Na krzyżu z Chrystusem wisiało 2 złoczyńców. Co ciekawe, jest podobieństwo postawy łotra nieskruszonego - do wierzeń protestanckich.

Protestanci twierdzą, że samo uwierzenie w Mesjasza i jego moc zbawczą- zapewnia ratunek a uczynki nie są ważne. Co mówi zatwardziały łotr na krzyżu?
Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Wprost protestancka postawa: wierzy, że Mesjasz ma moc zbawczą, o uczynkach ani mru mru, a Chrystus powinien załatwić ratunek.

Natomiast skruszony łotr powszechnie uznawany za rozumiejącego istotę sprawy mówi: My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki.
Czyli nagle pojawiają się uczynki i ich znaczenie dla końca i zbawienia.
Protestanci nie praktykują spowiedzi, a który łotr się wyspowiadał?

Trochę pojechałeś

Wygląda na to że nie widzisz rużnicy, pomiędzy czynami Chrystusa a naszymi teraz czynami. To jednak nie to samo, nie ta sama ranga oddziaływania. Czy teraz ktoś potrafi zmartwychstać? By równać się z Chrystusem i jego tamtymi działaniami.
To tak nie działa, że coś było i należy to powtarzać jota w jotę.
W tym wydarzeniu jest dla nas kontekst tego wydarzenia. Jest nim to że najważniejsza jest skrucha dla zmazania win. To podkreśla tamto wydażenie. Nie jest ono jednak sądem ostatecznym, to pewno wiesz z PŚ. Na sądzie ostatecznym brane jest wszystko pod uwagę. A że go jeszcze nie było nie mogło to być zapisane w PŚ, w żadnej formie przykładu.

witoldm, taka prośba, mógłbyś pisać prościej? Tak by zrozumieć sens tego co chcesz wypowiedzieć?

Można ubierać to w różne słowa, ale te postawy twóch łotrzyków, pasują do różnych chrześcijańskich denominacji.
Może i zatwardziły łotr szydził z Chrystusa "prosząc" Go o ratunek, a może nie szydził , tylko słyszał o Nim i Jego, widział Jego cuda, więc mógł mieć podstawową, protestancką wiarę w Jego moc.

Przeniosłeś przykład z krzyża na współczesne czasy. Z ukierunkowaniem postawy Protestantów zrównującej ich ze złym łotrem z krzyża.
To po prostu nie ten kaliber poruwnawczy. Nie jest to właściwy argument.
Takie odłonczenie od Kościoła jakie dokonali Protestanci, jest samo w sobie nagannym, nie trzeba doszukiwać się jeszcze dowolnych przykładów z PŚ. by potępić ich czyn. Nie będąc wśród nich, nic nie wskórasz, doszukując się sprzeczności w ich religijności. To jest mieszanie się w sprawy funkcjonowania ich organizacji, bez zainteresowanych na forum publicznym. Po to się odłonczyli by zachowywać się inaczej aniżeli Katolicy. To może być odebrane jako oszczerstwo, możesz mieć z tego kłopoty prawne. Ten dział to nie hajd park.
Możesz prowadzić z nimi dialog, wtedy masz porównanie i wpływ na ich wypowiedzi, a oni na twoje. Trzeba najpierw zaprosić ich do dialogu, a nie z grubej rury pod ich nieobecność. Czujesz tu swoją niestosowność wypowiedzi i tematu?

To nauka i czyny Chrystusa nie są uniwersalne i ponadczasowe?

No nie wszystko wszystkim z nauczań Chrystusa można uzasadnić. Znaczenie przykładów zawsrtych w PŚ. ma tylko jeden wydźwięk. Nie można nagniać przykładów do dowolnych, nawet usensownionych wyjaśnień. Ten twój przykład był oderwany od jego podstawowego znaczenia. Bo dotyczył czynów pojedynczych ludzi. Ty natomiast użyłeś go do opisania czynów całego systemu wiary. Upominanie Kościoła istnieje w innym miejscu w PŚ. Również coś o braciach odłączonych znajdziesz.
Trzeba by było tobie przytoczyć te fragmenty?
Byś pojął jak ten sposób upominania powinien wyglądać.

