A na co przyobleczesz te duchowe szaty aby nie stanąć nagim przed Chrystusem jeśli uważasz, że twoje ciało zostanie unicestwione ? Skoro zatem wg ciebie Apostoł mówi, iż lepiej jest doczekać przyjścia Pana będac w śmiertelnym ciele, tzn że dla Apostoła to ciało nie jest tym czym jest wg ciebie czyli jakimś tam „namiocikiem”...
No chwila...z jednej strony twierdzisz, że ciało to „namiocik” a z drugiej, że nie chcesz doświadczyć śmierci ciała... :roll: przecież wg twojej wiary śmierć o której mówisz nie dotyka tego, co w tobie nieśmiertelne, a ciało to tylko „namiocik” który można zastąpić innym więc dlaczego nie chcesz doświadczyć porzucenia tego „namiociku” który tylko oddziela cię od Pana...??
Jeśli to ciało, które określa/wyraża cię jako człowieka jest światynią Ducha Świętego, to z jakiego powodu niby uważasz, że świątynia Ducha Świętego ma być unicestwiona...??

I nie przekręcaj proszę moich słów, bo "nikomu niepotrzebny namiocik" to Twoje, a nie moje słowa. ;)[/quote]

Skoro uważasz, że coś przekręciłem, to może wyjaśnij czy ten „namiocik” przy chwalebnym powrocie Pana będzie komuś potrzebny czy nie...?

Już Ci to wyjaśniałem. Słowo przyjęło ludzką naturę (nie odziedziczyło), wspólną we wszystkim z nami. Natura ludzka (w znaczeniu o jakim piszemy) jest grzeszna bo zranieniona przez grzech, dotknięta jego skutkami: śmiercią, cierpieniem, niedostatkiem; natomiast to nie natura grzeszy bo nie jest podmiotem bytu. Człowiek grzeszy osobiście, zarówno - przyjmując koncepcję grzechu pierworodnego i rzymską hamartiologię - dziedzicząc grzech prarodziców jak i przez swoje grzechy uczynkowe. Oba są grzechami osobistymi a nie natury (pozostając przy pojęciu natury z czasów sporów chrystologicznych w V w.) W Chrystusie był tylko jeden podmiot, hipostaza: Jedyne Słowo niepodzielnej Trójcy. Dlatego "nie znał" - i nie mógł "znać" - grzechu, zarówno pierworodnego jak i uczynkowego. Natomiast Słowo przyjęło prawdziwie ludzką naturę: ciało z wszystkimi jego ograniczeniami, ludzką wolą, sercem, zmysłami, świadomością oraz rozumną duszę ludzką. Wszystko to było w pełni własnością Słowa i w pełni zachowało właściwości każdej natury ludzkiej. Dlatego Chrystus był współistotny Ojcu w boskości i współistotny nam w człowieczeństwie, prawdziwym a nie tylko udawanym czy pozornym.

Pisząc o grzechowej zmazie miałem na uwadze dziedziczoną przez ciebie i innych ludzi poczętych z nasienia ludzkiego grzeszną naturę, która bez Zbawiciela i Jego Ofiary skazana byłaby na potępienie...[/quote]
Gdyby przyjął jakąś inną naturę, nie ludzką, człowiek pozostał by dalej bez Zbawiciela w oczekiwaniu na Jego przyjście. Zbawienie "rozpoczyna się: we Wcieleniu, "w cudownej wymianie" (którą tak sławiliście niedawno w jednej w antyfon Waszej adwentowej liturgii): Chrystus przyszedł by wziąć naszą grzeszną, śmiertelną naturę, byśmy mogli stać się uczestnikami boskiej natury. Całe życie Chrystusa jest tajemnicą Odkupienia. Tak jak nie można jej ograniczać do wyzwolenia jedynie z mocy grzechu, na co może zbyt wiele uwagi poświęcano kiedyś, tak też nasze uczestnictwo w boskiej naturze nie może bez pomijać tajemnicy grzechu i pojednania. Pojednania, które w sobie, w swoim ciele dokonał Chrystus, dokonując "cudownej wymiany", która prowadziła do krzyża i zajaśniała w zmartwychwstaniu.

