To częściowa prawda, a częściowa prawda jest kłamstwem. Ludziom, którzy są za, czy też nie mają nic przeciwko Halloween, nie tylko trzeba własnym przykładem pokazywać, ale też - jak poucza Pismo - głosić Słowo napomnienia i karcenia
2Ti 4:2 bw "Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny, karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem."
i albo się upamiętają i nawrócą, albo niech nie udają,
Rom 8:14 bw "Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi."
Jeśli jestem za albo mi to nie przeszkadza, to jaki duch mnie prowadzi ?
Tylko trochę strach, bo co sobie ludzie pomyślą, jeszcze nie przyjdą i będzie kłopot Oczywiście w tym trzeba być mądrym i roztropnym.

Nie wolno dokonywać " podmianki", bo to nie ma z chrześcijaństwem nic wspólnego:
http://wiadomosci.onet.pl/kraj/hallowee ... ja/dxmzxrw bo tak działa świat.

Chrześcijanie nie wierzą w Pismo, no to śmiała teza, tylko nie do udowodnienia, co najwyżej religia rzymskich-katolików nie wierzy w Pismo. Jeśli ktoś nie wierzy w Pismo, które jest Słowom Bożym, to można wierzyć w różnych bogów : 1Co 8:5 bw "Bo chociaż nawet są tak zwani bogowie, czy to na niebie, czy na ziemi, i dlatego jest wielu bogów i wielu panów,"

Masz racje. Chrześcijanie wierzą w Boga i wierzą Bogu a to wujo i jemu podobni odstępcy wierzą w Pismo.

A ty nie masz racji.
Wiara w Pismo ( to co ono mówi do nas i kto przez nie mówi) to jednocześnie wiara w Boga i Bogu, o którym to mowa w Piśmie i tak wierzą chrześcijanie.
Natomiast różni ludzie wierzą w boga i bogu, np. muzułmanie też wierzą w boga i bogu.
Tak, ludzie, którzy wierzą w Pismo są odstępcami od religii np. rzymskich-katolików, skoro o tobie jest mowa.

Wujo, opieranie się tylko na Piśmie jest nieracjonalne, bo zanim było Pismo był Bóg. Później był człowiek ze swoim rozumem, który to tym narzedziem mógł poznawać i zastanawiać się nad Bogiem, później doszły zwyczaje, teofanie, tradycje ustne, kult świątynny, prorocy, pierwsze Pisma, przyjście Chrystusa, tradycja apostolska, Sakramenty, Kościół zorganizowany. To wszystko składa się na poznawanie Boga.
Zresztą:
"Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać."

Korowody Świętych zamiast Halloween: http://www.m.pch24.pl/korowody-swietych-na-ulicach-calej-polski,55794,i.html

Taka akcja to zwyczajnie, mimo szczytnych założeń, udział w grze, której zasady narzucił duch tego świata.
Tak na prawdę to dwie strony tego samego medalu.
Warto raczej pamiętać o słowach Ap. Pawła [II Kor.10.3-4]:3. Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy cielesnymi środkami.
4. Gdyż oręż nasz, którym walczymy, nie jest cielesny, lecz ma moc burzenia warowni dla sprawy Bożej ; nim też unicestwiamy złe zamysły
Tymczasem: oni festyn hallowen, a chrześcijanie korowody - uważam, że nie tędy doga.

Przecież gra rozgrywa się w rzeczywistości duchowej, a tu obowiązują inne zasady i środki [Ef.6.12]: Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich.
Wystarczy poczytać w Dz.Ap. jak chrześcijaństwo zwyciężało duchową ciemność w Efezie - stolicy wielkiego bałwochwalczego kultu.

Odpowiedzią chrześcijan nie było wytwarzanie materialnych przedmiotów kultu chrześcijańskiego, ani wymyślanie chrześcijańskich świąt czy procesji, ale moc zwiastowanej Ewangelii. Odpowiedzią były próby zdławienia chrześcijaństwa przez wyznawców kultu bóstwa efeskiego.

Tylko Ewangelia ma moc wyrywania ludzi z duchowej ciemności. Jaka to potężna moc widać było właśnie w Efezie [Dz.19.18-20]: 18. Wielu też z tych, którzy uwierzyli, przychodziło, wyznawało i ujawniało uczynki swoje.
19. A niemało z tych, którzy się oddawali czarnoksięstwu, znosiło księgi i paliło je wobec wszystkich; i zliczyli ich wartość i ustalili, że wynosiła pięćdziesiąt tysięcy srebrnych drachm.
20. Tak to potężnie rosło, umacniało się i rozpowszechniało Słowo Pańskie.

