Nie, twoim wzorcem jest własna interpretacja Biblii - wyżej jest przykład tego gdy jakieś treści. Pisma świętego uznałes za detal bez I na potwierdzenie własnych przekonań masz własne interpretacje Pisma świętego - przykład jest wyżej gdy uznałes jeden zapis za detal bez znaczenia, a ile inny nie potraktowałem dosłownie dzięki czemu ostałes się ze swoimi przekonaniami. Pewnie, tak to ty żadnych sprzeczności nie masz.

Byłbyś chory gdybyś nie pojechał no Kościele katolickim. W tym połączeniu to mi chodziło o coś na kształt telefonu gdy pytam i otrzymuje werbalnie odpowiedź. Tak to mogę sobie jedynie wierzyć że odpowiedź odebrałam i zrozumiałam bo ja nie zakładam własnej świętości. Bo jak pisałam Gregor wyżej - co wygodnie pominąłeś- ja nie jestem tak ukierunkowana na pana Boga że odbieram tylko jego natchnienia i to bez zakłóceń. Ciało i świat mi do istotnie utrudnia, zlego ducha z reguły nie biorę pod uwagę bo wydaje mi się że on to nie musi się specjalnie trudzi. W moim przypadku.

Ale nigdzie nie ma obietnicy że będzie się otrzymywać jedynie natchnienia pochodzące od Ducha świętego. To jest ten niezawodny wzorzec Biblijny - obietnica że coś się stanie przekształcona ma zapewnienie że nic innego poza obietnica się nie wydarzy. Powtórzę za PeteremW - Koń by się uśmiał. Kończę ten offtop bo z tobą nie ma dyskusji
Powtarzasz jak zdarta płyta swoje pobożnie brzmiące monologi czepiając się jakiegoś sformułowania z bieżącego postu zupełnie pomijając co pisałam post wyżej..

Plus do tego Gregor często mam wrażenie że żadnej odpowiedzi mimo stałych pytań nie dostaje. I uprzedzając zarzuty twoje ewentualne to i Piśmie świętym się powtarzają skargi ludzkie że Pan nie słyszy. Plus do tego Gregor mimo iż powtarzasz różne pobożnie brzmiące treści to pobożności tam za grosz. Duch Święty u ciebie działa jak automat - pytasz i masz odpowiedź bezpośrednio od Niego. Nie ma że może On ma inny pogląd na to jakiej w istocie odpowiedzi potrzebujesz, nie ma że może odpowiedź masz za pośrednictwem kogoś innego, ma że może do odpowiedzi jeszcze trzeba dojrzeć, nie ma że to wytrwałość wyrabia wypróbowana cnotę. W tej relacji z Duchem świętym to ty siebie lokujesz na pozycji Boga albo ozpieszczonego dzieciaka który jak się uczepi obietnicy rodzica to nic do niego nie dotrze że, tak ale nie w tym momencie i otrzyma się od niego wrzask że przecież obiecałeeeeś

Nie. Taką obietnicę dostał Lud Boży - Kościół. Pismo nie twierdzi, że każdy indywidualny chrześcijanin - nawet prowadzony przez Ducha Świętego - będzie miał własne, nieomylne rozumienie Pisma Świętego. Co więcej, Pismo przestrzega przed takim podejściem.

Podejście Gregora weryfikuje też rzeczywistość - dziesiątki tysięcy "prowadzonych w lekturze Biblii przez Ducha Świętego" wyznań, które Biblię rozumieją w skrajnie nieraz różny sposób.

Biblię należy czytać, ale dla własnej pobożności (tak, wiem, że niektórzy tego słowa nie lubią, używam go świadomie, bo jest biblijne) ale wniosków daleko idących, dogmatycznych (dla nie zorientowanych - "dogmat" to po prostu prawda wiary) wyciągać z nich indywidualnie nie należy.

Ok.
Poproś też oto swoich współwyznawców.

Film pokazuje Bellę Montoya Tapię z Ekwadoru, która po mimo tego, że lekarz stwierdził jej zgon, w już trumnie zaczęła dawać oznaki życia.
https://www.youtube.com/watch?v=a5DZtBRZ8lA

Dlaczego tak trudno jest w obecnych czasach stwierdzić, czy człowiek rzeczywiście umarł?