Ma nimi być przyobleczony nasz duch i to już teraz, bo nie znamy dnia ani godziny przyjścia Pana Jezusa.

Jest, bo sam tak pisał. A że lepiej doczekać przyjścia Pana za swojego życia to raczej oczywiste. Taką postawę mieli chrześcijanie i o tym pisał np. Jakub [Jak.5.8]:Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście Pana jest bliskie.

A Tobie tak spieszno umierać? Mamy być w każdej chwili gotowi na spotkanie z Panem, ale to nie znaczy, ze mamy pragnąć śmierci.
Dlatego Ap. Paweł napisał, że woli być przyobleczony w nowy niż, aby był z niego zewleczony (śmierć) stary namiot.

Ciało określa tylko mój zewnętrzny wygląd. Niestety to ciało jest skażone grzechem i poddane śmierci, więc Bóg przygotował doskonałe ciała, które zastąpią nasze obecne.

Stary nie będzie już potrzebny, bo otrzymamy nowy - niebiański w czasie Jego przyjścia.

Przytocz fragment Pisma Świętego, w którym to zapisano.

Przeczytaj proszę moje poprzednie wpisy to się dowiesz.
Nie będę się powtarzał.

Mnie interesuje fragment, w którym taką naukę zapisano, a nie co do których wmawiasz nam, iż ona tam jest (nawet wtedy, kiedy jest tam coś dokładnie innego, niż głosisz).

Poczytaj wpisy gdzieś od str. 29. - tam są podane konkretne fragmenty.
Wałkowaliśmy ten temat, więc nie będziesz miał raczej problemu

Z których nie wynika nauka która próbujesz na sile naciągnąć ale ni jak się nie daje co ci udowodniono.

W których, co n-ty raz powtarzam, nie ma zapisanej takiej nauki, a jedynie Ty wmawiasz, że ona tam jest. Mnie interesuje fragment, gdzie to zapisano.

No chwileczkę...ale jeśli wg ciebie duch, to tylko jeden z „elementów składowych" to, ty stojąc przed Panem w ciele, które by nie miało doświadczenia w wyrażaniu serdecznego współczucia, dobroci, uległości wobec starszych, pokory, łagodności i cierpliwości, a ponad to miłości wobec bliźnich, nie byłbyś odziany/doświadczony w te rzeczy o których mówią Apostołowie, bo człowiek, to zintegrowana całość, a twoje ciało nie posiadało by doświadczenia tego co zacytowałeś... :roll:
Nie jest, koleżko sympatyczny, bo dla Ap. Pawła to słowo(„namiot”) oznacza to samo co i dla Proroka(Iz 38:12), tzn życie ludzkie, a wg ciebie to słowo oznacza jeden z „elementów składowych" człowieka... :P A co to znaczy, że „lepiej doczekać za swojego życia”...czy święci żyjący(przebywający) z Panem nie żyją w Niebie(u Boga) za swojego życia...? Kolego sympatyczny...ależ ja nie o tym mówię...obudź się. ! ! !
Ty na pytanie P524 w jakim znaczeniu piszesz o "ciele": czy w znaczeniu "judaistycznym", w którym ciało oznacza całego człowieja, w duchowej i materialnej strukturze, w jego kondycji poddanej słabości i śmierci czy "hellenistyczna", jako jeden z "elementów składowych" człowieka, obok duszy? odpowiedziałeś, że w znaczeniu „hellenistycznym” tzn jako jeden z „elementów składowych”, a tutaj piszesz, że nie chcesz doświadczyć śmierci(która przecież dotyczy tylko ciała) tak jakbyś uważał, że doświadczenie ciała oznacza doświadczenie całego człowieja, w duchowej i materialnej strukturze, w jego kondycji poddanej słabości i śmierci...:roll:
Koleżko sympatyczny...jeśli twoje ciało określa tylko twój zewnętrzny wygląd, to albo doświadczenie twojego „zewnetrznego wyglądu” jest twoim osobistym doświadczeniem albo jest doświadczeniem czegoś zewnetrznego w stosunku do ciebie(wewnętrznego wyglądu) i ciebie jako takiego(wnętrza) nie dotyczy...a więc ?? Ale Pismo nazywa świątynią Ducha Świętego twoje obecne ciało więc dlaczego Bóg miałby zniszczyć to ciało, które jest Jego świątynią jeśli On swoją obecnością uświęca to ciało...No więc dlaczego zarzucasz mi, że coś przekręcam w twoich postach jeśli po raz kolejny potwierdzasz, że ów „namiocik” nikomu nie będzie potrzebny... :D

