

1. W Kościele łacińskim obowiązuje zasada, że każdy może zawrzeć małżeństwo, komu prawo tego nie zabrania, czyli jeżeli nie zachodzi jedna z 12 (w Kościele łacińskim, w rzymskich Kościołach wschodnich 13) enumeratywnie wyliczonych przez Kodeks prawa kanonicznego przeszkód, a przyszli małżonkowie wyrażają wolę zawarcia małżeństwa, tak je rozumie KRK. Od niektórych jest możliwa dyspensa, w uzasadnionych przypadkach, w innych nie. Jeśli żadna z takich sytuacji opisanych w KPK jako przeszkoda, nie ma miejsca, narzeczeni wyrażają wolę zawarcia takiego małżeństwa, to osoba uprawniona do asystowania przy zawieraniu małżeństwa (a w rzymskich Kościołach wschodnich kapłan upoważniony do błogosławieństwa małżeństwa) nie może chyba odmówić, choćby nawet nie wiem jak odradzała zawarcie małżeństwa czy była przekonana o jego bezsensie czy sensie. To ostatecznie małżonkowie zawierają małżeństwo, czy nie jest tak u Was?

2. Różna przynależność kościelna, od czasów Matrimonii mixti papieża Montiniego, a więc początków lat 70tych (czy koniec 60tych?) ubiegłego wieku, nie jest u Was przeszkodą i nie wymaga żadnej dyspensy. To osoba, która będzie asystować przy zawieraniu małżeństwa ma obowiązek zwrócić się do ordynariusza miejsca o zezwolenie dla siebie na prowadzenie takiej uroczystości, ale to kwestia jego obowiązku, nie występują o to, ani nie piszą tego, ani nie potrzebują w żaden sposób narzeczeni. Jeżeli nie dopełni tego obowiązku, może ponieść konsekwencje podczas wizytacji parafii, będzie asystował niegodziwie, ale bezpośrednio dla małżonków ani małżeństwa samego nie ma to skutków. Czy nie tak?

3. W Kościele łacińskim tylko własny proboszcz (lub własny biskup ordynariusz rzecz jasna) ma prawo asystować przy zawieraniu małżeństwa, lub osoba, która otrzymała od niego licencję. Licencja od proboszcza musi być konkretna, tj udzielona dla konkretnego małżeństwa; biskup może udzielić ogólnej licencji dla określonej parafii (np. wikariuszowi czy rezydentowi skierowanemu do parafii w dekrecie nominacyjnym).

Tu może być Wasz problem: jeżeli Twój narzeczony jest z innej parafii, to żaden duchowny bez licencji nie może asystować, choćby chciał, przy zawarciu przez was małżeństwa, niż jego proboszcz; cała ceremonia byłaby nieważna, niczym przedstawienie w teatrze. Są osoby, które mogą mieć kilku proboszczów: np. wojskowi. Proboszcza parafii, na terenie której ma miejsce zamieszkania i proboszcza personalnego, w jednostce wojskowej, w której służy. Podobnie chyba urzędnicy skarbowi czy świeccy członkowie Opus Dei.

4. Jeżeli są uzasadnione powody, Twój narzeczony może wystąpić do swojego biskupa o dyspensę od obowiązku zachowania formy kanonicznej , czyli właśnie konieczności zawarcia małżeństwa wobec własnego proboszcza. Biskup może się przychylić do prośby i wówczas możecie zawrzeć małżeństwo - ważne i sakramentalne w rozumieniu KRK - w wybranej przez Was formie (musi być wskazana w udzielonej dyspensie): w innym Kościele czy chrześcijańskiej wspólnocie kościelnej, w innym związku religijnym, w USC, podczas prywatnej np. rodzinnej ceremonii itd. To jest przypadek, w którym Twój narzeczony potrzebowałby dyspensy, by zawrzeć małżeństwo ważne z punktu widzenia KRK.

W Kościele katolickim papieże przyjmują imiona i proszę uzywać tych imion.R.

Narzeczony mieszka za granicą i obecnie tam jest jego parafia.
Ponieważ dla osoby wyznania katolickiego, ślub poza kościołem katolickim jest nieważny, to nie możemy wziąć sakramentu w moim kościele.
Kościół katolicki jest jedynym kościołem w okolicy skąd pochodzę i gdzie planujemy ślub i wesele.
Jeżeli ksiądz się "boi" że będę w kościele odprawiała jakieś satanistyczne rzeczy to bardzo chętnie wezmę ślub u siebie w parafii. Tylko niech potem się nie okaże, że ten ślub jest nieważny i narzeczony nie dostanie rozgrzeszenia i nie będzie mógł przystąpić do komunii świętej. To kościół katolicki narzucił "mus" aby śluby odbywały się tylko w tym miejscu, więc chyba nie powinni mieć żadnych obaw, skoro innej możliwości nie dopuszczają (poza dyspensą o którą u nas trudno).

W takim wypadku powinien poprosić w swojej parafii zagranca o udzielnie licencji na asystowanie przy ślubie określonemu duchownemu w Polsce.

Narzeczony może wystąpić poprzez swojego aktualnego proboszcza tam gdzie mieszka, o dyspensę od formy kanonicznej zawarcia małżeństwa, czyli od obowiązku zawierania małżeństwa wobec własnego proboszcza (czy duchownego, który ma od niego licencję). Wówczas może zawrzeć ważne dla KRK małżeństwo w dowolnej formie, byle publicznej, o którą wnosi w prośbie o licencję. Takiej dyspensy udziela biskup parafii, w której aktualnie mieszka.


By wziąć ważny ślub - w punktu widzenia KRK- w Twojej parafii, narzeczony, przynajmniej o ile jest rzymskim katolikiem należącym do Kościoła łacińskiego, we wschodnich Kościołach sui iuris nie pamiętam czy to tak działa - powinien wystąpić o dyspensę od obowiązku zachowania formy kanonicznej zawarcia małżeństwa, jak pisałem wyżej.