Ale odpowiadasz za swoje zachowanie. W internecie bądź sobą. Chyba, że jesteś chamem, wtedy bądź kimś innym.

Pius XII

Nie moja, podawałem czyja. To interpretacja Ojców soboru trydenckiego na 22 sesji, w Katechizmie Soboru trydenckiego, i papieża Pacellego w Mediator dei. Bliższe referencje w postach wyżej.[/quote]Nie błaznuj.W postach wyżej nic podobnego nie zacytowałeś.

W Liście do Hebrajczyków na który się powołujesz, czytamy takie słowa:

Hbr 13,10
"(10) Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą przybytkowi."

Jak wiadomo, z ołtarza spożywa się to, co zostało złożone na nim w ofierze.Chrześcijanie, z ołtarza spożywają dary ofiarne czyli Ciało i Krew Chrystusa które składają na ołtarzu w ofierze, a których nie mają prawa spożywać czciciele dawnej świątyni.Jak więc widać, wbrew temu co napisałeś, List do Hebrajczyków, nie dość że mówi o spożywaniu przez chrześcijan Ciała i Krwi Zbawiciela, to jeszcze wskazuje, że chrześcijanie składają je na ołtarzu w ofierze.

I owszem, pisał już o tym święty Ireneusz z Lyonu (ur.ok 140 r.) który był uczniem świętego Polikarpa, który z kolei był uczniem apostoła Jana.W swoim dziele "Przeciw Herezjom" IV, 17, 5 pisze on, że wraz ze zniesieniem starożytnych i symbolicznych ofiar i darów, została ustanowiona ofiara nowego Przymierza z Ciała i Krwi samego Chrystusa, która składana jest na całym świecie:

"Jednak także uczniom swoim daje radę, żeby pierwociny ze stworzeń Jego składali Bogu w ofierze nie jako sam tego potrzebował, lecz żeby oni nie byli bezowocni i niewdzięczni. Wziął więc chleb, który jest ze stworzenia i dzięki czynił mówiąc: To jest Ciało moje. Podobnie o kielichu, który pochodzi z tego samego stworzenia, co i my, oświadczył, że to jest Jego Krew, i ustanowił nową ofiarę Nowego Testamentu. Kościół otrzymawszy tę ofiarę od apostołów, składa ją na całym świecie Bogu, który nam daje żywność, jako pierwociny, ze swych darów w Nowym Testamencie."

A co mówi Chrystus ?

J 6,53-54
"(53) Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. (54) Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym."

Jeżeli nie będziesz spożywał Ciała i Krwi Chrystusa, nie będziesz miał w sobie życia, i nie zostaniesz wskrzeszony w dniu ostatecznym.



Chrystus, jest obecny na wiele sposobów w swoim Kościele.Ale zwłaszcza jest On obecny pod postaciami eucharystycznymi.W Eucharystii Chrystus jest obecny w sposób wyjątkowy (por.KKK 1373).Dlatego też jak sam naucza:

J 6,56
"(56) Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim."



Niestety, "biblijny" chrześcijaninie, ale mijasz się z nauką Pisma świętego.Ono bowiem uczy, że grzechy odpuszczają również ci, którym Chrystus tej władzy udzielił, a nie tylko Bóg:

J 20,21-23
"(21) A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». (22) Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! (23) Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»."



Nie widzę w tym wersecie słowa "tylko".Przykro mi, ale głosisz nauki sprzeczne z Pismem świętym.W wersecie który zacytowałeś, nie ma nauki, że Bóg oczyszcza człowieka tylko Krwią Jezusa.Jak czytamy w Piśmie świętym, Bóg oczyszcza człowieka także przez chrzest:

Ef 5,25-27
"(25) Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, (26) aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, (27) aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany."



Dziwne, bo ja czytam, że Apostołowie pośredniczą w uzyskaniu odpuszczenia grzechów (por.J 20,21-23) oraz że są pomocnikami Boga (por.1 Kor 3,9) i szafarzami tajemnic Bożych (1 Kor 4,1).

