Msza Święta nie jest powtarzaniem ofiary Chrystusa, lecz jej uobecnieniem. Czyni ona obecną ofiarę Chrystusa tu i teraz. Ofiara Chrystusa na Krzyżu i ofiara Mszy Świętej jest jedną i tą samą ofiarą. Pozdrawiam.

Moze sie nazywać dziekczynieniem, jednak jesli twierdzisz ,ze tylko w KK jest nalezyte dziekczynienie za ofiare Jezusa to sie mylisz, bo u nas tez sie dziekuje za to.



Nic takiego nie mowielem, to Twoje pobozne zyczenie bym sie pomylil?:)



Małgosiu, Ty tez jestes niereformowalna to dziala w 2 strony. Ja sie bym zreformowal gdybym zobaczyl prawde, ale jakos jej nie widze tam gdzie Ty probujesz ją wykazać.
Co do zmiany przykazania to czy jak Jezus mowil do faryzeuszy "zmieniacie przykazania zastępując je tradycjami ludzkimi" to mowil ,ze doslownie zmienili przykazania w torze?? czy ,raczej mowil o nauczaniu przykazan??
Wybacz ale w torze i w naszej Biblii nic nie zostalo zmienione. W takim razie Jezus musiałby kłamać gdy to mowil.

dokladnie to brzmi Transsubstancjacja ,kto by spamietal takie pojecie nieprawdaż? Wlasnie takie terminy macie w KK i potem szary czlowiek nie wie z czym to sie je.



Nie bardzo rozumiem uobecnienie a jak to się ma do slow "czyńcie to na moją pamiatke" pamiątka a uobecnienie to 2 rozne terminy i nie maja zbyt wiele ze sobą wspolnego.

No widzisz braciszku w wierze...pobędziesz jeszcze jakiś czas tu na forum, a w końcu będziesz przynajmniej umiał prawidłowo nazywać to, o czym pojęcia nie masz ze wzgledu na swoją ignorancję...

KKK 1363 W biblijnym znaczeniu pamiątka nie jest tylko wspominaniem wydarzeń z przeszłości, lecz głoszeniem cudów, jakich Bóg dokonał dla ludzi. W liturgicznej celebracji tych wydarzeń stają się one w pewien sposób obecne i aktualne. Tak właśnie rozumie Izrael swoje uwolnienie z Egiptu; za każdym razem, gdy obchodzi się Paschę, wydarzenia Wyjścia są uobecniane w pamięci wierzących, by według nich kształtowali swoje życie.

KKK 1364 W Nowym Testamencie pamiątka otrzymuje nowe znaczenie. Gdy Kościół celebruje Eucharystię, wspomina Paschę Chrystusa, a ona zostaje uobecniona. Ofiara, którą Chrystus złożył raz na zawsze na krzyżu, pozostaje zawsze aktualna: Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło naszego odkupienia.

A jak to sie ma do tych fragmentów?

fragment z hebrajczyków 10:12,14,18 (jest ich wiecej)

"Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej."
"Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświeceni"
"Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech"

"ilekroć" wg KK , czy "raz na zawsze" wg Biblii

Pamiątka to pamiątka, nie mozna przypisywac jakis dodatkowych rzeczy. Upamietnia sie smierć papieża i ilekroć jest data śmierci, to ludzie odkopują trumne by zlozyć go spowrotem do grobu? moze glupi przyklad, ale sam sie zastanów jaki ma sens skladanie ofiary za grzechy w celu dokonania odpuszczenia za grzechy, kiedy Jezus juz to zrobil mowiąc wykonało sie i jesteśmy dzieki niemu darmo odkupieni, nie trzeba tego powielać.
"A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie". rzym 3:24
PS. nie ma co sie powolywać na Pasche bo Chrystus wypelnil prawo i od tej pory juz nie obowiązuje takie samo co dla żydów.

