Zastanawia mnie jedno zagadnienie.

Czy szatan może objawić się człowiekowi okazując bezgraniczną i bezwarunkową miłość? Wiemy, że szatan może przybierać postać anioła światłości. Ale co to tak naprawdę oznacza? Czy może do tego stopnia udać miłość, że człowiek jest pewny, że to był Bóg i wierzy wtedy, że to Bóg do niego przyszedł i że to było agape?

W rozeznaniu duchowym obowiązują cztery kroki. Jest jeszcze jedno: po owocach. I wszystko można zafałszować.
Kiedy opowiesz kapłanowi, że spotkała cię taka historia, usłyszysz od mądrego - zignoruj to.

Pewnych rzeczy nie da się zignorować.
Np. ktoś ci urwie nogę lub rękę. Czy da się to zignorować? Tak więc, powiedziałbym, że zalecenie o ignorowaniu przełomowych doświadczeń życiowych nie jest zbyt mądre.

Owoce takiego doświadczenia mogą być zarówno dobre jak i złe. Np. ktoś zmienia się pod wpływem tej miłości mocno w kierunku dobra, ale też może nadmiernie ufać w miłosierdzie Boże, albo wbić się w trudną do rozpoznania, ukrytą pychę poczucia wyższości, wiedzy na temat miłości Boga, itp.
I w tym kontekście zastanawiam się...

Jakie są te cztery kroki rozeznania duchowego?

Człowiek może udawać miłość. A szatan jest o wiele inteligentniejszy od człowieka.

Generalnie zgadzam się z odpowiedzią, której udzielił Andy72...

Tylko tak sobie myślę, czy szatan nie ma stu innych i bardziej skutecznych metod do odwrócenia się człowieka od Boga i skłonienia go do popełnienia grzechu.

Hyba najlepiej potraktowac takie zdarzenie bez przypisywania do niego ani Boga, ani zlego, tylko potraktowac to jako znak ze istnieje ta druga rzeczywistosc opisana w Biblii.
To powinno wystarczyc do nawrocenia.
Wszelkie dywagacje kto, lub co to bylo, to prosta droga do zwiedzenia. Czlowiek moze zwiesc sam siebie, i nie potrzebny do tego diabel. Pycha zrobi jego robote.

Tak.

Ta, szatan może udawać miłość.
Może też np. udawać Maryję.

Co to znaczy "to było agape"?

Odpowiedź jest prosta. Szatan ma dostęp do naszej sfery uczuciowej. On siada więc np. na głody emocjonalne, zranienia i problemy psychiczne. To widzi jako najslabszą sferę człowieka i rozpoczyna swe działanie. W pewnym momencie ludzka złość, będąca wynikiem trudnych przeżyć staje się demoniczną złośliwością, czyli radością z zadawania bólu albo przesadnym lękiem i strachem, który każe człowiekowi wszędzie dopatrywać się zła i niesprawiedliwości. Wszędzie widzi spisek przeciwko sobie. Demony zawsze atakują człowieka w jego najslabszych punktach, więc takie dziwne doświadczenie warto przeanalizować nie pod kątem cukierka rzuconego z nieba, ale swego głodu miłości, który ktoś nieuprawniony mógł odczytać i założyć szaty światłości. Łatwo sprawdzić kierunek. Zignorujesz to jak zaleca Kościół, bo tylko wówczas masz szansę pójść dalej w rozwoju duchowym, czy jednak będziesz tak drążył, by założenie Bożej obecności i napełnienia miłością uzyskały potwierdzenie. Takie znaki mają za zadanie wzmocnić ludzką pychę i wybranie. Próżność duchowa ma doskonałą pożywkę. Oczywiście religijność kwitnie: modlitwy, udział w różnych organizacjach kościelnych, opowiadanie o miłości do Boga i człowieka. Tymczasem taki człowiek jest tak naprawdę niepogodzony wewnętrznie. Wewnątrz czegoś mu brakuje, ukrywa kompleksy, jest przekonany że się do niczego nie nadaje i że jego życie jest nieudane. Tak ma trochę żal do Boga, ze innym się lepiej udało. Ludzie tłumią wewnętrzną złość udając, zamykając się w sobie czy wzbudzają wrogość (życie w konflitach, zadręczanie się).