Widzisz, Pismo Święte kończy się dla Gregora tam, gdzie zaczyna zaprzeczać temu, w co wierzy. Nie pierwszy to przypadek, gdy zaprzecza Biblii lub ją ignoruje jak się okazuje, że zapisano tam nauki całkowicie przeciwne temu, w co wierzy.

To się okaże danym dniu.

Więc każdy katolik powinien mieć pewność zbawienia. Jednak rzeczywistość pokazuje, że tak nie jest więc ta nauka nie przekłada się na życie.
Jezus daje życie wieczne i jego pewność, nauka Twojego kościoła nie.

W takim razie Pan Jezus nie musiałby przelewać swojej krwi - wystarczyłaby modlitwa kapłana.
Niestety kontekst całej Biblii wskazuje tylko na oczyszczającą moc krwi Jezusa, na którą wskazywały krwawe ofiary składane wg Prawa Mojżeszowego.
Fragment, który przytaczasz mówi zupełnie o innym odpuszczaniu grzechów.

Kwestia zrozumienia tych słów. Wg Ciebie, to można oczyścić się z grzechów na 3 sposoby: przez kapłana, chrzest i krew Jezusa. Który jest najlepszy?
Nie widzisz do jakich absurdów prowadzi katolickie nauczanie?
Ja to nauczanie odrzuciłem ze względu na jego słabość.
Szanuję Twoje przekonania, ale ja praktykuję inną wiarę i chrześcijaństwo.

Odrzuciłeś, bo Ci nie pasowało do tego, co sobie wymyśliłeś. A że Biblia potwierdza to co głosi Kościół, a zaprzecza Twoim pomysłom? Co cię to obchodzi... Sola scriptura to tylko przykrywka dla sola Gregor.

Wątpisz w słowa Chrystusa ? Powiedział On wyraźnie, że jeśli ktoś nie będzie spożywał Jego Ciała i pił Jego Krwi nie będzie miał życia.A Ty stwierdziłeś, że Ciała Pana Jezusa nie spożywasz.



Nie ma czegoś takiego jak "pewność zbawienia".Rzekoma "pewność zbawienia", to protestanckie nauki które mają się nijak do tego, czego na temat zbawienia naucza Pismo święte.Biblia, bardzo często mówi o zbawieniu jako o czymś, na co dopiero czekamy.Na przykład w Liście do Rzymian, apostoł Paweł piszę o życiu chrześcijanina jako o czekaniu na chwilę zbawienia:

Rz 13,11
"(11) A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli."

Święty Paweł piszę tutaj o dwóch różnych momentach.Jednym z nich jest uwierzenie w Chrystusa i należy ono do przeszłości, natomiast drugim momentem jest zbawienie, i należy ono do przyszłości.Na ten moment dopiero czekamy.Jest to zbawienie w sensie oczekiwanej przyszłości w chwili naszej śmierci albo w chwili powtórnego przyjścia Chrystusa.I dlatego właśnie św.Paweł pisał do Flipian, żeby "zabiegali o własne zbawienie z lękiem i drżeniem" (por.Flp 2, 12).Zabieganie o własne zbawienia ma sens jedynie wtedy, gdy na zbawienie dopiero oczekują.



Widzę, że brakuje Ci podstawowej wiedzy.Wszystkie sakramenty, czerpią swoją moc właśnie z tajemnicy odkupienia (misterium paschalnego).Dlatego to, co napisałeś, jest absurdalne i wynika z Twojego braku zrozumienia tego, czym są sakramenty.



W żadnym fragmencie Pisma świętego nie ma zapisanej nauki, że oczyszcza nas tylko Krew Jezusa.Przeciwnie, czytamy w nim, że oczyszczenie z grzechów następuje także przez chrzest.No ale Ty oczywiście odrzucasz tą naukę, bo nie pasuje ona do Twoich poglądów.



Jak fragment Biblii przeczy Twoim poglądom, to okazuje się, że: "mówi on zupełnie innym odpuszczeniu grzechów" Daj spokój.



