Wybrana,

Ja sprawdzam spójność Twojego światopoglądu.
Ostateczne słowo zostawiam Kościołowi Katolickiemu.
Mam świadomość istnienia sensów dosłownych, ponaddosłownych, akomodacji, itd.
A Ty masz?

Kto według Ciebie decyduje o prawidłowej interpretacji w kwestiach spornych?
Ty?
Masz jakieś argumenty czy tylko przychodzisz głosić własne wymysły bez poparcia spójnymi argumentami?

A kto decydował o właściwej interpretacji Kościoła?
Czy dominujący kler kościelny ustalając swą doktrynę nie opar swej interpretacji na podstawie wymysłu i formy pojmowania pewnych ludzi żyjących w danym okresie czasu?
A jak przyjął Kościół oczyszczenie człowieka przez ogień?
Czy pomysł, że ziemski fizyczny ogień może oczyścić duchowo człowieka, był właściwą interpretacją?
Czy wymysł, że tylko obrzędowe i rytualne uczestnictwo w budynku Kościelnym może zbawić człowieka, jest właściwą interpretacją?
Jezus nauczał, źe każdy kto we mnie wierzy może być zbawiony.
A o darze wylania Ducha Świętego na ludzi, to Kościół pominął?
A o tym, że człowiek każdy indywidualnie przez wiarę otrzymuje duchową łączność z Bogiem, też pominięto?
Ograniczono wiarę duchową do rytualnych czynności. Eucharystia jest symbolem duchowego połączenia i przyjmujemy ją jako symbol. Duchowo łączymy się z Chrystusem przez wiarę wydając dobre owoce w swoim życiu.
Wspólnota wiernych ma wielkie znaczenie ale trzeba w niej pielęgnować wiarę, by się wzajemnie w niej umacniać.

Ponieważ ludzie kłamią od niepamiętnych czasów. To trudno uwierzyć na słowo w to, co ktoś przekazuje. By się jednak połapać o co chodzi. Trzeba być wypróbowany w ogniu kłastw. Czyli poddany tylu kłamliwych przesłań, by one po prostu nam zbrzydły. To jest ta próba ognia. No bo jak ognia boimy się przyjęcia kłamstwa za prawdę. Świadczyło by to o nas nie najlepiej, jako rozumne istoty.
A chcemy dobrze wszystko rozumieć.
Ponadto kłamstwo wymusza na naszym umyśle, ponad przeciętną aktywność. A ta aktywność to właśnie cecha rozumnych istot.
Kłamstwo nie pozwala na bierne przyjmowanie jak leci, wszystkiego co kto nam przekazuje. Dlatego - wybrana, też docieka co jest czym. To pozytyw rozwijający ludzkie myślenie.

By wymóc na ludziach taki rodzaj myślenia, konieczne są opisy zagadnień nie z tej epoki w której żyjemy. Dociekanie tego jak było, nie mając zbyt wielu odniesień współczesnych żyjącemu. Pozwala to na wymuszomy obieg myśli u każdego, kto coś docieka. Jest tu pozytyw taki, że staramy się docieciekać prawdy o czymś. Więc nie stoimy w miejscu na bazie gotowych doniesień. A o to chodzi, by rozwijać swe myślenie jak najbardziej.
Co pozwala nam wszystkim odczytywać prawdę, wbrew temu że coś jest kłamstwem. Inaczej nie poradzilibyśmy sobie z nim. A że kłamstwo unicestwia nasze zamiary, to raczej każdy wie, na sobie to sprawdziwszy.
W takim podejściu, ma pomóc nam arcytrudny przekaz z przeszłości. Bo trudno jest dyskutować z tym, co się wydarzyło w przeszłości. Bo było to było, nic w tym nie da się zrobić, już zaistniało. Klamka zapadła. Przekaz biblijny jest więc wzorem tego, jak podchodzić do tego co było.
Nie ma w nim kłamstwa bo to już było. To czego jeszcze nie było, jest właśnie kłamstwem. Każda projekcja tego co ma być, póki co, przed tego realizacją jest kłamstwem.
To taki nie chciany wymiar projekcji ludzkich myśli. Powstaje z niczego ten wymiar kłamstwa. Wystarczy że coś przeszkodzi w tej realizacji naszych projekcji. A już jesteśmy postrzegani przez innych, jako niewiarygodni, kłamcy.
By temu zapobiec, bo to nie nasza wina wtedy. Powstała wiara w Boga ( słowo ), który nie kłamie. Który to jest autorytetem prawdy, od której wszystko pochodzi.
Tak od prawdy pochodzimy. Inaczej by nas po prostu nie było. Taki rodzaj wynikania, jest po prostu prawdą o nas. Na tym bazując, wiemy co to znaczy prawda i to, co to znaczy mówić prawdę.
W starorzytnej formie, ten przekaz był na miarę rozwinięcia uwczesnej myśli. Obecnie mamy już ułatwione zadanie, poprzez ogólny rozwój w myśleniu ludzkości. Mamy więcej danych do przemyślenia, które są treningiem w myśleniu. Z tąd to co było poprzez owe opisy, jawi się nam jako mało precyzyjne ujęcie. Obecnie już byśmy inaczej ujęli tą prawdę w swych opisach.
Tylko że to niczego nie zmienia. Niezależnie od formy opisów, to co było kiedyś wydarzeniem. Jest nim też i dzisiaj. Można to ująć współczesną formą wyrazu, nie zaprzeczającą temu co było. I jest to też prawdą. Tak jak to ująłem o oczyszczeniu w ogniu kłamstw.
Myślę że sięgnąłem sedna wyjaśnienia o próbie ognia. Latwego i zrozumiałego współcześnie do przyjęcia ze zrozumieniem. To tyle na ten moment, by nie za wiele na raz.