Tak właśnie działali odrodzeni chrześcijanie vs duchowa ciemność i taki sposób jest jedynie skuteczny, ale kto dziś zdaje sobie z tego sprawę i o tym pamięta?

Więc mamy to co mamy.

Mnie się jednak wydaje, że bardzo istotne jest, by wprowadzić coś, co się nie nazywa Halloween, a jednocześnie pozwala ludziom zabawić się. Jeśli ktoś powie, że bierze udział w Halloween i nie uważa, że ma ono cokolwiek wspólnego z duchowością, to raczej się oszukuje. Wszelkie opracowania na temat Halloween i egzorcyści twierdzą, że ma ono bardzo dużo wspólnego z "duchowością śmierci". To trochę tak, jakby ktoś świętował Wielkanoc, bo można się wtedy najeść mazurków, ale twierdził, że to tylko obrzędy, że nie ma ono nic wspólnego ze zmartwychwstaniem Jezusa.

Postulujecie, żeby zwalczać złe święto nawracaniem. OK. To może się sprawdzić wobec osób autentycznie wierzących/religijnych, ale nie wyczulonych na realizm złego świata duchowego. Do niereligijnych/niewierzących taki argument nie trafi; pójdą dalej w zaparte, a mnie chyba też chodzi o to, by ich nie narażać na uszczerbek duchowy, nawet jeśli nie są świadomi, że taki istnieje. Chodzi o to, żeby mieli wybór.

Trzeba brać pod uwagę naturę ludzką; to jak ona działa.

Chyba Cię rozumiem, Brandeisbluesky, jeśli chodzi o ten pierwiastek zabawy:
"wprowadzić coś, co się nie nazywa Halloween, a jednocześnie pozwala ludziom zabawić się" - zgoda, ale nie widzę nadal potrzeby nowego święta.

Pisałam: "Ale po co coś wymyślać, po co szukać święta alternatywnego, kombinować i mnożyć byty? Przecież (katolicy) mamy Wszystkich Świętych. Wielką radosną uroczystość zbawionych! No to może ją nareszcie w pełni dostrzeżmy, doceńmy, zaakcentujmy i nie zamieniajmy w dzień znicza czy dzień dyni."
I podtrzymuję. Jeśli wymyślimy nowe święto (a o święcie jest wątek), to zepchniemy mimowolnie to, co już jest w roku liturgicznym, tak jak gdybyśmy to uznali za niewystarczające.

Znajdźmy formy, które:
a) nie będą się kojarzyły z zagrożeniem duchowym czy w istocie nie będą go niosły,
b) podkreślą, o właśnie: podkreślą prawdy wynikające z chrześcijaństwa. Żeby się nie wdawać w pewne dyskusje, napiszę wężej: wynikające z katolicyzmu. Czyli znajdźmy np. coś w zw. z uroczystością Wszystkich Świętych itp.
Wydaje mi się, że te różne marsze czy inne spotkania z przebieraniem się za świętych, opowiadaniem o nich, scenkami teatralnymi w tym miejscu pasują.
Jest wspólnotowość, jest pozytywne przesłanie związane ze świętością zgodna z nauczaniem Kościoła (Rzymskokatolickiego), jest pierwiastek zabawy. Nie twierdzę, że to nadzwyczaj genialne formy, ale nie konkurują z z treściami roku liturgicznego.
I nikogo przy takich formach siłowo lub nachalną perswazją nie nawracamy, morałów mu nie prawimy - dajemy wolność udziału w zabawie, choćby w jej obserwacji - lub odwrócenia się na pięcie. Na uszczerbek duchowy nie narażamy.

Konkludując moją opinię: zabawa czy inne formy - chętnie. Nowe święto - nie, bo i po co?
Co Ty na to, Brandeisbluesky?

Ale właśnie Ewangelia jest daniem ludziom wyboru.
To czy przyjmą, uwierzą i dostąpią duchowego odrodzenia/zbawienia, czy to odrzucą jest ich wyborem. Kościół od samego początku został właśnie do tego powołany. Jego celem nie jest tworzenie alternatywnych form rozrywki.
W starożytności poganie mieli dużo świąt ku czci swoich bogów, które były również czasem zabaw i rozrywki, ale Kościół nie tworzył konkurencyjnych eventów.
Chrześcijanie poprzez głoszenie Ewangelii i swoje życie byli wystarczającym świadectwem dla pogan - byli światłością, którą ludzie mogli ujrzeć. To w zupełności wystarczało - bo to miało moc.

