Ludzik
Sprawdza się u źródła a nie u ujścia rzeki.
Pyta się osoby o sprawy bezpośrednio. By sobie wyrobić o niej zdanie.
Tylko dlatego tak, że po prostu to co inni wiedzą o innych najczęściej jest już nieaktualne, to tak jakby poznawać kogoś na podstawie opisów ludzi jak on się sprawował w dzieciństwie.
Nie wiemy wtedy nic o potencjale tej osoby, on się odkrywa wprost, jest też bardziej twórczą warstwą danej osoby.
Tu lęk gra rolę.
Jeśli lękasz się zapytać wprost, a różne są tego lęku powody, to wtedy zachodzisz od tylca i pytadz innych o zdanie o tej osobie.

Owszem jest cenna opinia innych o osobie, lecz tylko wtedy to ma sens. Jeśli jesteście wszyscy członkami wspólnoty, tu Kościelnej.
W takim przypadku wiadomo że ta wspólnota jest zintegrowana, znają siebie wszyscy. Więc lepsze poznanie przez ciebie jej członka będzie słusznie oparte na ich także opini. Lecz musisz mieć i swoje zdanie w tym względzie, a będziesz je konfrontował z innymi. Bez tego nie konfrontujesz a tylko przyjmujesz, co nie sprawi że zrozumiesz tą osobę. A co najwyżej przyjmiesz mechanicznie opis o niej, na jego podstawie uznasz ją za atrakcyjną, bo do tego zmierzasz w pytaniach.

Tylko będzie to część prawdy o tej osobie. Dalsza część będzie niewiadomą. Z kolei nawet żyjąc z kimś całe życie do końca się nie pozna jej możliwości. Więc to aż tak wiele nie znaczy na ile kogoś znamy. Oczywiście punkt zaczepienia swyego zainteresowania osobą należy mieć. Od czegoś zaczynamy. Tak to się zaczyna, a potem to już z górki. Znamy już wiele, sporo czasu temu poznaniu poświęciliśmy, to integruje. Więc już potem to nwet nie mamy sił przeżywać tego na nowo z kimś innym. Tu te chęci bycia z kimś i poznawanie go, relatywizują się.

Już nie staje się ktoś dla nas wyjątkowym, lecz samo poznawanie dowolnie innej osoby, skończy się prawdopodobnie podobnie. Czyli wszystkie cechy tej osoby nas nie zadowolą.
Takie jest życie.

Nieprecyzyjnie to nazwę, rozstrzygamy sprawę na rozsądek. Przynajmniej on nam pomaga w podięciu decyzji.
Ktoś by myślał że tak nie powinno być. No a branie sobie innej osoby za wybrankę metodą hurrra. To najmniej mądre podejście do takiej potrzeby, jest ono stosowane przez osoby o słabej decyzyjności. To jest sposób tej osoby na siebie. Ja się nigdy nie zdecyduję, idę wtedy za głosem chwili, także emocji uczuć i to się tak sprawa tej rangi rozwiązuje. Posuwa na przód nie elegancko mówiąc.

Dlatego wiele osób nawet nie stara się poszukiwać, sprawy z marszu rozstrzyga.
Czy to lepsze? Może tak może nie? Ale sprawy idą dalej, a o to chodzi by było w naszym życiu jak najmniej wachań.

Ochotę zapytać mamy, ale prawdę o innej osobie zna tylko Pan Bóg.
Innym się tylko wydaje,że coś o nas wiedzą. Przyłóż tą samą miarkę do siebie, okaże się, co inni mówią na Twój temat, a jaka jest prawda. Chcesz poznać prawdę, zapytaj samego zainteresowanego.

"cześć jak często rozgadujesz wszystkie tajemnice?"

Jaki sens będzie takiego pytania? Wiadomo, że powie że nie.

A jak zapytam się kolegi "ona/on moją tajemnicę wygadał/a, często tak robi, że wygaduje tajemnice innych?"

to już się mogę dowiedzieć, że np. nie warto tej osobie się zwierzać, bo wszystko wypaple.

Błędna droga, Ludziku.
Wystarczy, że oprzesz się na swoim doświadczeniu. Ktoś raz wygadał, Twoja decyzja, czy mu jeszcze coś powierzysz.

