"41. Wśród cieszących się równym szacunkiem rodzajów śpiewu pierwsze miejsce winien zajmować śpiew gregoriański jako własny śpiew liturgii rzymskiej. Nie są bynajmniej wykluczone inne rodzaje muzyki, zwłaszcza wielogłosowa, byleby odpowiadały duchowi czynności liturgicznej i sprzyjały uczestnictwu wszystkich wiernych ."
OWMR

Z pokorą trzeba to przyznać, w pewnych elementach "sami sobie" kopiemy grób. Ale to jest temat bardzo skomplikowany i nie taki prosty jakby mogło się wydawać. Dlatego prawosławie potrzebne jest katolicyzmowi i katolicyzm prawosławiu.


To prawda

Posłuchaj Nektariuszu tego:

Kultura Korsyki jest reliktem nietkniętym przez oświecenie i rewolucje. Ten śpiew jest tak zdrowy jak duch ich społeczeństwa.

http://www.youtube.com/watch?v=9O4QtVFoYlI

Jak widać amadeus35 powrócił z chęcią pieklenia się, usnąłem posty nie związane z tematem, a wywołujące kontrowersje.

Nie powrocilem zeby sie pieklic tylko jestem ja i inni chrzescijanie ciagle atakowani my tylko sie bronimy:(

Dzisiejszy wieczor poswiecam na modlitwe o nasze forum o wiecej wyrozumialosci a mnie uszczypliwosci.

Ja myślę, że ten grób jest już w Kościele Rzymskim bardzo głęboki i jeśli nic się z tym nie zrobi to klops.Ten straszny kryzys liturgii może spowodować, że ludzie będą najchętniej przychodzić do kościołów latem, żeby sobie posiedzieć w przyjemnym chłodzie...

Na szczęście, jak powiedział mi znajomy rzymski diakon, istnieją coraz liczniejsze grupy młodych księży, kleryków, którzy dostrzegają ten problem, organizują się w bractwa "odkopują" stare mszały, uczą się starych łacińskich obrzędów, pieśni formuł, za własne pieniądze szyją prawdziwe ornaty, pilnie uczą się łaciny a w razie potrzeby douczają na własną rękę, bo nacisk, który się kładzie na jej naukę jest podobno znikomy...
Niemniej to wszystko są inicjatywy oddolne.
Ksiądz łaciński zaraz po seminarium i święceniach nie nie miałby pojęcia jak odprawić trydencką mszę.

A co do poruszonej tu kwestii muzyki kościelnej (bo to z czym mamy do czynienia obecnie w zdecydowanej większości nie jest sakralne).
Może są jakieś kościoły gdzie oprawa muzyczna ma ręce i nogi a może ja mam pecha i zawsze trafiam na katastrofę...?
W każdym razie jak słyszę faceta który rzempoli na tych nieszczęsnych organach jakby na dłoniach miał rękawice bokserskie i na domiar złego śpiewa (a nie powinien tego robić pod żadnym pozorem) pieśni(?) w stylu:

Panie Jezu już idę do Ciebię
Za chwile poczuję się jak w niebię
O piękna hostio żywa
W mym sercu rozkoszy przybywa

to z całym szacunkiem i bez obrazy ale mnie mdli, czuje się zażenowany i rozproszony a to chyba nie takie emocje powinna wywoływać oprawa muzyczna nabożeństwa.