Dziś chrześcijaństwo instytucjonalne ( kościoły ) nie mają tej mocy i szukają rozwiązania w zewnętrznych sposobach.
Jednak do duchowych rzeczy trzeba przykładać duchową miarę.

Zdychające chrześciajstwo protestanckie na Zachodzie przeczy twoim teoriom.

Ależ właśnie ono m.in. potwierdza to co mówiłem.
Puste kościoły wynajmujące swoje powierzchnie od pn. do pt. na różne akcje kulturalne po to, aby przyciągnąć ludzi do kościoła - denominacji.
"Chrześcijanie" nie głoszący ultymatywnego przesłania Ewangelii, aby nie urazić nikogo itd., to przykład na martwotę duchową.

Ale w Polsce jak widać działania są podobne. Alternatywne eventy aby podtrzymać "chrześcijańską" tradycję 1/2 XI., która ze swej istoty i źródła jest pogańska. Jedną tradycję przeciwstawia się nowej tradycji halloween.

To wszystko pozbawione mocy jest tylko ludzkim działaniem i jak widać w Polsce tak bardzo "chrześciajnskim"/katolickim kraju ludzie dokonują nowego wyboru, bo stara tradycja już na nich nie działa.

Trzeba leczyć przyczyny, a nie objawy.

Nie wiem czy macie dzieci w młodszym wieku. Ja mam i posałłem je na Bal Wszystkich Świętych. Zabawa była świetna przy naprawdę dobrej muzyce chrześcijańskiej. Idea takiego balu nie ma na celu walczyć z halloweenem. Ona ma za zadanie zjednoczyć ludzi wokół innych wartości. Dzieci w klasie mojego syna rozmawiały kto, czyj brat, w jakiej grupie i w jakim przebraniu lecą na halloween.

Mojemu dziecku powiedziałem, że nie będzie bawiło się z kuzynami w halloween. Nie zmienia to faktu, że poczuło pustkę, że oni korzystając ze zbliżającego się święta bawią się razem z przyjaciółmi i radują w wigilię wszystkich świętych, a my nie. I tu odpowiedzią są te bale. Wiadomo, że będziemy się bawić we Wszystkich Świętych z rodziną, aale wcześniej na wspomnianym balu, z przyjaciółmi.

Mój syn był zachwycony. Poza tym sporo było dyskusji jakiego świętego wybrać, analizowaliśmy ich żywoty. Mnóstwo pięknej muzyki chrześcijańskiej poznali. Były też słodkości więc naturalnej u dziecka zazdrości wobec święta pogańskiego i ich cukierków nie było. Moim zdaniem SUPER!!!

Mnie chodzi o święto otwarte dla każdego. W klasie mojej córki są dzieci różnych wyznań. W paradzie Halloween z tej klasy udziału nie wzięła moja córka i jedna Arabka (mam na myśli dzieci, które przyszły tego dnia do szkoły; jest możliwość, że niektórzy rodzice decydują się nie wysyłać dzieci do szkoły ze względu na paradę, ale trochę w to wątpię). Myślicie, że dzieci z innych religii, dzieci ateistów lub dzieci ochrzczone, ale zaniedbane w wychowaniu w wierze przyszłyby na celebrację Wszystkich Świętych? Właśnie, jak zachęcić dzieci innych wyznań, by przyszły na bal Wszystkich Świętych, i by ich rodzice na to się zgodzili. Kto to miałby organizować tak, żeby święto łączyło, a nie dzieliło. U nas bale przebierańców za świętych być może organizują niektóre katolickie szkoły, wiec też nie jest to dla wszystkich dzieci z parafii.

Teraz wreszcie chyba pojmuję, o co Ci chodzi. Dobrze, że dopowiedziałaś. Chodzi Ci o otwarte, neutralne światopoglądowo, dla każdego, że tak to nazwę: "święto bezwyznaniowe". O to, aby nie dzielić, żeby każdy mógł uczestniczyć, bez względu na wyznanie lub jego brak, a przy tym nie narażał się nawet nieświadomie na ryzyko duchowe, jak przy Halloween. Prawda?

