Witam.

Czy wojskowy apel poległych nie jest czymś na kształt guseł albo dziadów? Występują w nim sformułowania wzywające poległych bohaterów do stawienia się na uroczystej zbiórce. Zgodnie z Pwt 18, 9-14 jest to poważnym grzechem. A jednak przedstawiciele Kościoła są licznie obecni na tego typu uroczystościach.
"Gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie ucz się popełniania tych samych obrzydliwości jak tamte narody. Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień2 swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. Dochowasz pełnej wierności Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój."

Jakoś to nic nie ma wspólnego z wywoływaniem duchów

To jest raczej uroczyste, podniosłe wspominanie bohaterów.

Moim zdaniem, nie jest to żaden grzech.
Ta uroczysta zbiórka bohaterów, od wieków się odbywa, przed obliczem Pana.


Masz na myśli zapewne biskupów. Przedstawiciele Kościoła są też Polakami i patriotami. Gdyby ich postępowanie nosiło znamiona grzechu, już dawno zostaliby przywołani do porządku przez Papieża.
Jeżeli masz wątpliwości, zawsze możesz ofiarować modlitwę, w intencji przedstawicieli Kościoła.

Może tak. Wszystko jest dla ludzi odpowiednie dla jednych, dla innych nie. Jeśli nie czujesz w tego typu zdarzeniach niczego szczegulnego. To jeśli byś siebie przymuszał do uczestnictwa w tego typu wydarzeniach. To byłbyś guślarzem jak zaznaczasz. Na tym świecie wszystko funkcjonuje na zasadzie potrzeby. Potrzebujesz czegoś, dążysz do tego. Jest ci obce dane zdarzenie, olewasz je. To nie jest tak, że ma być uniwersalizm. Wszyscy na jedno kopyto i w jednej, jedynie słusznej sprawie. Wyobrażasz sobie co by było, jakby w imię uniwersalizmu wszyscy o jednej porze zasypiali, bądź wykonywali dowolnie inną czynność? Dlatego będą nas bulwersować dowolne wydażenia, lecz olewając je stajemy w prawdzie do nich. No nie można się zmuszać do czegokolwiek. Miałbyś szlochać na czyimś pogrzebie, nie czując takiej potrzeby? Albo zabronić szlochania komuś bliskiemu zmarłego? Widziałeś zbiorowe szlochanie po śmierci wodza w Korei? Tam jest to takim przymusowym zwyczajem. Realizm a nie ślepe naśladownictwo, jest tu wskazane. Nawet jeśli ktoś nie czuje Boga, nie powinien udawać że jest z nim za pan brat. Bo nie ma nic głupszego, jak udawanie czegoś czego nie ma.

Jest bardzo wiele rzeczy, które mają pewne zewnętrzne podobieństwo do innych, ale nie sa nimi.
Nakaz biblijny mówi o wywoływaniu duchów, a nie o ceremonii, w której oddajemy cześć poległym bohaterom, wypowiadając słowa "jest wśród nas" w sensie symbolicznym (nikt się nie spodziewa pojawienia sie ducha poległych).

To wyrażenie zbliżone do potocznego "nie mogę być z Wami, ale jestem z wami duchem".

Bądź spokojny, Rosomaku. Księga Powtórzonego Prawa nie mówi ani o apelu poległych, ani o np. proszeniu o wstawiennictwo świętych - mówi o okultyźmie (tzw. "wywoływaniu duchów").

Ceremonia ta (dla uściślenia) przebiega zwykle tak:
Prezydent, generał lub inna ważna osobistość mówi (przykładowo): "obrońcy tego miasta, wsławieni nieprzeciętną odwagą, poświęcający swoje życie dla ... Wstańcie do apelu!"
Odpowiada mu chór żołnierzy - "Polegli na Polu Chwały!"
- "Cześć ich pamięci!"
Tu nie ma żadnego wywoływania duchów. To dialog polegający na wezwaniu bohatera by się stawił na apelu (coś jak czytanie listy obecności), a żołnierze odpowiadają że poległ chwalebnie (nie ma go, a jego nieobecność jest usprawiedliwiona)

Dzięki za odpowiedź. To jedyna sensowna bo wyjaśniając istotę rzeczy wypowiedź w tym wątku.

Jeśli nie ma intencji wywoływania duchów, nie ma wywoływania duchów.