By umieć upominać całe organizacje Kościelne, trzeba mieć dużą wiedzę o nich. To wymaga lat nauk.
To nie to samo co upominanie nas siebie nawzajem. Bo tu szkody ewentualne są znikome. Inaczej jest z upominaniem całych społeczności.
To tak ku przestrodze w podejmowaniu tematycznych wyzwań na przyszłość.
Bo nie wystarczy coś skrytykować, popierając je dowolnym argumentem.
My tu na tym forum podobnych spraw nie rozwiążemy. Nawet nie podpowiemy jak je rozwiązać. Bo rozwiązanie nastąpi tylko wtedy, jeśli będzie wspólna wzajemna współpraca. Wtedy życie podsuwa rozwiązania, wtedy mogą być one skuteczne.
Na forum nie ma takich możliwości.
Lepiej nie próbować w ten sposób to robić.
Sam spostrzegłeś że nie weszli inni z tobą w ten temat. No bo źle go zacząłeś wykładać.
Jeśli tego jeszcze nie zrozumiałeś, to masz okres świąteczny na refleksję. Zobaczysz jak to jest w naszych rodzinach. Jak się rozstrzyga dylematy, właśnie różnice poglądów. Że wymaga to jednak bezpośrednich kontaktów.

Mnie zastanawia postawa tego skruszonego Łotra. Jak to się stało że człowiek, który nie chodził z Chrystusem, uwierzył w to , w co nie wierzyli Apostołowie, czyli w zmartwychwstanie Chrystusa. Przecież Apostołowie byli doskonale przygotowani przez Pana Jezusa , że zostanie zabity, i że zmartwychwstanie. Ale niestety nawet Jan który do końca wytrwał pod krzyżem, w zmartwychwstanie uwierzył dopiero jak zobaczył pusty grób.:(8) Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. (9) Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych. (10) Jana ,20:8) Apostołowie nawet nie uwierzyli, gdy im oznajmiły Niewiasty że widziały zmartwychwstałego Zbawiciela: Wtedy przypomniały sobie Jego słowa (9) i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym. (10) A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom. (11) Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary. (Ew. Łukasza 24:8-11)Tomasz nawet Apostołom nie wierzył. A tu człowiek na krzyżu wiszący obok Zbawiciela, żałuje za grzechy, i wierzy w zmartwychwstanie Zbawiciela. Zostają mu darowane grzechy, i Pan Jezus sam za to kanonizuje go na świętego.(42) I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. (43) Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju. (Ew. Łukasza 23:42-43, Czyli potwierdziły się słowa Pana Jezusa : Wtedy Jezus rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. (Ew. Mateusza 21:31)

Skąd wiesz, że skruszony łotr wierzył w Zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu, łotr tylko mówił o królestwie Jezusa, które jak można było zobaczyć nie było na Ziemi.

Z opisu Męki Pańskiej.



Nie było na ziemi królestwa Chrystusa ani na tym świecie:Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom.(Ew. Jana 18:33-36)Otrzymał wtedy obietnicę, że jeszcze w tym samym dniu znajdzie się z Nim w raju. Czyli gdzie ?

Z opisu Łukasza Ewangelisty nie wynika by skruszony łotr wierzył w zmartwychwstanie tego człowieka wiszącego koło niego. Natomiast wynika, że wierzył że ten człowiek jest królem w jakimś królestwie, które jest ponad życie doczesne i by sie tam dostać trzeba:
-przyznać się szczerze do swoich grzechów
-nawiązać kontakt z tym człowiekiem wiszącym obok

Ciekawe, nie wynika ze wierzył w zmartwychwstanie, natomiast wierzył ze ten człowiek wiszący obok jest królem w jakimś królestwie które jest ponad życie doczesne. To gdzie to królestwo jest? Jak ono wygląda według Ciebie? Podczas swojego pobytu na ziemi Pan Jezus kilkakrotnie mówił o nim. Nie czytałeś w Ewangeliach? Zastanawiające jest że we wszystkich Ewangeliach jest tylko jedno miejsce, w którym ktoś zwraca się do Pana jedynie po imieniu. Wszyscy rozmówcy Jezusa uczniowie, potrzebujący pomocy, Samarytanka, demony czy faryzeusze, zwracają się do Pana Jezusa używając jakiegoś tytułu: Nauczycielu, Mistrzu, Rabbuni, Panie, Synu Dawida. Gdy Jezus wisi na krzyżu, człowiek, złoczyńca który wisi obok, mówi do Niego: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Pan mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: dziś ze mną będziesz w raju. Czyżby Pan Jezus znał się z bandytą który wisiał obok Niego na krzyżu? Tego nie wiemy, ale wiemy ze ten człowiek wierzył w zmartwychwstanie Pana Jezusa, więc musiał coś o naukach Pana Jezusa słyszeć.

Ale co ci mówi, że ten skruszony łotr akurat wierzył w zmartwychwstanie Jezusa wiszącego obok? Z tekstu Pisma u Łukasza nic takiego bezpośrednio nie wynika.

Chociażby te słowa:Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Pan mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: dziś ze mną będziesz w raju.

Wychodzi na to że dobry Łotr jest pierwszym świętym, którego kanonizował sam Pan Jezus.