Chodzi wciąż o to, że Bóg Wszechwiedzący wiedział przy powoływaniu do życia wolnego człowieka, że tenże wolny człowiek wybierze piekło. Po co go stwarzał? Musiał? czy chciał?

Zatem katolik może dopuszczać myśl, że piekło jest puste, pozbawione potępieńców?

Jesteś w stanie się do czegoś odnieść w tej swojej argumentacji? Ja już przywołałem Summę św. Tomasza (linkowane przez Andiego) oraz Breviarium fidei (czyli zbiór dogmatycznych wypowiedzi Kościoła).
Proponuję jeszcze przeczytać np. taki wykład: http://www.ultramontes.pl/dogma_gratiae_16.htm

Zagadnienie jest po prostu trudne; nie sądzę, by dobrym pomysłem było poprzestawanie na tym, co Ci się wydaje na ten temat.

Z tego co wiem KRK uwaza, ze np sw Piotr jest w niebie ale nie potrafi wskazac nikogo kto jest w piekle.

A jak nie lubicie tekstów doktrynalnych, to może chociaż pokusicie się o egzegezę Pisma Świętego? @Wybrana, Erazm z Rotterdamu to dość nowożytne źródło, jakby nie patrzeć.

Z 9. rozdziału Listu do Rzymian

14 Cóż na to powiemy? Czyżby Bóg był niesprawiedliwy? Żadną miarą! 15 Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję. 16 [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. 17 Albowiem mówi Pismo do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie moją potęgę i żeby rozsławiło się moje imię po całej ziemi. 18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
19 Powiesz mi na to: Dlaczego więc Bóg czyni jeszcze wyrzuty? Któż bowiem woli Jego może się sprzeciwić? 20 Człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł się spierać z Bogiem? Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: "Dlaczego mnie takim uczyniłeś?" 21 Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny? 22 Jeżeli więc Bóg, chcąc okazać swój gniew i dać poznać swoją potęgę, znosił z wielką cierpliwością naczynia [zasługujące] na gniew, gotowe na zagładę, 23 i żeby dać poznać bogactwo swojej chwały względem naczyń [objętych] zmiłowaniem, które już wprzód przygotował ku chwale, 24 względem nas, których powołał nie tylko spośród Żydów, ale i spośród pogan...?

W momencie stwarzania bytu z wolna wola Bog wie jak ta dusza skonczy, ale nie moze wiedziec jak skonczy byt ktory nie istnieje, bo to niedorzeczne.

Nie jest trudne, albo cos mozesz albo nic nie mozesz, ale jak cos mozesz to nie ma predestynacji, a jak kest predystynacja to nie ma dobra i zla, wlasciwie wszystko traci sens i cel.

Raczej to wyja

Raczej to wyja

Raczej to wyjaśnienie jest nielogiczne.
Czy dopiero w momencie stworzenia Bóg widzi co stworzył? Co chwila musi być zaskoczony, że Mu wadliwy egzemplarz wyskakuje..
Jeśli nie wie, jak w przyszłości postąpią poszczególni ludzie, to jak to się ma do Jego wszechwiedzy? Jak można cokolwiek prorokować?
Czy Boga można czymkolwiek zaskoczyć?
ps. proszę moderację o usunięcie postów nadmiarowych, miałem pewne komplikacje z klawiaturą..

Co jest nielogicznego w stwierdzeniu, że nie można opisywać bytu nieistniejącego? Choć dla Boga samo wyobrażenie jest juz momentem kreacji, to dopóki to nie nastąpi, to nie można opowiadać o historii czegoś co nie istnieje.
Bóg nie może być zaskoczony "wadliwymi egzemplarzami", bo takowych nie stwarza, egzemplarz wadliwy to egzemplarz predestynowany, a istnienie wolnej woli do suwerennych wyborów wyklucza predestynację u człowieka, więc "egzemplarz" może co najwyżej wykoleić się sam z czasem, czym Bóg nie jest zaskoczony, bo widzi natychmiast całą historię życia duszy w momencie jej kreacji. Danie swobody wyboru człowiekowi to jednocześnie danie mu swobody wyboru źle, ale danie tej swobody to także możliwośc wyboru dobrze a to podprowadza do Boga, a doświadczanie Boga to cel życia wiecznego.

Bardzo ograniczasz w swoim wyobrażeniu atrybut Boga, którym jest Jego wszechwiedza. Wg Twoich wyobrażeń Bóg nie zna przyszłości. Jak bowiem mógłby znać przyszłość ludzi skoro nie wie jak postępować będą poszczególne osoby, które się dopiero narodzą?

Chyba nie czytasz co piszę:

Czyli dusze, których wcielenie nastąpi w przyszłości już są stworzone i Bóg widzi ich przyszłą historię?

W momencie stwarzania Bóg już widzi cała historię życia człowieka, ale przed stworzeniem nie widzi, nie dlatego że nie jest Wszechmogący, ale dlatego że takie ujmowanie sprawy urągało by logice, która mówi że nie można odnosić się do historii życia duszy która jeszcze nie istnieje.