Nie ma żadnej kwestii rozumienia.Werset jednoznacznie stwierdza, że oczyszczenie z grzechów następuje również przez chrzest.Co obala Twoje twierdzenie, jakoby z grzechów oczyszczała tylko krew Jezusa.Pytanie które postawiłeś, wynika z braku zrozumienia przez Ciebie tego, czym są sakramenty.Chrzest, jak naucza Kościół, jest pierwszym i podstawowym sakramentem odpuszczenia grzechów (por.KKK 985).Dla grzechów popełnionych po chrzcie, Chrystus ustanowił sakrament pokuty i pojednania (por.J 20,21-13).Natomiast każdy sakrament, czerpie moc z Ofiary Jezusa.



Do takich absurdów prowadzi Twoje nierozumienie tego, czym są sakramenty, a nie nauka Kościoła.



Ty to nauczanie odrzuciłeś, bo uznałeś, że jesteś mądrzejszy od Kościoła i wiesz lepiej, jak interpretować Biblię.



Owszem, Ty praktykujesz chrześcijaństwo "gregorowe" czyli wierzysz w to, co sobie powybierasz z Biblii i uznasz za słuszne.Natomiast nauki, które przeczą temu, co sobie wymyśliłeś, odrzucasz lub ignorujesz, vide nauka o konieczności spożywania Ciała i Krwi Chrystusa do zbawienia.I wszystkie Twoje deklaracje, że Biblia jest dla Ciebie najważniejszym autorytetem w kwestiach wiary, to zwykła ściema.Biblia, jako najważniejszy autorytet w kwestiach wiary kończy się dla Ciebie tam, gdzie zaczyna zaprzeczać Twoim poglądom.

Niestety Gregorze, ale ja również podzielam ten pogląd. Szanuje Cię za to ze Pismo zgłębiasz i potrafisz bronić swoich poglądów, ale niestety nie jesteś wierny tak do końca temu co glosisz. W dyskusji zdarza ci się traktować Pismo instrumentalnie. To znaczy prowadzisz w taki sposób dialog, aby wyszło na twoje. Nie probujesz pogodzić fragmentów, które potrafią być ze sobą pozornie sprzeczne, ale myślisz w taki sposób aby Pismem udowodnić własne poglądy. Przez to, gubisz prawde obiektywna. I chociaż tyle lat już na tym forum siedzimy, to raczej nie widziałem abyś chociaż raz przyznał swojemu adwersarzowi rację, albo przyznał się do błędu w ogóle. Ty poprostu zawsze masz rację.

Chcesz sie dzielic wiedzą o czym? O "protestantach"? O swoich wyobrażeniach na temat protestantów?




Dlatego Ci tłumaczę.


List do Hebrajczyków nic nie mówi na temat stanowiska protestanckiej i trydenckiej reformy śreniowiecznego Kościoła Zachodu w XVI w. Napisano go ok półtora tysiąca lat wcześniej i "mówi" o ówczesnych pytaniach.

Reformatorzy w XVI w. wystąpili przeciwko poglądowi i praktyce, że potrzeba ponawiac ("renovatio") ofiary (akty ofiarowania) na przebłaganie za grzechy żywych i umarłych , że ofiarę tę składa kapłan "niższy od Chrystusa, wyższy od ludu", że polega ona na immolacji i oblacji postaci chleba i wina, a nie na ofierze dziękczynnej i uczcie ofiarnej tworzącej Kościół w jego historycznym kształcie. Jak wyżej pisałem, dla protestanckich reformatorów w Wieczerzy Pańskiej otrzymujemy ofiarującego się Ojcu Chrystusa, ktory jest w niebie, w ciele i krwi ofiarowanych za nas, abyśmy mocą Ducha Świętego mogli zjednoczyć się z Nim w jedno ciało: . Chociaż więc On jest w niebie, a my na ziemi, to jesteśmy ciałem Jego ciała i kością Jego kości, a żyjemy kierowani zawsze jednym Duchem, jak członki, które dzięki jednej duszy tworzą jedno ciało.". Odnajdujemy tu tę przemianę, metabole, i ofiarę, o którą prosi Kościół Ducha w słowach starożytnych anafor: aby wszyscy, którzy spożywają z jednego chleba i piją z jednego kielicha, stali się jednym ciałem naszego Pana, Kościołem.