witoldm, napisałeś o zrozumieniu próby ognia i ten wpis zawiera ciekawą formę wyrazu.
Ja jednak ujęła bym to bardziej prosty sposób. Człowiek jest poddany próbie, by ona zaświadczyła o jego wyborze.
Jesteśmy wypróbowani przez wodę i ogień. Są to największe dwa żywioły przeciwstawne sobie. Ogień nas pali, czyli powoduje u nas różne pokusy, złe doświadczenia. Woda nas obmywa, oczyszcza, upiększa.
Mówiąc dokładnie zły duch jest naszym ogniem, który nas trawi.
Duch Święty jest naszą wodą, która gasi ogień i nas oczyszcza.
Chrzest w wodzie jest symbolem naszego oczyszczenia, obmycia się z grzechów.
Nasze zwycięstwo i wytrwanie w wierze jest naszym triumfem i ogień nie jest wstanie spalić naszej wiary Chrystusowej. Chociaż czasem bardzo piecze i boli, to mocy wiary nie jest wstanie zgasić.

A prawda jest przekazywana w każdym pokoleniu, bo mamy danego Ducha Prawdy - Ducha Chrystusowego.

Pomyślmy... Duch Święty?
Wiesz o tym że cały Nowy Testament został spisany paręnaście - parędziesiąt lat po Wniebowstąpieniu Chrystusa? W międzyczasie nie było chrześcijan? Nie wierzyli w Syna Bożego, w Jego śmierć i zmartwychwstanie za grzechy świata? Pomyśl wybrana zanim zaczniesz bajdurzyć.


Co to znaczy dominujący kler???
Jeszcze raz - Kościołem kieruje Duch Święty od jego początków.


Nie moja droga. Rytualne czynności są tylko ułatwieniem obcowania z Bogiem.

Jest przede wszystkim celebracją Ostatniej Wieczerzy i Męki Pańskiej jako ofiary doskonałej, urealnianej tu i teraz.

Tak, Duch Święty, który został wylany na świat.
Co z tego, że Ewangelie były spisane później?
Najpierw był przekaz ustny i na podstawie tego przekazu spisano Ewangelię .

Tak Kościołem kieruje od początku Duch Święty. Mieszka on w sercu każdego wierzącego.
Tak są wspomagające ale niekonieczne dla zbawienia.
Jest celebrację Ostatniej Wieczerzy i upamiętnieniem ofiary ale jej tu i teraz nie urealnia, bo ta ofiara była jedna i wystarczająca.

"Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim." (J 6, 53-56)

"A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów." ( Mt 26, 26-28)

Tak -jest symbolem pojednania.

E.Jana:
6:32
Wtedy rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba.
6:33
Albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot.
6:34
Wtedy rzekli do niego: Panie! Dawaj nam zawsze tego chleba!
6:35
Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.

