Chciałbym, abyśmy w tym wątku dopisywali swoje praktyczne przemyślenia i wiedzę opartą także na nieswoich źródłach na temat działania szatana na człowieka.
Ludziom nie wierzącym w Boga, trolom itp. - dziękuję i proszę moderatorów o szybkie usuwanie ich wtrętów.

Zacznę od siebie.
Jakiś czas temu dręczył mnie pojawiający się często zarzut, że Bóg jest okrutny, niesprawiedliwy, itp. Przytaczano historie ze Starego Testamentu o wycinaniu niewinnych ludów, w tym dzieci, itd. Jest to poważny zarzut. W końcu zrozumiałem, że chodzi o naruszanie przez szatana wiary w Boga.

Księga Rodzaju 3:
1 A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» 2 Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, 3 tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». 4 Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! 5 Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».

Te słowa dokładnie opisują sposób działania szatana. Szatan działa podstępnie zasiewając wątpliwości w człowieku co do jego pojęcia o Bogu jako o istocie prawdomównej i dobrej. Szatan nie twierdzi czegoś wprost. on tylko się pyta. "Czy rzeczywiście?". Zasiewa wątpliwość co do istoty Boga sugerując, że Bóg jest kłamcą, że nie jest Dobry. Nawet jeśli człowiek w pierwszym momencie opiera się i czyni sprostowanie, to szatan kusi dalej i obiecuje, że nieposłuszeństwo Bożym zaleceniom nie będzie miało skutków. Ostatecznie roztacza przed człowiekiem korzyści jakie mają płynąć ze złamania przykazań Boga.

I teraz, co należy robić gdy zalewa Cię fala złych myśli o Bogu? Takich, że Bóg jest zły, bo w Starym Testamencie kazał zabijać niewinnych ludzi? Musisz wybrać.

Musisz wybrać co chcesz myśleć o Bogu. Czy chcesz myśleć o nim, że jest zły czy, że jest dobry.

Jeśli wybierzesz tę drugą opcję, to możesz zrozumieć, że nawet gdyby Bóg odebrał dla jakichś swoich celów ziemskie życie niewinnym ludziom (w naszym pojęciu), to na pewno dałby im w niebie stokroć więcej.

Nigdy nie zgadzaj się w swoim sercu na sugestie, że Bóg jest zły. Takie myśli pochodzą od szatana.

Bóg jest dobry! Wyrzekam się szatana i jego spraw. szatan niech będzie przeklęty! Chwała niech Będzie Bogu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu! Amen.

Wg mnie to klucz obnażający główne strategie oddziaływania szatana.
Równie dobrze w miejsce "Synem Bożym" można wstawić "Dzieckiem Bożym" i nie mal jak z rękawa zaraz znajdziemy odpowiedni fragment pisma aby zracjonalizować swoją decyzję.
Większość z nas często zrównuje bycie dzieckiem Bożym z synem Bożym to w sumie nas niejako od razu wystawia na odbycie tego pokroju walki jak stoczył Jezus.
Szatan doskonale zna nasze największe pragnienia
- wyzbycie się głodu (najedzenia takiego pełnego, nasycenia seksualengo, zaspokojeniu ciekawości, pragnienia akceptacji, itd itp)
- doświadczenia fizycznego i namacalnego zadziania Boga na zawołanie
- stania się podziwianym, majętnym w oczach świata

Wczoraj słuchałem, polecam w temacie.

http://www.radiomaryja.pl/multimedia/ka ... ode-zlego/

@listyPawła napisał w tym wątku viewtopic.php?f=12&t=27031&p=1050158&hilit=dwa+tygodnie#p1050158


To jest też dobry przykład działania szatana przy pomocy człowieka.
1. Odwodzenie od chodzenia do kościoła i podstępne obiecywanie, że nic się nie stanie.
2. Podsuwanie obietnicy możliwych korzyści z niechodzenia do kościoła.
3. Ogólna sugestia, która z tego wynika, że modlitwa na osobności jest lepsza niż modlitwa w kościele.