Jedyny polemiczny punkt Katechizmu, dopisany zresztą już po reformach 22 sesji trydenckiej, tak formułuje kontrowersję:
.
Po reformach Waszego Soboru Vat II ta polemika straciła rację bytu co ostatecznie znalazło wyraz w oficjalnych wydaniach naszych katechizmów.



Kontrowersją w XVI w. nie był dziękczynny charakter ofiary i społecznośc w ciele i krwi ofiarującego sie za nas Chrystusa, lecz to czy jest konieczne by kapłan SKŁADAŁ codziennie ofiarę Mszy na przebłaganie za grzechy żywych i umarłych i czy Msza jest istotnie Wieczerzą, ucztą ofiarną czy też immolacją (unicestwieniem) i oblacją darów ofiarnych dokonywaną przez kapłana. Sakramenty sa drogą dla człowieka, by otrzymał zapewnienie i rękojmię zbawienia, a nie dla Chrystusa by mógł go udzielić. On nie zna ograniczeń.




Wieczerza święta jest zapewnieniem i rękojmią od Boga dla naszej wiary, by ją wzmocnić,ożywić i podtrzymać, nie chodzi tylko o to, czy głównie o to,że jest przede wszytkim aktem i wyrazem naszej wiary.


W nauczaniu trydenckim to kapłan, in persona Christi, a nie Kowalskiego, składa ofiarę przebłagalną Mszy. Można też mówić o prawdziwym składaniu ofiary przez Kowalskiego przez rece kapłana, ale jak zaznacza Mediator Dei jest to w sposób ofiarowania istotowo inny, niż ofiarowanie kapłana. To teź punkt sporny w XVI w.


W Wieczerzy jest nam dana cała ofiara Chrystusa tak byśmy mogli zjednoczyć sie w jednym ciele z Nim, który nieustannie w niebie wstawia się za nami u Ojca
To ofiarowanie się Chrystusa Ojcu jest racją i podstawą dla której możemy w Nim i z Nim ofiarować siebie, a nie odwrotnie.

Pełna zgoda, że nie można obecności ofiarujacego się Chrystusa dociekać w oderwaniu od uczty.
Współczesne wyznanie wiary Kościołów protestanckich w Europie, Konkordia Leuenberska, odnośnie sporów z XVI w. tak stanowi: "[i]19. Społeczności z Jezusem Chrystusem w Jego ciele i krwi nie możemy oddzielić od samego aktu spożywania i picia. Oderwane od tego aktu dociekanie, w jaki sposób Chrystus jest obecny w Wieczerzy Pańskiej, grozi niebezpieczeństwem zaciemnienia sensu Wieczerzy.

20. Gdzie taka zgoda między Kościołami istnieje, tam potępienia wypowiedziane w wyznaniach wiary z czasów Reformacji nie mają zastosowania w doktrynalnym stanowisku tych Kościołów.


Sporem było czy powtarzana pamiątka, Msza jest "prawdziwym i własnym" bezkrwawym aktem ofiarowania (sacrificatio) Chrystusa, pod postaciami chleba i wina, przez kapłana na przebłaganie za grzechy żywych i umarłych czy też jest ucztą ofiarną, Wieczerzą Pańską, w której przyjmując prawdziwe ciało i krew Chrystusa, ofiarowane za nas, jednoczymy się z Nim, otrzymując owoce Jego ofiary. Troską protestanckiej reformacji było to, by nie zatrzymywać się na widzialnym, materialnym znaku, lecz na tym co przyjmując go otrzymujemy, na tym,na Tego, którego wskazuje i udziela

Stąd w tradycji, którą kontynuują nasze Kościoły, Chrystus o Jego ofiara nie są nam udzielane z powodu "przeistoczenia" materialnych elementów, lecz z powodu obietnicy naszego Pana, którą złączył z materialnym podawaniem chleba i wina na Jego pamiątkę i słów, które "raz na zawsze" wypowiedział w Wieczerniku. Dlatego w też w tradycji, którą kontynuuje reformacja nie ma Eucharystii bez powołania się na te słowa w modlitwie.




