Mam pytanie: czy po śmierci Jezusa istnieli/istnieją prorocy, czy Jezus zakończył epokę proroków (pomijając tych fałszywych)?

Witaj Joasiu
Z tego co pamiętam to tak.

Witaj M-M
a kojarzysz jakiegoś?

Mialam na myśli że Jezus był ostatnim.
Po Nim nie ma juz żadnego.

Acha, źle zrozumiałam. Dzięki... a właściwie to dlaczego nie ma już proroków?

Ponieważ zadaniem proroków było - w telegraficznym skrócie - przygotowanie świata na przyjście Mesjasza.

PS. Chrystus nie jest prorokiem.

Mgliście to nieco ująłeś. Funkcją całej religii było przygotowanie na przyjście mesjasza, prorocy pełnili po prostu określone zadanie w określonym punkcie historycznym (bo nie byli instytucją uniwersalną). Ponadto reprezentują stary model działania Ducha Świętego w świecie - teraz jest on obecny w Kościele, wtedy mówił przez proroków - właśnie na ten ostatni aspekt zwróciłbym uwagę.

Czy w PŚ nie ma słów Jezusa że tylko w swoim narodzie prorok lub Syn Boży nie jest zrozumiany?
Kwestia do wyjaśnienia prorok czy Syn Boży. Tego nie pamiętam.

Muszę was rozczarować (lub ucieszyć):

(15) Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia, (16) ale spełnia się przepowiednia proroka Joela: (17) W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. (18) Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali.
(Dzieje 2:15-18)

(24) był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę [wiernzch] dla Pana. (25) Udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. (26) A kiedy [go] znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami. (27) W tym czasie właśnie przybyli z Jerozolimy do Antiochii prorocy. (28) Jeden z nich, imieniem Agabos, przepowiedział z natchnienia Ducha, że na całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za Klaudiusza. (29) Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei. (30) Tak też zrobili, wysyłając [jałmużnę] starszym przez Barnabę i Szawła.
(Dzieje 11:24-30)

W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.
(Dzieje 13:1)

Juda i Sylas, którzy byli również prorokami, w częstych przemówieniach zachęcali i umacniali braci.
(Dzieje 15:32)

(7) Kończąc naszą żeglugę, przybyliśmy z Tyru do Ptolemaidy i powitawszy braci, pozostaliśmy u nich jeden dzień. (8) Wyszedłszy nazajutrz, dotarliśmy do Cezarei. Weszliśmy do domu Filipa ewangelisty, który był jednym z Siedmiu, i zamieszkaliśmy u niego. (9) Miał on cztery córki, dziewice - prorokinie. (10) Kiedyśmy tam przez dłuższy czas mieszkali, przyszedł z Judei pewien prorok, imieniem Agabos. (11) Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie męża, do którego należy ten pas, i wydadzą w ręce pogan.
(Dzieje 21:7-11)


(6) Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa - [do stosowania] zgodnie z wiarą; (7) bądź to urząd diakona - dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela - dla wypełniania czynności nauczycielskich;
(Rzymian 12:6-7)

(28) I tak ustanowił Bóg w Kościele najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz przemawiania rozmaitymi językami. (29) Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają dar czynienia cudów?
(1 Koryntian 12:28-29)

Prorocy niech przemawiają po dwóch albo po trzech, a inni niech to roztrząsają!
(1 Koryntian 14:29)

A dary duchowe proroków niechaj zależą od proroków!
(1 Koryntian 14:32)

Nie była ona [tajemnica] oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach,
tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom,
(Efezjan 3:5)

ale w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał trąbić, misterium Boga się dokona,
tak jak podał On dobrą nowinę sługom swym prorokom.
(Objawienie 10:7)




Ależ jest coś takiego - dokładnie tutaj:

(2) Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce. (3) Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry? I powątpiewali o Nim. (4) A Jezus mówił im: Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony
Marka 6:2-4
//por. Mateusza 13:54-67

(22) A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? (23) Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum. (24) I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie.
(Łukasza 4:22-24)

Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie.
(Jana 4:44)


Więcej - w innych miejscach też to jest potwierdzone i to bardzo dosadnie:

(33) Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą. (34) Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście.
(Łukasza 13:33-34)

Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów,
a z nich niektórych zabiją i prześladować będą.
(Łukasza 11:49)


(17) On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. (18) A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. (19) Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu;
(Łukasza 24:17-19)

(14) A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat.
(Ew. Jana 6:12-15, Biblia Tysiąclecia)

Por.:

(18) A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. (19) Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, (20) aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, (21) którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków. (22) Powiedział przecież Mojżesz: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. (23) A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu.
(Dzieje 3:18-23)

Ten właśnie Mojżesz powiedział do potomków Izraela:
Proroka jak ja wzbudzi wam Bóg spośród braci waszych.
(Dzieje 7:37)

Elbrus, bardzo Ci dziekuję za cytaty mówiące o tym że Jezus jest prorokiem
Twoja mądrość jest niezwykła, tak jak Twoja skromność.
Miłego wieczoru

Tartaglia, słusznie, spieszyłem się.

Elbrus, na szczęście (albo na szczęście) nie - te cytaty nie są potwierdzeniem na to, że Chrystus i/lub wymienieni chrześcijanie są prorokami. Podobnie jak J 15,1 nie jest potwierdzeniem na to, że Jezus jest krzakiem. Pomijając fakt, że "ho prophetes" to nie tylko "prorok".

Acha rozumiem. Teraz są księża i katecheci, którzy przygotowują na powtórne przyjście Chrystusa.

Nie. Udział w kapłańskiej, prorockiej i królewskiej misji Chrystusa ma każdy wierny, niezależnie od wykonywanego "zawodu", a z racji przyjęcia sakramentu chrztu. Na czym te misje polegają, poniżej:
http://www.teologia.pl/m_k/kkk1si06.htm

Taaak, ładnie napisane, ale ilu świeckich proroków mota się gdy ateiści natarczywie dopytują się o prawdy wiary. Podnoszą wtedy krzyk, że ateusze ich atakują.

Proszę więc wyjaśnić, czego potwierdzeniem są te cytaty.

Aha - metafora taka. A co to znaczy (i dlaczego tak jest), że Jezus i tzw. prorocy są "metaforycznymi prorokami" a nie prorokami w dosłownym (tradycyjnym) tego słowa znaczeniu?

Chodzi oczywiście o słowo użyte w NT - w których miejscach i dlaczego zostało przetłumaczone nie tak jak powinno?