Ja za bardzo tego nie rozumiem tematu. Nad czym tu się skupiać, nad demonem??? Wydaje mi się, że dopóki (mówię za siebie oczywiście) moje serce nie zostanie nawrócone, czyli dopóki wciąż z mojego serca będą wypływać złe myśli i czyny, fałszywe świadectwa, przekleństwa, egoizm, pycha, to szatan nie musi się mną wcale interesować. I chyba się nie interesuje, tak przynajmniej się czuję. Po to jest łaska uświęcająca, która jest naszą ochroną i parasolem. Wszystko co złe, uważam pochodzi tylko i wyłącznie ode mnie, z mojego wnętrza, z mojego nie oczyszczonego, nie nawróconego i nie uzdrowionego serca, które przez to właśnie ma skłonność pokus, do bronienia siebie za wszelką cenę, do zabezpieczenia siebie, do braku zaufania Panu Jezusowi, itp... Ja nie sądzę, by tu szatan miał co do roboty w moim życiu. I nie odczuwam jego ingerencji. Myślę, że skoro proszę o Ducha Pana Jezusa i trwam w łasce uświęcającej, to dzięki temu często czuję wewnętrzne jakby ostrzeganie przed podjęciem złego kroku, wyboru do którego skłania mnie moje skłonne do zła bo nie nawrócone serce i pozwala mi to zaniechać jakiegoś zła. Niczemu nie jest winny szatan. To wcale nie on mi to podsuwa to zło, którego nie chcę. Tak ja to widzę i przeżywam. Przynajmniej w moim przypadku. Uważam, że jeśli już, to on atakuje naprawdę wielkiego formatu świętych, jak np. pomiatał św. Ojcem Pio. Ale nami szarakami, którzy na co dzień upadamy w myślach, mowie??? To jeszcze mamy obwiniać o to szatana? To byłoby zbytnie uproszczenie, a może nawet szkodliwe dla nas, bo najlepiej zwalić na szatana, a nie szukać w sobie obszarów do nawrócenia. Przecież to wypływa wszystko z serca ludzkiego.
Nie jestem pewna, czy się nie mylę, ale tak to przeżywam i w ogóle nie skupiam się na rozpoznawaniu działania szatana w moim życiu. I nie mam takiej potrzeby i nie widzę takiej w ogóle konieczności. Skupiam się na tym, by rozpoznać w sobie wezwanie do dobra i go nie zaniedbać i do nawrócenia, na wyciąganiu wniosków i mądrości z upadków, na uchwyceniu światła z góry.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Temat jak wiele innych. Mnie zastanawia tylko dlaczego Pan Jezus zwrócił się do Piotra: "Idź precz szatanie...".

Albo takie zdania z Pisma Świętego:
J 13:2 bt5 "W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał,".
1P 5:8 bt5 "Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo pożreć."

Wskazywałoby to, że szatan ma dostęp do myśli ludzi i może im podsuwać różne myśli, a z racji tego kim jest, myśli prowadzące do złego.

Wiadomo, współcześnie niemodna jest wiara w diabła i jego działanie. Podobno w tym jest jego duże zwycięstwo, że ludzie nie biorą go pod uwagę, lecz biorą pod uwagę tylko siebie jako źródło zła.
A przecież w chrześcijaństwie jest o wiele głębsza nauka niż tylko psychologia, Freud i archetypy zła i dobra. W chrześcijaństwie dobro i zło jest realne.

Ef 6:12 bt5 "Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw duchowym pierwiastkom zła na wyżynach niebieskich."

@Metanoja, twoje podejście jest dobre, ale nie chodzi mi o zwalanie naszych win na szatana, tylko o posiadanie takiego systemu alarmowego w głowie, że np. gdy ktoś lub coś chce cię odwieść od modlitwy w kościele (czytaj Mszy Świętej) pod pozorem dobra, to powinna się w głowie zapalić czerwona lampka, że to nie pochodzi od dobrego ducha.