I tu Ci chyba nie pomogę.
Kojarzy mi się to np. ze świecką "gwiazdką", tzw. balikiem dla dzieci pracowników różnych firm, organizowaną zimą w czasie PRL. Była zabawa w ładnym domu kultury (zewnętrznie niezideologizowana, żadnych tam haseł), były konkursy, tańce i słodycze. I jakaś istota typu świecki mikołaj ze śnieżynką, i prezenciki. Nie było nawiązań do Bożego Narodzenia (więc nie wykluczało to buddystów czy Arabów). Na pewno nie było kolęd. Chyba była choinka, ale choinki stały i w ZSRR, niekoniecznie widziano je religijnie. Więc niby OK. Nic nie dzieliło. Było otwarte. Dzieci (pamiętam z autobiografii, byłam kiedyś) zadowolone.
Mniej OK było to, że w ten sposób jednak spycha się w tło jako nieistotne treści wyznaniowe, na których niektórym jednak zależy.
Zatem jeśli chcesz radosnej imprezki bezwyznaniowej, bez ewentualnych świętych, neutralnej, to jakieś wzorce już masz.

Rozmówcy zaś, przynajmniej niektórzy, wskazywali dotąd dwie drogi:
- zabawa o podkładzie związanym z konkretnym wyznaniem (np. Zyl i jego opowieść o Balu Wszystkich Świętych [dla mnie super, dzieci szczęśliwe], nie tylko moje propozycje dot. parad itp.),
- żadnych imprez i innych środków, tylko "moc zwiastowanej Ewangelii", cokolwiek to znaczy (np. Gregor).

Jeśli w okolicach Halloween chciałabyś zorganizować "neutralne święto", to narażasz się na podwójne "ale po co", nie tylko moje.
1. Ale po co - mówią zwolennicy Halloween, którzy nie widzą w nim nic złego
2. Ale po co - mówią ci, którzy albo są zaangażowani religijnie i poślą dzieci na Bal Wszystkich Świętych,
albo są na tyle nieuczuleni na chrześcijaństwo (być może akurat rzymskie), że też poślą jednak na ten bal, bo Halloween dla nich jest np. zbyt związane ze śmiercią

"Myślicie, że dzieci z innych religii, dzieci ateistów lub dzieci ochrzczone, ale zaniedbane w wychowaniu w wierze przyszłyby na celebrację Wszystkich Świętych?"

A to już zależy od rodziców i sposobu funkcjonowania środowiska. Może chodzi o środowisko, a nie o jednorazowe akcje? Mogę się wypowiedzieć co do dzieci zaniedbanych...
Znam świetlice przy parafii (tzw. oratoria), gdzie przychodzą też dzieci cokolwiek "zaniedbane w wychowaniu w wierze", bo oferta jest szeroka, a opieka dobra. I darmowa. Jest zabawa, sport, muzyka, kółka, korepetycje, wyprawy, wspólne gotowanie itp., oczywiście jest krzyż, oprócz świeckich wychowawców, młodych, jest ksiądz, jest co dnia chwila modlitwy, jest system wartości i program wychowawczy oparty na katolickiej pedagogice ks. Bosko, ale nikt na dzień dobry ani na do widzenia nie odpytuje z uczynków miłosiernych co do..., o kartkę od spowiedzi nie prosi, więc jeśli chcesz przyjść pograć w piłę, a rodzice nie zabronią, to przychodzisz. A że przy okazji kiedyś nauczysz się nie jąkać przy zdrowaśce, to już na marginesie.

Dobrze, że szukasz.

Zorganizuj bal Wszystkich Świętych różnych wyznań, aby każdy znalazł coś dla siebie i mógł się z kimś identyfikować: święty, szaman, fakir, itd.
W przeciwnym razie nie będzie to neutralne światopoglądowo.
Takie zaś podejście będzie prowadzić do synkretyzmu religijnego i rozwadniania istoty chrześcijaństwa.

Zwyczajnie imprezy "ku czci" mają się nijak do kwestii przemiany duchowej, do której prowadzi przekaz chrześcijaństwa.
Nie mam nic do imprez rozrywkowych, ale w kontekście obecnego duchowego chaosu uważam, ze to ślepa uliczka.

Jeśli nie wiesz co kryje się pod terminem 'moc ewangelii', to odsyłam do [Dz.19.18-20].