Nie we wszystkim wspólną i dobrze o tym wiesz...
Oczywiście zgoda co do kondycji natury ludzkiej, która została zraniona przez grzech...tylko widzisz...Chrystus przyjął ludzkie ciało z Dziewicy Maryi, która(jak naucza Kościół katolicki) „od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, a zatem poczęte w Niej Słowo przyjęło ludzką naturę nie zranioną żadnym grzechem...no chyba, że ty wiesz o czymś o czym KK nie wie... :D
Nie wiem czy nie rozumiesz czy tylko udajesz, że ja nigdzie nie twierdzę, iż Chrystus Jezus przyjął jakąś nieludzką naturę...ja piszę wyłacznie o tym, że gdyby Jezus Chrystus przyjął naturę ludzką skażoną(zranioną) grzechem, to nie byłby nazwany Barankiem bez skazy i nie mógłby być Zbawicielem ale sam by Go potrzebował. Toż natura ludzka nie jest czymś zewnętrznym w stosunku do Niego ale jest Jego naturą...no nie ?

Jak to nie we wszystkim wspólną? Nie byłaby ludzka. Słowo przyjmując w pełni ludzką naturę stało sìę współistotne nam we wszystkim, oprócz grzechu. Odwieczne Słowo, Chrystus, a nie ludzka natura.
Oczywiście zgoda co do kondycji natury ludzkiej, która została zraniona przez grzech...tylko widzisz...Chrystus przyjął ludzkie ciało z Dziewicy Maryi, która(jak naucza Kościół katolicki) „od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, a zatem poczęte w Niej Słowo przyjęło ludzką naturę nie zranioną żadnym grzechem...no chyba, że ty wiesz o czymś o czym KK nie wie... [/quote]
Gdzie się kończy definicja a zaczyna Twój komentarz?
Nie wiem czy nie rozumiesz czy tylko udajesz, że ja nigdzie nie twierdzę, iż Chrystus Jezus przyjął jakąś nieludzką naturę...ja piszę wyłacznie o tym, że gdyby Jezus Chrystus przyjął naturę ludzką skażoną(zranioną) grzechem, to nie byłby nazwany Barankiem bez skazy i nie mógłby być Zbawicielem ale sam by Go potrzebował. Toż natura ludzka nie jest czymś zewnętrznym w stosunku do Niego ale jest Jego naturą...no nie ?[/quote]
No właśnie nie. Natura (φύσις)- w sporach chrystologicznych, inaczej trochę było w trynitarnych - odnosi się do gatunku i do formy, a określa
to, co wspólne wszystkim bytom pojedynczym. Natomiast hipostaza (ὑπόστασις) do tego co w substancji własne i indywidualne. Owszem, Cyryl w swojej terminologii używal zamiennie obu, co też później prowadziło do niewłaściwej interpretacji w monofizytyzmie. Chalcedon wyraźnie używa oὐσία i φύσις z jednej a ὑπόστασις i πρόσωπον z drugiej strony. Jasne, że w ludzkiej naturze Chrystusa wyrażało się Boskie Słowo i w pełni była własnością Słowa, nie była natomiast jakąś "naturą Chrystusa", jakby dwie dwie zlały sie w jedno.
Z drugiej strony to zbawienie (wyzwolenie z mocy grzechu i uczestnictwo w boskiej naturze) nie było czymś zewnętrznym w wobec Chrystusa. Zbawienie człowieka, każdego i każdej z nas, dokonało się w Chrystusie, w Jego ciele. Dlatego potrzeba zjednoczenia z Chrystusem, bo w Nim jest nasze zbawienie.