Masz rację. Jezus przyniósł na świat duchowe Królestwo, które ma się rozwijać w sercu każdego człowieka pragnącego Królestwa Bożego. Zasiał ziarno, które ma kiełkować i rosnąć.
Żydzi oczekiwali Mesjasza, który uczyni fizyczne ich królestwo ze stolicą w Jerozolimie. Gdy Jezus nauczał o duchowym królestwie, to oni nic nie rozumieli, bo innego królestwa oczekiwali i cały czas oczekują łącznie z Świadkami Jehowy i innymi religijnymi organizacjami.
Kto jest tylko cielesny, to nie rozumie czym jest duchowe królestwo.
Nasz duch ma się wznieść ponad żądze tego świata, by połączyć się z Bogiem i wzbudzić się w nowym doskonałym ciele w Królestwie Ojca naszego w Niebie.
Ziarno Królestwa Bożego zostało na ziemi zasiane i jego rozwój zależy, czy grunt jest podatny na jego rozwój.

Człowiek jest Świątynią Bożą a jego serce Jej Ołtarzem.

Hmmm
1Tm 3:15 "Gdybym zaś się opóźniał, [piszę,] byś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy."
Zatem Twoje przeciwstawienie jest niebiblijne - przynajmniej co do Kościoła, nie piszę o różnych odstępcach.

To o mnie. Usłyszałem ją w Kościele.

Źle zacytowałeś, bo to nie moje słowa ale nieszkodzi, bo zgadzam się z nimi .

Rzeczywiście, przepraszam

Ja przeciwnie jak ty, przez pięćdziesiąt lat uczęszczania do Kościoła i słuchania kazań, tak właściwie nie znałam Boga. Więcej uczono mnie bojaźni strasząc Bogiem niż uczono, jak wielką miłością jest Bóģ. Czy uczucie strachu może wyzwolić uczucie miłości?
Gdy ktoś zginął w tragicznych okolicznościach, to słyszałam, że tak się stało z woli Bożej.
Gdy koronowano głowy królów, to też czyniono podobnież z woli Bożej.
Poza tym kazano mi się modlić do bocznych obrazów w Nawie kościelnej, którzy przedstawiali wizerunki ludzi.
Nie pamiętam, by mnie uczono, że Bóg pragnie osobistej relacji z człowiekiem, że to człowiek może być Świątynią Bożą w której pragnie zamieszkać Duch Święty, że Ołtarzem w tej Świątyni jest jego serce.
Czy uzależnienie duchowości człowieka od instytucji kościelnej, nie stało się jego duchowym zniewoleniem, które było wyrażaniem formy zewnętrznej wiary, lecz forma wewnętrzna była słaba?
Owoce mamy jakie widzimy.

Myślę, że właśnie zaprezentowałaś kalkę post-factum, obowiązującą narrację.
"Straszenie piekłem" jest raczej domeną protestantów (najsłynniejsza książka Wielkiego Przebudzenia „Grzesznicy w ręku rozgniewanego Boga”). Bardzo charakterystyczne scena z "Ziemi Obiecanej" (Żyd Moryc mówi czemu już raczej zostałby katolikiem, niż protestantem):
http://analizy.biz/jpg/pieklo.mp4

Powiedziałbym, że w KK zbyt mało mówi się i piekle.

Ale ja nic o piekle nie pisałam.
Straszono Bogiem posilając się wizerunkiem starotestamentowego Jahwe jakiego obraz opisywali Izraelici. Prawda o Bogu dana nam przez Syna Bożego Jezusa, nie została przyjęta.
Nie solidaryzuję się z teologią protestantów, bo nie należę do żadnego ich Zboru.
Bóg pragnie mieszkać w każdym człowieku . Wiara jest relacją duchową między Bogiem a człowiekiem.
Bóg nie jest upieczonym chlebkiem zamkniętym w skrzynce zwanej Tabernakulum. Nie można Boga zamykać i dysponować wedle uznania duchownego.
Eucharystia jest symbolem pojednania. Jest upamiętnieniem Ostatniej Wieczerzy.
Nie jest żywym ciałem, które się spożywa strawia i wydala.
Porównanie w czasie Ostatniej Wieczerzy miało formę symboliczną, by nas uświadomić jak wielki pokarm otrzymaliśmy.
Ciało Chrystusa jest pokarmem z Nieba. Jest nim wiara, której świadectwo wydał Jezus. Jezus złożył siebie w ofierze za nas ludzi, byśmy my przyjęli prawdę i by ta prawda żyła w nas.
Prawdą jest, że otrzymaluśmy status dziecka Bożego Bóg jest naszym Ojcem i nas bardzo kocha do tego stopnia, że sam w Osobie Syna przyszedł do nas.