Nie wiem skąd u Ciebie to zabijanie. Kwestią sporna była głoszona przez ojców w Trydencie - zdaniem protestanckich reformatorów - konieczność ponawiania aktu składania ofiary, ponownego (renovatio) ofiarowania Chrystusa przez kapłana dla przebłagania za grzechy żywych i umarłych.
Czy mylimy znak z rzeczywistością, którą oznacza? Być może, Kościół nieustannie wymaga reformy. Jednak kwestia odróżnienia znaku i rzeczywistości, a zarazem nie oddzielania ich była stała troską Reformatorów i pozostaje troską Kościołów. Tak pisał o tym Kalwin w Krótkim traktacie o Wieczerzy:



Dlatego - przykładowo - nie są częścią naszej tradycji praktyki związane z adoracją Chrystusa w materialnych elementach Wieczerzy. Ważnym w naszym dzidzictwie wiary pozostaje przekonanie o prawdziwości i realności chleba i wina:
Jezus Chrystus nakazał mi - podobnie jak wszystkim wierzącym - jeść łamany chleb i pić z kielicha na Jego pamiątkę. Zapewnił przy tym, że:

- Jego ciało było ofiarowane i łamane na krzyżu, a krew przelana za mnie w sposób tak rzeczywisty, jak rzeczywiście na moich oczach łamany jest dla mnie chleb i podawany Jego kielich.

- On w sposób tak rzeczywisty karmi i poi moją duszę swoim ukrzyżowanym ciałem i przelaną krwią, abym żył wiecznie, jak rzeczywiście z rąk sługi Bożego otrzymuję i materialnie spożywam chleb i kielich Pański - dane mi jako niezawodne znaki ciała i krwi Chrystusa
i dalej:
"pragnie On nas zapewnić tymi widzialnymi znakami i rękojmią, że dzięki działaniu Ducha Świętego mamy tak realny współudział w Jego ciele i krwi, jak realnie przyjmujemy ustami te święte znaki na Jego pamiątkę."

Kościół nie naucza, że Chrystus jest obecny fizycznie pod postaciami chleba i wina.Naucza natomiast, że eucharystyczna obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina jest prawdziwa, rzeczywista i substancjalna (por.KKK 1374) a nie fizyczna.

Tyle gadania żeby zagadać proste Jezusowe "To JEST Ciało Moje". "To jest Krew moja".

P524 jak rozumiesz przypadki cudow eucharystycznych w powiazanou z ofiara Mszy Sw?

Słowa Pana Jezusa rozumiem inaczej zwłaszcza, że na koniec swojej mowy o spożywaniu Jego ciał i krwi powiedział [Jana 6.63]:Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem,
Tu chodzi o duchowy pokarm, a nie fizyczny. Wyjaśnia to Ap. Paweł wskazując w jaki sposób był duchowo karmiony Izrael w czasie exodusu [I Kor.10.2-4]:2. I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu,3. I wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli,4. I wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus.
Od tamtej pory nic się nie zmieniło. Jezus karmi nadal tym samym duchowym pokarmem i napojem. Spożywanie ciał i krwi ma zupełnie inne duchowe, a nie fizyczne znaczenie. Poza tym Prawo zakazywało Żydom spożywania jakiejkolwiek krwi - również krwi baranka paschalnego. Jezus podlegał Prawu i nie złamał go podczas ostatniej wieczerzy.

Tylko z powodu tego, że tego nie doświadczyłeś nie możesz mówić, że nie ma.
Ja świadczę o tym, że taką pewność otrzymuje się wraz z darem zbawienia, który jest poparty świadectwem, które Bóg wkłada w ducha odrodzonego człowieka. O pewności jako fakcie Biblia mówi w wielu miejscach NT.

