Myślę że sobie za bardzo pochlebiasz. W każdym razie zaręczam Ci że mam jednak lepsze zajęcia niż łapanie kogokolwiek, w tym Ciebie, za słowa wink:

Cóż za słodki cukierek z piołunem w środku... Zawsze jak widze tego typu wyrażenia, w podobnym kontekście (tłumaczenia czegos komuś "mniej rozwiniętemu niż ja") - dostaje drgawek- "dziecko", "kochanie", "synku" - to od razu wyniesienie się i pokazanie gdzie jest miejsce tego "buraka", który nie rozumie, tego co mówię... a przecież wiem lepiej, bo w końcu STUDIOWAŁAM ...

lucja, z całym szacunkiem, ale takie zachowanie wobec współrozmówców nie świadczy dobrze o Tobie, ani nie wygląda dobrze...

Może wróćmy do rozmowy o Mocy Słowa Bożego a nie o mocy naszych słów, kierowanych co gorsza przeciwko sobie a nie do siebie... ?

To może ja, jako(chyba) sprawca tego całego zamieszania w temacie o Mocy Słowa Bożego, przytoczę słowa św. Augustyna, które gdy czytam, to myślę sobie, że napisał on specjalnie do mnie:
Słowo Boże jest przeciwnikiem twojej woli, aż stanie się sprawcą twojego zbawienia. Tak długo jak ty jesteś wrogiem samego siebie, również słowo Boże jest twoim wrogiem. Bądź swoim przyjacielem, a wtedy i słowo Boże będzie z tobą w zgodzie. Amen...

Niestety nie widzę w twojej wypowiedzi żadnego szacunku do mnie. Kiedy lekarz studiuje 6 lat nikt mu nie wytyka że leczy (o ty lekarzu jeden, studiowałeś i myślisz, że wiesz lepiej). Czy zatem teolog może powiedzieć, że jest teologiem, czy to już przegięcie? Moje wyznanie, że studiowałam teologię było skierowane do sachcima i zupełnie nie rozumiem akurat twojego ataku w obronie bergamotki.
A Bóg mi świadkiem, że pisząc "kochanie" miałam tylko i wyłącznie takie miłe słowo na myśli. Nie przypisuj mi tego czego nie było.

Przy całej rozmowie wyglądało na kąśliwe...
a z mojej strony to nie był atak, raczej obserwacja.

To, jakie towarzyszyły temu słowu emocje, to faktycznie Ty wiesz najlepiej, więc jeśli przypisałam Ci coś czego nie było, to przepraszam.

Myślę, że to jest na tyle błahy problem, że nie trzeba wzywać na świadka Boga...

"...ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnia ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy" Mdr 1, 6-7

Bo czytanie Pisma Świętego to rozmowa z Bogiem.
Jak ktoś czyta Pismo Święte, to tak jakby mówił do niego sam Bóg, trzeba mieć to na względzie i z szacunkiem do tego podchodzić.
Podobno święty Franciszek, zanim zaczął czytać Pismo Święte, najpierw mył ręce i twarz (albo to, któryś inny święty. Niemniej jednak wiadomo o co chodzi).
Nasza modlitwa to mówienie do Boga z kolei, zaś jak Pismo Święte czytamy, wtedy Pan Bóg do nas mówi. MOC Słowa Bożego jest ogromna i niezaprzeczalna, Pan Jezus jest Słowem, Słowem Żywym, czyniącym cuda, uzdrowienia, do tego jednak potrzebna jest wiara

To może spróbuj zapoznać się z Duchem, który kierował bł. K.Emmerich.
Te słowa, z pewnością rozwieją Twoje rozterki, o wygnaniu Kaina i jego możliwościach matrymonialnych..

Więcej
TUTAJ
Czytając teksty bł.Katarzyny osoby wątpiące, nabierają wiary w Moc Pisma Świętego..

Może zapoznaj się z nauczaniem KK, a nie nauczaniem MJ czy bł. K.Emmerich.

Teksty bł. K.Emmerich nie zawierają błędów teologicznych, a ich lektura utwierdza mnie w wierze katolickiej. Dlaczego miałbym z takiej lektury rezygnować? Nie zrezygnuję i polecam czytanie innym..

Powiedz mi, watchman, kiedy ostatnio sięgnąłeś po KKK w celu poznania i utwierdzenia się w wierze katolickiej?

Podasz orzeczenie KK potwierdzające Twoje słowa?

Podasz orzeczenie KK, które im zaprzeczają?
Mam sumienie, z którego korzystam i które podpowiada mi czy coś jest Dobre, czy złe.
Kościół nie wypowiada się o wszystkim i trzeba samemu podejmować decyzje.
Uważam, że teksty bł. Katarzyny są Dobre, a zatem nie zawierają błędów.
I teraz, pokaż mi błąd w takim rozumowaniu.