W czasach młodości uważałem się za (jak to teraz oceniam) "pustego pajaca", nieciekawego człowieka który innym zazdrościł im ich wnętrz.
Teraz, po trudnych doświadczeniach, gdzie uczucie "pustego pajaca" było niezwykle namacalne, nie mam już uczucia pustości.
Bóg - mam wrażenie Jego całkowitej inności a mimo to życzliwości do mnie.

Najważniejsze to pamiętać, że Bóg jest z nami. Jesteśmy jego dziełem, więc każdy z nas jest wartościowy. Nie możemy tylko o tym zapomnieć

Przeczytałem te Twoje zmagania z wiarą i jestem dobrej myśli jeśli chodzi o Twoją wiarę.
Pisałem już gdzieś, że wiara rośnie jak się nią dzielimy. Jeśli się dzielisz swoimi wątpliwościami w wierze, to też dzielisz się swoją wiarą. Najgorzej jak człowiek swoją wiarę trzyma w tajemnicy. - wstydzi się swojej wiary. Jeśli masz odwagę pisać o swojej wierze, to jesteś na dobrej drodze.
Mam szacunek do Ciebie jeszcze z jednego powodu. Uważnie czytasz to co inni piszą, analizujesz i próbujesz wyciągać wnioski. To widać po twoich wypowiedziach. Chciał bym żeby wszyscy w ten sposób dyskutowali.

Propozycja: zacznij od siebie. Flaki mi się przewracały po tym, co wyczyniałeś w wątku o córce Jaira.