A ja nie rozumiem mody na maksymalnie szybkie pochowanie.
Jest nawet przesąd, w który ludzie święcie wierzą, że gdy jakiś nieboszczyk przeleży w niedzielę a pogrzeb jest po niedzieli , to ktoś w rodzinie umrze.
Co gorsza , z powodu tego pośpiechu można kogoś pochować żywcem.

https://ratownikmed.pl/syndrom-lazarza/

Masz rację, że pośpiech jest niewskazany. Myślę, że nikt nie chciałby mieć na sumieniu pogrzebanie czy spopielenie ciała, które jeszcze żyje.

Tutaj jeszcze jeden przypadek, tym razem z Polski, który wprowadził mnie w osłupienie: https://www.dziennikwschodni.pl/lubartow/po-zeznaniach-siostrzenca-sad-przywrocil-pania-janine-do-zywych-mysli-ze-spala-w-domu,n,1000000027.html

Nie jest trudno, tylko lekarze czasem partaczą robotę.
Dzisiejsza diagnostyka pozwala na stwierdzenia śmierci definitywnie i nieodwołalnie w oparciu o śmierć pnia mózgu.

Biorąc więc pod uwagę fatalne pomyłki w diagnozie, kremacja odbywająca się w temp. 700 - 1000 st. C jest bezpieczniejszym rozwiązaniem, gdyż skutecznie zapobiega ewentualnemu samo-wskrzeszeniu denata.

Niestety, nie.
"Śmierć pnia mózgu" jest w tej chwili dość mocno kwestionowana.
Na przykład https://pch24.pl/prof-jan-talar-tak-zwana-smierc-mozgowa-orzekana-jest-na-podstawie-bezpodstawnych-kryteriow/

W tym artykule prof. Talar odniósł się jedynie do funkcji płaskiego EEG, co niczego nie oznacza.
Diagnozę śmierci pnia mózgu stawia się po badaniu w kilku etapach.
Poczytaj sobie Barney.
Profesor spłycił temat i to ze względów ideologicznych w kontekście transplantologii.
Jak na naukowca to słabo.
No, ale skoro dla Ciebie to taki autorytet... sam przeciwko wielu.

Jaaaasne. Profesor spłycił temat który @gregor ujmuje głęboko, lekceważąc problem.

Biorąc pod uwagę przypadek z Ostrowa Lubelskiego, czas pomiędzy wystawieniem świadectwa zgonu (6 listopada, 2014 r.) a czasem cytowanego artykułu (15 lutego, 2015 r.) to ponad 3 miesiące. Czyli ta kobieta, gdyby trafiła w Twoje ręce i posłałbyś ją na kremację, miałaby ukrócone życie o co najmniej taki czas.

Ten artykuł pokazuje raczej błędy w sztuce lekarskiej.
Nikt też z dnia na dzień nie grzebie zmarłych, ani ich nie pali.
Co do skrócenia jej życia, to najwyżej miałaby skrócone to doczesne, ale za to wkroczyłaby w wieczność.
Powiedz sama, co jest lepsze?

Trzeba zapytać tę kobietę. Możesz też postawić się na jej miejscu i odpowiedzieć sobie sam na to pytanie. Po Twoich wpisach domyślam się, ze jesteś amatorem wejścia w zaświaty przez krematoryjne piekiełko - czym prędzej, tym lepiej.

My mamy dbać o życie i bliźnich i o swoje. Miłować bliźniego jak siebie samego. Miłością na pewno nie jest uśmiercenie kogokolwiek, w tym i siebie. Olanie sprawy "phi, no najwyżej szybciej będzie w Niebie", z pewnością nie jest postawą chrześcijańską, a wprost przeciwnie. Należy z całej mocy zastosować wszelką dostępną wiedzę i możliwości, by takich pomyłek ze "zmartwychwstaniem" w trumnie nie było - chodzi o absolutne upewnienie się, że zmarły naprawdę jest zmarły, ale nie tak że "no cóż - najwyżej w krematorium definitywnie stanie się martwy, prochy na pewno się nie odezwą"
Taki sposób myślenia (ten w cudzysłowie) to sposób myślenia psychopaty/socjopaty (nie rozróżniam tych przypadłości).

Jedyną taką dosadną gwarancją życia w Niebie jest śmierć w imieniu Chrystusa, śmierć jako ofiara za życie innego. W każdym innym razie powinniśmy swoje (i cudze) życie zawsze szanować i nie szafować nim "ot bo tak"