Tak jak już napisałem wcześniej: ofiara Chrystusa oraz ofiara Mszy Świętej jest jedną ofiarą. Msza Święta nie jest powtarzaniem ofiary Chrystusa, lecz jej uobecnieniem. Czyni ona obecną ofiarę Chrystusa tu i teraz. Msza święta nie jest odrębną ofiarą, jest codziennym ofiarowaniem "na pamiątkę" i uobecnieniem tego wszystkiego, co się wydarzyło w Wielki Czwartek, Wielki Piątek i w Niedzielę Wielkanocną. Odprawia się wiele Mszy świętych, istnieje jednak tylko jedna Ofiara. Pozdrawiam M.K.

Wspaniale ilustruje tajemnicę tego, co dzieje się w trakcie liturgii, Księga Objawienia (Apokalipsa) - św. Jan znalazłszy się w niebie przed tronem Bożym, słyszy o zwycięstwie Lwa z pokolenia Judy, a następnie widzi pośrodku tronu Baranka jakby zabitego (dosłownie: zarżniętego, jak na ofiarę). Na ołtarzu w trakcie Liturgii czczony jest jak na niebieskim tronie Jezus, który jednocześnie jest zwycięskim Lwem i pokornym zabitym Barankiem, tryumfatorem właśnie przez to, że jest Ofiarą (o tym zresztą jest cała Apokalipsa, jeśli nie po prostu Ewangelia).. Raz Chrystus cierpiał, raz umarł i raz zmartwychwstał, ale przez to na zawsze pozostaje Ofiarą złożoną Bogu, Darem i Słodką Wonnością. Przez tę jedyną Ofiarę Bóg zbawia tych, którzy z wiarą i bojaźnią spożywają Ciało i Krew Baranka, by Jego życie, stało się ich udziałem.

Dla nas (katolików i prawosławnych) ilustruje, ale markuss777 ma na ten temat na pewno inne zdanie

No ale chyba Apokalipsa jest dla niego (niej?) Słowem Bożym?

Tak, jest Słowem Bożym, ale to Słowo Boże trzeba jeszcze rozumieć i umieć czytać. Chyba zgodzisz się ze mną, że czytając Biblię trzeba brać pod uwagę kontekst, gatunek literacki, że jest sens dosłowny i sens przenośny. Markus777 tego nie bierze pod uwagę i ma swoje zasady interpretowania Słowa Bożego.

Artykuł z "Życia Warszawy"

Co się zmieniło przez ostatnie 50 lat w Kościele?

Sobór Watykański II (1962-65) wprowadził poważne zmiany w liturgii:
-msze święte są odprawiane w językach narodowych,- duchowny podczas liturgii musi być odwrócony przodem do wiernych;
-wierni mogą przyjmować Komunię Św. na stojąco;
-zlikwidowano ambony; - list o różańcu świętym wydany w 2002 r. przez Jana Pawła II wprowadził czwartą tajemnicę różańcową: tajemnicę światła.

Zmiany wprowadzone przez drugi Sobór Watykański nie zostały przyjęte przez wszystkich.
- Lasandryści

W 1988 r. czterech najwyższych hierarchów lasandryjskich zostało ekskomunikowanych z powodu niepodporządkowania się decyzjom Watykanu. Lasandryści nie uznają postanowień Soboru Watykańskiego II. W dalszym ciągu odprawiają mszę w jej pierwotnej formie, której początek dali apostołowie.
- Christianitas
To odłam lasandrystów. Nie uznają wszystkich postanowień Soboru Watykańskiego II. Odprawiają tzw. mszę indultowaną - po łacinie.
-Sedewakantyści

Są skrajnym odłamem kościoła katolickiego. Uważają, że Jan Paweł II jest antypapieżem, przez co nie uznają jego prymatu. Polscy sedewakantyści swoje poglądy wyrażają na łamach m.in. nacjonalistycznego czasopisma "Szczerbiec".

Życie Warszawy
6 lutego 2005