Gdybyś zwrócił uwagę na inne fragmenty to byś zobaczył, że chodzi o nasze zbawienie, które się objawi w sposób widzialny. W tej chwili ludzie zbawieni zewnętrznie nie różnią się niczym od niezbawionych, ale zbawienia zostanie ujawnione pewnym momencie i Ap. Paweł podaje to jako fakt [Kol.3.3-4]:3. Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu;4 Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale.
Tu nie ma mowy o zbawianiu w tym dniu tylko o ujawnieniu zbawionych.

Historia pokazuje, że sakramenty to wymysł teologów, a nie Pana Boga. Nie wiem czy wiesz, ale jeszcze w XI w. w było ich 12. Potem zredukowano ich liczbę do 7.

TA nauka nie pasuje do całego przesłania Biblii w kwestii odpuszczania i gładzenia grzechów. Bóg od zawsze odpuszczał grzechy i nie potrzebował do tego ani człowieka ani H₂O. Czy uważasz, że Naaman został oczyszczony z trądu ze względu na niezwykłość wody w Jordanie? Czy zrobił to Bóg swoją mocą?

Otóż pokażę Ci, że moje poglądy są zgodne z Biblią w kwestii odpuszczania grzechów tylko przez Boga, a słowa Pana Jezusa odnoszą się do innego aspektu odpuszczania.

Po pierwsze:
Bóg zawarł na swój temat m.in poniższe dwie prawdy:
[Iz.43.25]:Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę.
[Mal.3.6]:Zaiste Ja, Pan, nie zmieniam się,
Te dwie prawdy są aktualne również dzisiaj - nic się nie zmieniło.
Rozumienie dosłowne słów Pana Jezusa świadczyłoby o tym ,że Jezus przeczy powyższym słowom Boga, a de facto samemu sobie.
Skoro jest to nie możliwe, bo Bóg nie zmienia swojego zdania, to słowa: "komu grzechy odpuścicie....." mają inne znaczenie i sens.
I tak w istocie jest, gdyż odnoszą się do całego nauczania Jezusa odnośnie odpuszczania grzechów między ludźmi:
[Łk.17.3-4]:3. Miejcie się na baczności. Jeśliby zgrzeszył twój brat, strofuj go, a jeśli się upamięta, odpuść mu.
4. A jeśliby siedmiokroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmiokroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, odpuść mu.
[Mt.18.35]:Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli każdy nie odpuści z serca swego bratu swemu.
[Mk.11.25-25]:25. A gdy stoicie i zanosicie modlitwy, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciwko komu, aby i Ojciec wasz, który jest w niebie, odpuścił wam wasze przewinienia.
26. Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści przewinień waszych.
Jedynym miejscem, gdzie człowiek ma moc odpuszczać grzechy drugiemu człowiekowi, jest jego własne serce - tylko w nim może człowiek odpuszczać grzechy drugiemu człowiekowi.
O tym nauczał Jezus i o tym przypomniał uczniom przed swoim odejściem do Nieba. Taki jest sens Jego słów.

Tak więc nadal tylko Bóg może odpuszczać grzechy . Żaden człowiek nie otrzymał władzy odpuszczania grzechów jaką posiada Bóg, jak również H₂O tego nie czyni.
Grzech ma naturę duchową i musi być zgładzony w sposób duchowy, a tym sposobem jest moc krwi Jezusa.

Moim poglądom zaprzecza tylko uznawana przez Ciebie wg mnie błędna interpretacja, która jest sprzeczna z innym tekstami Biblii, co powyżej Ci pokazałem.
W co chcesz wierzyć - Twój wybór.

Przyjmuję to do wiadomości, jak również inne stwierdzenia, że manipuluję, kłamię itp.
Niestety w tej kwestii zupełnie nie zgadzam się z Tobą.

Kłamstwo albo manipulacja jest świadomym działaniem. W twoim wypadku chodzi raczej o zle nawyki dyskusji.