http://www.lmgtfy.com/?q=homeopatia+obrzedy+magiczne

Dziękuję za podzielenie się za mną swoją wiedzą na ten temat. Postępując według Twojej instrukcji znalazłem cztery strony o tematyce religijnej oraz dwie o tematyce ezoterycznej. Jeśli Twoja wiedza o świecie pochodzi z tego typu stron, to na Twoim miejscu raczej nie dzieliłbym się nią tak gorliwie, gdyż jest to prosta droga do ponownej kompromitacji.

Jak zapatrujecie się na sprawę leczenia przez św. Hildegardę z Bingen przy pomocy kamieni szlachetnych? Nazywa się to chyba litoterapią. Raczej nie mam wątpliwości, że święta myliła się co do uzdrawiających właściwości kamieni, jednak kamienie często ładnie wyglądają i nawet ich oglądanie i przekładanie może wprawić człowieka w lepsze samopoczucie, tak samo jak oglądanie pięknych kwiatów, czy wąchanie przyjemnych zapachów, np. mimozy, czy róży, czy tonkowca wonnego. Z drugiej strony są ludzie, którzy wierzą w jakieś energie tkwiące w kamieniach, które niby wpływają na człowieka. Czy jeśli zobaczylibyście u kogoś zbiór kamieni, staralibyście się dojść, jakie ma do nich podejście, by ewentualnie spierać się o istnienie jakichś energii w kamieniach? W końcu taka osoba mogła poczytać kiedyś o św. Hildegardzie z Bingen i uwierzyć w leczące moce kamieni.

Każde tego typu leczenie, jest wpływaniem na podświadomość. Lekarz dając witaminy zamiast leku wyraźnie bezpośrednio wpływającego na daną chorobę. Działa na podświadomość pacjenta, bo widzi taką konieczność.
Ludzie są jak niepoprawni entuzjaści, będą szukać gdzie indziej, byle by nie spojżeć prawdzie w oczy, że nie ma już czym się lepiej wyleczyć. Z niepełnych wyleczeń z czegokolwiek. Bo pozostają po chorobach symptomy. Te można w jakikolwiek sposób oszukać, wierząc w jakąś moc. Tego dotyczą wszystke tego typu sposoby, na czyjeś samopoczucie. W ten rodzaj usług wkraczają swoiści tacy uzdrowiciele.
Temu przeciwstawia się Kościół, jako naciąganie ludzi na, w miejsce prawdziwych specyfików medycyny. Takie same sugerowanie się pomocą dla tych co tego oczekują. Ma Kościół w swej obrzędowości, przy okazji przekazywania dobrej nowiny. O tym że można swojemu życiu nadać głębszy sens, dający radość życia. Oczywiście że tamci są konkurencją w tym względzie do Kościoła, więc będą źle widziani ze swymi praktykami. Zwłaszcza że Kościół tylko warunkowo przy okazji nauczań postaw życiowych, te problemy ( wyimagowane ) usuwa swym rodzajem posługi, przy okazji kultu. Tak to widzę.