Źle chcesz stawiać pytanie. Jeżeli już koniecznie chcesz zasięgnąć czyjejś opinii, nie musisz (!!!) przecież mówić, że ktoś już raz zawiódł. Możesz zapytać, czy ktoś uważa iksa za dyskretnego. Nie musisz upowszechniać wiedzy o Twoim doświadczeniu.
Zatem jeżeli już musisz kogoś pytać (choć to dyskusyjne), to zrób to odpowiednio. Bez obmowy.

no ale wtedy ta osoba obgada i będzie miała grzech.

Nie kombinuj.
Ta osoba nie musi obgadać.
Niekiedy mam prawo do informacji, czy iksowi można ufać.
Chce usłyszeć: tak abo nie.
Gdyby pytany mówił za dużo, dziękuję, przerywam grzecznie, nie chcę więcej słuchać. Nie naciągam nikogo na obmowy.

A zresztą, widzisz sam, może nie zawsze trzeba pytać. Warto uważać na słowo.

Życie nie polega na tropieniu grzechów i budowaniu hipotetycznych sytuacji.

Jak zwykle nie można sprowadzać sprawy do absurdu.
Obgadywaniem nie jest tak na przykład wystawienie oceny uczniowi przez nauczyciela. No uczeń nie potrafi przyswoić materiału i dostaje jedynkę. W dłuższym czasie jako tako oscyluje w okolicach "trójki" - opinia nauczyciela o uczniu, jak jest pytany o postępy, jest raczej negatywna. czy to obgadywanie? Nie!

A jak się pytam kolegi o niewiastę, gdyż rozważam z nią żeniaczkę?

... się nie podoba fizycznie? Ale ma dobry charakter?
Nie to, że brzydka, nawet ładna, tylko, że totalnie nie w guście męża.

Zakładam, że mąż będzie tutaj na tyle dobrze symulował, że na zewnątrz będzie wyglądało wszystko normalnie, a tylko w jego sercu głęboko będzie głos "nie jest w moim typie".

Podobno największym dramatem niewiasty jest wyjść za kogoś kto ożenił się z nią tylko dlatego, że nie chciały go te które mu się podobały, a jak się zapatruje na to Kościół i Wy?

Proponowałbym Ci zapoznać się z pojęciem podstawowym: grzech. Co to jest grzech? Jako (prawie) dojrzały chrześcijanin powinieneś znać- przynajmniej definicję.

Witam,
Od tygodnia nurtuje mnie jedna sprawa.
Byliśmy z kolegami w galerii, zamówiliśmy posiłek w McDonald. Po spożyciu i wypiciu napoju zauważyłem że obok znajduje się restauracja KFC, w której stoi nalewak dla klientów tej restauracji. Bezmyślnie (trochę nakręcony przez kolegów) poszedłem z kubeczkiem z Maka i napełnieniłem do pełna.
Czy zgrzeszyłem ( nie zapłaciłem KFC za tą colę)? To kradzież? Jak powiedzieć o tym księdzu na spowiedzi? Jak naprawić szkodę?
Czy jak następnym razem kupię dolewkę w KFC a nie skorzystam z niej (wyrzucę kubeczek) to będzie wystarczające zadoscuczynienie?

Tak to grzech kradzierzy.
Apropo zadoscuczynienia czy to nie nowe konto kogos kto juz na forum to walkowal?

NIE - jestem tu nowy. Mógłbym prosić o namiary jeżeli ktoś wcześniej dopuścił się podobnego grzechu jak ja i dostał odpowiedź jak naprawić szkodę?



Powiedzmy że uwierzę.. Tylko jakby co to nie pytaj nas w następnym wcieleniu co zrobić i jak zadośćuczynić nienapisanie prawdy na Katoliku (PW)

Witam
W środe popielcową napiłem się troche alkoholu (była tak jakby taka impreza sportowa no i się zapomniałem) czy to jest jakiś grzech ciężki?? Oczywiście żałuje tego co zrobiłem ale czasu się nie cofnie...

Lepiej o niewiastę zapytaj samej niewiasty. Rozważając żeniaczkę, najpierw niewiastę poznaj! Wtedy albo uciekniesz, albo się ożenisz, albo odwrotnie...