--
Psalm 30
9 Wołam do Ciebie, Panie,
błagam Boga mego o miłosierdzie:
10 «Jaki będzie pożytek z krwi mojej,
z mojego zejścia do grobu?
Czyż proch Cię będzie wysławiał
albo rozgłaszał Twą wierność?
11 Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną;
bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem!»
12 Biadania moje zmieniłeś mi w taniec;
wór6 mi rozwiązałeś, opasałeś mnie radością,
13 by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało.
Boże mój, Panie, będę Cię wysławiał na wieki.

Mój system alarmowy włączam czytając i rozważając Pismo św. Widzę to tak, że wówczas coraz bardziej potrafię rozróżnić w sobie mentalność ducha tego świata, jak dla mnie ludzką, którą powinnam odrzucić
(i nie określiłabym tego, że to jest od złego ducha akurat, tylko po prostu to moja własna chora mentalność i należy się nawrócić), a mentalność Bożą.
Już teraz wiem, że gdybym nie rozważała Słowa Bożego, to bardzo łatwo wrócić do własnej starej mentalności.

Jeszcze chcę napisać, co mi się teraz nasunęło. Moją ulubioną świętą jest św. Teresa z Lisieux. Mam jej "Rękopisy autobiograficzne". Powiem Wam, że nie przypominam sobie, by Ona kiedykolwiek i cokolwiek wspominałaby o szatanie. W ogóle się na nim nie skupiała.

bo Piotr myślał tylko wg ducha tego świata, złą mentalnością

Metanoja wyluzuj, Kosciol wszak uczy i potwierdza ze rogaty usiluje wplywac na kazdego czlowieka.
On nie ma ograniczen ze bierze sie tylko za swietych.
Zna nasze slabosci i probuje je wykorzystac.
Ale my,a nie on, podejmujemy dzialanie.
On na sile nie wcisnal Ewie jablka do reki.

rogaty najchetniej chcialby aby ludzie przestali wierzyc ze istnieje i wyobrazali go sobie jako postac z bajek czy mitologii.
Sluchalem na ten temat niejednego dobitnego kazania.

Skupiac sie na nim nie nalezy ale swiadomym jego dzialania owszem, byc trzeba

Ja staram sie co jakis czas zastanowic czy moje dzialania sa na chwale Boga czy tez raduja rogatego.
I jesli to drugie to wlacza sie ostrzezenie.

U mnie przez wiele lat podsycac mogl lek i poczucie bezsensu zycia, sklonnosci depresyjne w kierunku dzialan na szkode wlasnego zdrowia i rozpaczy. Wizytowki nie zostawil wiec pewnosci nie mam.

Obecnie podsyca moj gniew oraz pyche.

Twoj post jest w duzym stopniu jakby streszczeniem bo przypomina mi "Twierdza Wewnetrzna" Sw. Teresy z Avila.
Idac po pokojach wlasnie tak to wyglada.
http://www.voxdomini.com.pl/duch/mistyk ... w-spis.htm

Sapperze, nie wiem, możliwe. Nie czytałam jednak tego dzieła. Przejrzałam teraz pobieżnie, jednak to nie dla mnie lektura. Nie umiem skorzystać z takich pouczeń, jakie są tam zawarte. Czy Wy umielibyście zbadać po treści tego dzieła, w którym mieszkaniu jest Wasza dusza? Ja nie. Jest to zwyczajnie dla mnie za trudne. A może to dzieło nie do tego jest przeznaczone.

Zwroc uwage na opisy pokoi i co w ktorym jest.

Mnie za raczke jak male dziecko przeprowadzono przez 6, bo co do siodmego to nie mam pewnosci.
W ktorym teraz jestem to tez nie wiem, ale po upadku czlowiek laduje w pierwszym albo poza pokojami.

To jest raczej lektura dla kierowników duchowych. Czytałem, że dawniej potrzebna była zgoda spowiednika na jej czytanie. Po prostu nie każdy potrafi sam ocenić swoje postępy w doskonałości, a niektórym taka autoanaliza może wręcz zaszkodzić.