Zawsze najcenniejsze są inicjatywy oddolne. Uważam, że to co cenne z przeszłości powinno pozostać w Kościele, także piękne śpiewy czy Msze po łacinie dla zainteresowanych (ja wolę w języku ojczystym). Pragnę jednak podkreślić, że w drodze do Emaus Jezus reinterpretuje (opowiada na nowo) wydarzenia biblijne. Interpretuje je w nawiązaniu do aktualnej sytuacji i nastroju wędrowców jako odpowiedź na ich pytania- a przez to także interpretuje ich obecną sytuację. Zmienia ją radykalnie nie poprzez zmianę zewnętrznych komponentów. On zmienia ich myślenie.
Religia pochodzi od czasownika re-legree, czytać od nowa. Czy wiara nie polega na re-interpretowaniu, na czytaniu sytuacji życiowych, na odczytywaniu znaków czasu? Nie możemy się okopać w dawnym, bo nie pobożność a żywa wiara czyni nas solą... Musimy dostosować się do szybko zmieniającej się rzeczywistości i laicyzacji społeczeństwa poprzez zmianę dotychczasowych metod ewangelizacji (są wysoce nieskuteczne co potwierdzają badania) z zachowaniem najcenniejszych elementów tradycji. Inaczej nie trafimy do zagubionych młodych ludzi.
Możemy modlić się o przebudzenie się wielu ludzi, bo mam wrażenie, że trwa chocholi taniec i obcy wchodzą nam do domu a my nie reagujemy. Kościół jest paradoksem, któremu powierzono misję. Św Paweł pisze, że skarb wiary przechowywany jest w naczyniach glinianych. Chyba mamy przykurzone i popękane te naczynia. Te naczynia powinny dawno rozsypać się, gdyby Kościół był prowadzony przez ludzi. Za przechowywanie tego skarbu jesteśmy jednak wszyscy odpowiedzialni. Mamy wszyscy poważne zadanie życiowe...Słabi odejdą, bo kolos na glinianych nogach rozpada się. Zostaną ci, którzy widzą swój dom (Prawdę) nawet w tym popękanym...

Ewangelię, ba, całe Pismo Święte należy odczytywać zgodnie ze znakami czasów. Chociaż KK odczytuje Biblię zgodnie ze znakami i tak przez większość jest uważany za średniowieczny. Jak wyglądałaby nasza wiara bez tej ewolucji? Znaczna większość będących dzisiaj w KK odeszłaby do protestantów. Czasem słyszę zdanie młodych ludzi: gdyby w kościele była taka muzyka z tańcami jak w USA chodziłbym nawet w dni powszednie do kościoła. No i muszę tłumaczyć, dlatego jest tak a nie jak w USA.

No jeśli tymi znakami czasów mają być śluby udzielane dewiantom seksualnym, biskupi o takiej "orientacji" oficjalnie pokazujący się z "partnerem"( ami? ), kobiety- księża ba nawet kobiety "biskupki"...

Oni wszyscy interpretują Ewangelię z "duchem czasów" i znajdują w niej uzasadnienie dla w/w odchyłów

.

Po co szukać aż za wielką wodą.W Wielkiej Brytanii młodzi chętnie chodzą do kościołów na tańce ( zwłaszcza w piątki i soboty wieczór) ponieważ spora część księży a może "księżek"( język też powinien nadążać za nowoczesnością jak ostatnio publicznie powiedziała pani "ministra" ) stwierdziła, że zorganizowanie dyskotek w kościołach to genialny sposób na przyciągnięcie młodych do umierającej ze starości wspólnoty anglikańskiej czy prezbiteriańskiej.
Do południa cztery, pięć babć na nabożeństwie a wieczorkiem normalnie "sex, drugs, and rock&roll"

Ja za takie znaki czasu uprzejmie dziękuję i zaszywam się w konserwie ze swoją Liturgią Św.Jana Chryzostoma czy łacińską Liturgią Wszechczasów, powrotu do której wszystkim Rzymo-Katolikom serdecznie życzę.

Niestety, wyjście na przeciw zmieniającym się czasom, poprzez "rozmamłanie" i "zbylejaczenie" liturgii, która obecnie jest mdława i działa wybitnie nasennie to, mimo pewnie dobrych intencji, strzał w stopę.

W KK????????????????

Oczywiście, że nie...Mówię o wspólnotach, które zaczęły się dostosowywać do "ducha czasów" z takim zapałem, że stały się własną karykaturą...
Co więcej odnajdują uzasadnienie dla tych wszystkich skrzywień w Ewangelii interpretowanej w oparciu o w/w ducha...

A więc wyrażaj się jaśniej, gdyż takie uogólnianie w momencie, kiedy jest mowa o odczytywaniu Słowa Bożego w KK może być użyte w stosunku do Kościoła. Dobrze wiesz, że po każdym sprostowaniu nieprawdy smród pozostaje.

