Czaję, ale raczej Ty nie kumasz, bo wrzucasz wszystkie kościoły protestanckie do jednego worka - niepotrzebnie generalizujesz.

Po za tym wieloletnie tuszowanie wybryków pedofilskich jest takim samym złem jak otwarte tolerowanie i aprobowanie homoseksualizmu.

Cel w obu przypadkach jest ten sam: podkopanie zaufania i wiary w obrębie chrześcijaństwa. Autor jest również znany

Przy okazji na własne oczy możemy oglądać wypełnianie się słów Jezusa odnośnie czasów ostatecznych:
[Mat.24.12]: A ponieważ bezprawie się rozmnoży, przeto miłość wielu oziębnie.

Z resztą na horyzoncie widać powoli ogólnoświatową religię, która będzie jednoczyć wszystkie inne religie ( popierające homoseksualizm czy też nie) - światową religię pokoju.

Nie jest to samo.
Czymś nieporównanie mniejszym jest grzeszyć i się tego wstydzić, niż grzeszyć i kwestionować normę - i tak głosić.
W pierwszym wypadku jest to grzech tego, który grzeszy - w drugim jest to grzech przeciw misji Kościoła.

Nie wiem też czy wiesz, że duchowni niekatoliccy nieco częściej bywają pedofilami niż katoliccy - a jedno i drudzy dość "mocno rzadziej" niż nie-duchowni.
Więc proszę pohamuj generalizacje, bo może wlecieć na Twoje podwórko.

Nie ma to jak relatywizm co do zła.

Lepiej popatrz na owoce, to może wtedy nie będziesz tak skory do takiej postawy.

Kwestionowanie normy jest takim samym złem, jak ukrywanie czynionego zła i zamiatanie pod dywan.

To wciąż dwie strony tego samego medalu wykutego przez

To nie jest relatywizowanie. Przeciwnie.
Grzechem ludzkim jest być słabym. Grzechem szatańskim jest buntować się przeciw Bogu i Jego normie.
To w ogóle nie porównywalna sprawa.

Każdy podejmuje decyzje co do swojego myślenia i postępowania.
I tak na prawdę każdy może panować nad grzechem - tylko czy na prawdę tego chce?

Już na samym początku Bóg o tym mówił do Kaina:
[I Mojż. 4.7]: Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować.

Biblia mówi, że każda nieprawość jest grzechem, a każdy grzech rodzi ten sam owoc - śmierć.

Więc pedofilia czy homoseksualizm w wydaniu "chrześcijańskim" to wciąż dwie strony tego samego medalu.

Co innego grzeszyć a co innego grzeszyć i kłamać ze grzech nie jest grzechem. A to wlasnie czynią pastorzy i biskupi protestanci.

Dla mnie nie ma różnicy między tym o czym tu piszesz, a świadomym tolerowaniem, ukrywaniem i tuszowaniem pedofilii np. poprzez przenoszenie takiego księdza z jednej parafii do innej parafii.

Ap. Paweł przecież napisał [I Tym. 5.22]: (...) nie bądź też uczestnikiem cudzych grzechów; (...).

Taka postawa zamiatania latami pod dywan to nic innego jak uczestnictwo kościelnych decydentów w grzechach tych co jej popełniali.

A w przypadku protestantów ci co dają przyzwolenie na takie nauki i postawy tym samym uczestniczą też w tym homoseksualnym procederze.

Jedno i drugie wywodzi się z tego samego źródła

Temat jest trudny, a nie jestem specjalistą w tej dziedzinie.
Wydaje mi się, że miłość mężczyzny do mężczyzny bez seksu (o czym pisze autor wątku) to po prostu silna przyjaźń i nic złego w takiej przyjaźni nie dostrzegą nawet najbardziej wojowniczy anty...
Nasz kościół (katolicki) nie jest jedynym chrześcijańskim i warto chyba w tym miejscu zastanowić się nad doktryną Kościoła Szwedzkiego : czytałem kiedyś wywiad z biskupką tego kościoła, której życiowa partnerka jest pastorką.
Owa biskupka podała, że mylne (jej zdaniem) podejście do problemu potępienia czynów homoseksualnych w Piśmie Świętym wynika z problemów translacyjnych - podobno użyte w oryginale słowo nie oznacza stosunków płciowych między mężczyznami w ogóle, ale stosunków z prostytutkami męskimi. Jak jest nie wiem, bo nie znam języków biblijnych (chętnie dowiedziałbym się czegoś konkretnego na ten temat). Może Kościół Szwedzki błądzi, ale na pewno nie brak w nim ludzi głęboko wierzących i rozważających postacie grzech - dlatego ciekawe jest skąd u nich tak odmienny pogląd na temat relacji między homoseksualizmem a Bogiem.

Cześć wszystkim,
Jestem załamany. Mam 24 lata i mimo, iż jestem bi- seksualny, to jednak bardziej pociągają mnie mężczyżni. Całe życie trzymałem się, walczyłem z tym, hamowałem, aż...nie udało się i doszło do stosunku z mężczyzną.
Aktualnie bardzo się boję, czytam, że to grzech śmiertelny, jeden z sodomskich.
Panicznie boje się kary. Właściwie nie robie nic, bo czuję utratę sensu. "Po co coś robić, skoro Bóg ześle na mnie śmiertelną karę". Taki mam aktualnie tok myślenia. Próbowałem porozmawiać z księdzem, ale się wstydzę. Nie wiem, co robić.
Pomóżcie...

Upadłeś? To powstań! Masz świadomość grzechu, żałujesz, nie chcesz więcej tego robić? Wyspowiadaj się szczerze i nie grzesz więcej (staraj się z wszystkich sił), a Bóg Ci wybaczy.

Polecam wyjątkowy wywiad z homoseksualistą, wart uważnej lektury.

W paradach „dumy gejowskiej” wcale nie uczestniczy wiele osób homoseksualnych, bo większość z nich nie chce identyfikować się z „widzialnymi homo”. Uczestnikami parad są przede wszystkim osoby „hetero”. W czasach, gdy uczyłem w liceum i chodziłem na takie marsze, widywałem tam wielu swoich uczniów, którzy na pewno nie byli homoseksualni. Opinii publicznej najtrudniej jest pojąć to, że społeczność homoseksualną stworzyli ludzie uważający się za heteroseksualnych po to, żeby ukryć swoje lęki, rozwody, cudzołóstwa, rozwiązłość, pogardę do Kościoła

Całość.

Potwierdza tu spostrzeżenia o genezie homoseksualizmu dr Camerona.

Homoseksualizm jest grzechem i tego nawet żaden biskup nawet katolicki, ani nawet papież nie może zmienić. Pismo Święte jednoznacznie uznaje homoseksualizm za grzech. Na filmiku można zobaczyć konsekwencje grzechu homoseksualizmu i innych dotyczących sfery seksualnej (niesamowitej wiary ksiądz):
https://www.youtube.com/watch?v=ON3fMLk6ZaU

Wyglada na to ze problem homoseksualizmu sam się rozwiązuje
https://www.gosc.pl/doc/2082144.WHO-ala ... srod-gejow
Kolejna epidemia AIDS jak na początku lat 90 poprzedniego wieku.