Kiedy znak jest zgodny z wolą Bożą?
1. Zgodność z PŚ w mądrej interpretacji Kościoła.
2. Zgodność z rozsądkiem. Tyle, że nie poznałam w swym życiu osoby, która uważałaby że go nie ma. Nie ma rozeznania, gdy nie ma rozsądku a królują mechanizmy obronne z racjonalizacją na czele. Taki człowiek musi umieć oddzielać emocje od refleksji intelektualnej.
Przyjrzyjmy się Zwiastowaniu Maryi. Zmieszała się...To uczucia i to niekorzystne. Była uczuciowo przerażona w innym tłumaczeniu (terasso), ale rozważyła. Postawiła punkt ciężkości na rozsądek a nie uczucia. Jeszcze inaczej...ta merss jest przyjemna/nieprzyjemna -> to może być mylące. To co ona mówi jest rozsądne/nierozsądne-> to jest istotne.
3. Zgodne z rozeznaniem przewodnika duchowego. Musisz poddać się osądowi. Nie powinna to być osoba zakrzywiona uczuciowo w stosunku do ciebie, bo to będzie stanowiło przeszkodę w rozeznaniu. Nie powinna stawiać wyżej objawień prywatnych od Biblii. Doświadczona.
4. Wola Boga jest zgodna z wydarzeniami. Znak czemuś służy i to powinno mieć potwierdzenie w wydarzeniach życiowych. Nie są dawane znaki dla sprawienia komuś przyjemności.
Byle sobie wydarzeń samemu nie tworzyć, np nauczanie i ewangelizowanie w sieci.

Trudno to sprawdzić w przypadku pojedynczych przypadków, więc Kościół zaleca ignorowanie. Zły ma dostęp do sfery emocjonalnej, psychicznej. Wola jest chroniona tak długo dopóki jej człowiek sam nie odda.

Raczej podszeptuje i nazwa rzeczy milością, które miłością nie są.

Zbyt płytko spoglądasz. Chodzi mu o poczucie wybrania przez Boga, zauważenia. Masz to na spędach ewangelizacyjnych. Charyzmatyczny prorok woła : Bóg cię kocha! i sala szaleje. Mozna więc i w sposób naturalny zapanować nad emocjonalnością człowieka.
Szatan ma jedną zasadę: wyszukuje w człowieku ten punkt, który jest najbardziej oddalony od Boga i tam atakuje. Nie oszczędza nikogo.
Należy więc takie znaki przyjmować spokojnie i nimi się nie zajmować. Jeśli to Bóg, powolutku odsłoni się wola Boga. Nie ma bowiem znaku bez wyjaśnienia znaczenia. Człowiek bedzie szedł w kierunku pokory, czyli nieprzywiązywania się do takich 'dotknięć' kogokolwiek. Dopiero, gdy się one powtarzają powinno się oddać się pod osąd Kościoła.

A jeśli po takim agape wszystko jest radosne i proste: Bóg istnieje, radość potężna, ocean światła i słodyczy, jest się więcej niż oczarowanym, pełnym szalonej wdzięczności wobec ogromu miłosiernego piękna. Gdy wtedy ujrzało się, że Bóg jest miłością i że ta miłość uczy, że jest przyczyną i celem wszystkiego, co istnieje.

Czy takie emocje trwale zapadające w człowieka mogą być spowodowane kłamliwym działaniem szatana?

Może warto się na tym zatrzymać i powiedzieć, nie wiem, kto mi się objawił. Dobrze jakby to były dobre owoce. Natomiast nie iść w stronę: jestem wybrany, lepszy niż inni bo mi się objawił a innym nie, mam jakąś tajemną wiedzę.

Wlasnie z tym spotkalem sie juz na samym poczatku na forum, ze wiele osob wrecz domagalo sie by jak najwiecej opowiedziec, a odmowa powodowala oburzenie i tlumaczenie ze to po to bylo by sie tym dzielic.
Glupi opisalem pare zdarzen, a skutek byl duzo gorszy niz mozna sobie wyobrazic.
Oprocz tego ze niemal natychmiast zostalem posadzony o rozne rzeczy i jakies opetania, to jeszcze do tego dolaczyly pokazy zlego imitujace to o czym pisalem tylko powykrecane tak ze czesto zaczynalem watpic w Boga w ogole.
Cale szczescie ze zachowalem duza czesc tego nie mowiac i nie opisujac nikomu, to do tego nie bylo zadnych dodatkowych zdarzen imitujacych je.
Dlatego tez wole zachowac wszystko o czym nie pisalem i nie mowilem w tajemnicy, choc niektorzy wlasnie takie postepowanie traktuja jako posiadanie jakiejs wiedzy tajemnej i probuja w ten sposob kusic jak ssam szatan do pisania czy mowienia wszystkiego.
Dla mnie osobiscie jest to diabelskie dzialanie, by z kogokolwiek wyciskac oskarzeniami by wyjawil co wie.
W innym temacie juz pisalem, od tego jest konfesjonal, by bezpiecznie o tym mowic, a forumowicze nie maja tych uprawnien co kaplan w konfesjonale.
Kazdemu kto mial jakies zdarzenia ktore uwaza za nadprzyrodzone, radze nic nikomu nie mowic poza konfesjonalem, a najlepiej stalemu spowiednikowi.

Na tytułowe pytanie moje odpowiedź to TAK, ale też można z powodzeniem temat rozszerzyć, aby sobie powiedzieć, że szatan nie tylko miłość może udawać, ale też uzdrowienie, nawrócenie, uwolnienie od demonów, objawienie, itd.
On jest mistrzem w podrabianiu tego, co Boże, i wie jak ludzi zmanipulować, aby oni myśleli, że coś od Boga otrzymali, a tak naprawdę to on jest dawcą...