Nic nie zwalnia nas od odpowiedzialności, żeby wzorować się w życiu na Chrystusie. Zapytanie siebie: jak postąpiłby Jezus w tej sytuacji pozostaje aktualne. Podałeś przykłady, które nie pasują do opisywanej przez mnie sytuacji, bo zmieniłeś Biblię. Ona wyraźnie wskazuje, że tego czynić nie można. Chodzi jednak o to, by nie hamować nowego i nie pozostawać w archaicznej przeszłości, bo nie jest to Duch Biblii.
Jezus wprowadzając Nowe wskazywał, że nie Prawo (zewnętrzne gesty) a Miłość decydują o naszej wartości. Sam jednak dostosował się do świata, w którym działał i wskazał sposób na zmianę. Wskazywał na to też Jego ubiór. Miał suknię jednodzianą (był wewnętrzną i zewnętrzną jednością).


Widzisz. Walka z Kościołem trwa i wierzący powinni mieć tego świadomość. Szatan zawsze będzie atakował to co jest najcenniejsze. Atakuje więc najbardziej KK. Bóg wychowywał Izraelitów niezwykle długo i szatan małpując Go rozkłada Kościół (także od środka) w czasie...krok po kroku. Jedni widzą w tym 'nieprawdziwy Kościół' i odchodzą, bo zbudowali swe domy na piasku. Pozostaną pewnie nieliczni, którym gliniane i popękane naczynia nie pomieszają się ze skarbem.
Może i duchowieństwu potrzebny jest ogromny wstrząs, by zrozumiało, że bylejakość prowadzi na manowce? Bóg nie ochroni ich statusu. On ochroni tylko sól, czyli tych ludzi, którzy budują mosty między 'światem' a Bogiem.
Jezus powiedział do paralityka: weź swoje łoże (swoje życie we własne ręce i działaj) i idź. Odpuścił mu jednak grzechy. To był ów stan paraliżu, który nie pozwolił mu swobodnie poruszać się, był związany, spętany. A bogactwo i pogoń za sławą pęta...Zawsze mówił to samo: idź i nie grzesz więcej. Wiara jest otwartością (rozebrano dach) w nadziei i zaufaniu na Boże działanie. Nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy...to radykalny zwrot. Wiara nie szuka Boga w przeszłości, ważny jest cel i droga.
Jezus mówił o mądrym gospodarzu, który wybiera z swego skarbca rzeczy nowe i stare. Człowiek, który uznaje, że tylko stare ma wartość i ten, który chce propagowaniem 'życia światowego' pozyskać wiernych mylą iluzję, naiwność, magię i arogancję z mądrym gospodarowaniem.
No cóż: nigdy nie obiecywano wiernym łatwej drogi...
A B16 powiedział, że we własnym domu też są trudne sytuacje, ale jest naszym domem i naszą rodziną. Możemy zmieniać tylko to na co mamy wpływ. Jezus działał, ale nie wszystkich nawrócił a wierzący wynieśli Go na krzyż.
@Grigorije: chciałabym być dobrze zrozumiana. Są nieprzekraczalne granice. Za nimi nie ma już 'naszego Kościoła'.

Co ta dyskusja ma wspólnego z Modlitwą za Polskę ?

Zauważono kolejny problem, który można objąć modlitwą błagalną do Boga i rozszerzyć zakres modlitwy za Polskę?
1.O mądrość i odpowiedzialność pasterzy prowadzących Kościół w Polsce. Tylko silny Kościół może kontrolować/upominać władzę państwową.
2.O czujność i odpowiedzialność każdego wierzącego Polaka za wybór ludzi odpowiedzialnych za kraj.
3.O mądrość dla Polaków pozwalającą na różnicowanie nowego jako pożytecznego dla wiernych i odrzucanie wiary opartej na emocjach i relatywizowaniu Prawdy.
4.Prośba do Boga, by dał nam 'widzenie' pozwalające na zauważenie priorytetów pozwalających na cieszenie się Polską potrafiącą łączyć ludzi niezależnie od ich wyznania.
5.O wystarczającą liczbę owych biblijnych sprawiedliwych, dzięki którym, kraj ten będzie cieszył Pana.
6. O...?
O taką Polskę będę modlić się w zaciszu mojego mieszkania i podczas Mszy za Ojczyznę, które odbywają się w mojej parafii.
Bóg jest poza czasem, więc sprawa naszej łączności w określonym dniu i godzinie jest dla mnie drugorzędną.