Źródłem: pokory, łagodności, dobroci, miłości itd. jest odrodzone serce w znaczeniu duchowym, a nie ciało. Bóg patrzy na serce i widzi w co jest przyobleczony każdy z nas.
Przed Panem będę stał w ciele podczas Jego przyjścia, ale będzie to już nowe ciało. To jednak w tym kontekście nie ma znaczenia, bo liczy się to na ile upodobniłeś się w swoich charakterze do Jezusa, a to również jest sprawa duchowa.

Nie widzę sprzeczności. Ap. Paweł pisze o rozpadzie namiotu, a z kontekstu wynika, że chodzi o śmierć ciała czyli koniec życia doczesnego.

To znaczy zanim nadejdzie śmierć ciała. Nie komplikuj rzeczy oczywistych.

Jeszcze raz zapytam: a ty chcesz doświadczyć śmierci fizycznej?
Nie interesują mnie teologiczne terminy: judaistyczny, hellenistyczny. Piszę o rzeczy oczywistej dla każdego człowieka, ba dla każdej żywej istoty na Ziemi. Nikt nie chce umierać.

A więc nie wiem o co Ci chodzi.

Bo to ciało jest doczesne i przemijające, jak świątynia w Jerozolimie. Natomiast Bóg przygotował nowe ciało, które będzie wieczne jak świątynia w Niebie (Bóg).

Bo napisałeś;
O ile sobie przypominam, do momentu tego Twojego wpisu nie mówiłem, że jest on niepotrzebny.
Dziś jest nam potrzebny, ale zostanie zamieniony na nowy, więc wtedy już pierwszy namiot nie będzie potrzebny.

Gregorze...upodobnianie się do Chrystusa, to podążanie za Nim i dźwiganie na swoich barkach tego co jest naszym krzyżem, zatem jak jakieś ciało, które nigdy nie doświadczyło żadnych zmagań ani jakiegokolwiek krzyża codziennych zmagań z trudami życia może być upodobnione do noszącego rany krzyżowania ciała Chrystusowego ? Toż to absurd...
Nie widzisz sprzeczności, bo wymyśliłeś, że dla Pawła będącego żydem ciało, to jeden z „elementów składowych” a nie cały człowiek ..
Nic nie komplikuje tylko nie wyjaśniłeś co lepszego dla ciebie oznacza oglądanie chwalebnego Chrystusa w tym ciele, będącym dla ciebie tylko jednym z elementów składowych i tak oddalającym cię od Chrystusa jeśli po śmierci tegoż „elementu” mógłbyś już bez przeszkód ogladać Go twarzą w twarz takiego jakim jest...?
Co z tego, że piszesz iż nikt nie chce umierać jeżeli nikt tutaj poza tobą nie uważa swojego ciała za jeden z elementów składowych(sic!), w dodatku zbędny po zmartwychstaniu...!!
Nie wiesz, bo nie rozumiesz tego co napisane czy z innego powodu nie wiesz...?
Nowe ciało wg twojej interpretacji nie będzie ciałem zmartwychstałym ale nowostworzonym czyli zupełnie nie związanym z daną osobą...a zatem nie wierzysz w zmartwychstanie o którym naucza Koscioł powszechny... :dokitu:
Wiem co napisałem i napisałem to wiedząc jakie jest twoje zdanie(co zresztą potwierdziłeś) więc nie wymiguj się od czegoś co uważasz...