Planuję w przyszłości wstąpić do żeńskiego zakonu, w te wakacje wybieram się na rekolekcje rozeznające powołanie. Z tego, co wiem, by wstąpić do zakonu, potrzebne są różne dokumenty, m.in. opinia ks. proboszcza. Co powinno się znaleźć w takiej opinii? Prawie codziennie chodzę do Kościoła, nie tylko w niedzielę i święta. Tylko nie wiem, czy to wystarczy dla proboszcza w parafii w moim mieście. On jest bardzo wymagający, poza tym skąd on ma wiedzieć o moim wewnętrznym życiu duchowym, albo np. o tym, że w domu codziennie się modlę, a na co dzień moralnie się prowadzę? To spore miasto i spory Kościół (jedyny w mieście), więc nie da się znać wszystkich parafian. Poza tym ja nie lubię się narzucać, wiem, że księża i zakonnice mają swoje obowiązki, więc chodzę na plebanię tylko wtedy, gdy jest potrzeba. Jak więc w takim razie będzie wyglądała taka opinia? Czy samo chodzenie do Kościoła to nie za mało? Macie w tym temacie jakieś doświadczenia?
Z góry dziękuję za wszystkie wskazówki i odpowiedzi.

Sadze ze Probosz powinien nawrzucac ci troche klod pod nogi .
To bylby lepszy test twojej wiary i sprawdzenia twojego powolania.

pytaj się w klasztorze - oni najlepiej wiedzą co chcą od kandydatów a każdy klasztor może chcieć czegoś innego, więc nie ma co się rozpisywać

Przecież początki w zakonie to w zasadzie same testy rozeznające powołanie. To nie jest tak, że zaraz po złożeniu dokumentów od razu przystępujesz do składania ślubów. Pierwszy rok jest na oswojenie się z życiem zakonnym i rozeznanie powołania, kolejny krok to dalsze rozeznawanie powołania, a także pogłębienie wiedzy z zakresu religii, jest również czas na modlitwę, pracę, naukę. Następnie przez dwa lata trwa dalsze przygotowanie do zaślubin czasowych, trwa to pięć lat i dopiero potem przechodzi się do wieczystej profesji zakonnej. Oczywiście okres ten może być różny, w zależności od zgromadzenia, ale generalnie nie trwa krótko.


Właśnie to zamierzam zrobić przy okazji rekolekcji. A zapytałam tutaj, bo chciałam się dowiedzieć jakie doświadczenia w tym zakresie mają inne osoby.

Z całym szacunkiem do metafor.
Mam nadzieję, że nie chcesz traktować tych lat jako testu
Model: idę sprawdzić, czy mam powołanie, mnie, delikatnie mówiąc, nie pociąga.

Jasne, że nie. Jedynie przybliżyłam tutaj zasady panujące w zakonie.

O, pięknie, niewiasta odwzajemnia wybranie przez Pana
Pan Jezus to prawdziwy szczęściarz, tyle wspaniałych niewiast Go kocha
A opiniami to ty się nie martw, módl się tylko (m.in. teraz możesz Nowenną przed Zesłaniem Ducha Świętego)
Pan się sam tobą zajmie, obyś Kochała Go całym swoim sercem jak największe święte zakonów kontemplacyjnych
powodzenia i z Panem Bogiem

Opinia proboszcza zależy od samego proboszcza i raczej bym nawet nie chciał na nią wpływać, co napisze to napisze. Wola Boża.

Do zakonu zawsze idzie się w jednym celu: Służyć Bogu i ludziom, a to w jaki sposób, o tym już zadecyduje przełożony.

Wola Boża.

Opinia proboszcza nie ma na celu "zopiniować" twojego życia duchowego czy relacji z Bogiem jaką masz. On napisze to co widzi: czy przyjmujesz księdza po kolędzie, że widuje Cię w kościele, że ogólnie nie masz opinii "jawnogrzesznicy", że nie przyszłaś do kancelarii z prośbą o skreślenie z bycia członkiem kościoła katolickiego i takie tam.

Mnie nawet bez takiej opinii przyjęto (proboszcz nie miał czasu, więc miałem później dowieźć). I tak zostało, że wstąpiłem i nie było już możliwości się po nią zgłosić, a życie w nowicjacie kwitło. Nikt też z przełożonych nie wymagał dostarczenia jej ode mnie.

Choć wiem co ona ma zawierać: czy nie byłaś np. w sekcie, czy praktykujesz, jesteś odpowiedzialna, w przypadku mężczyzn, to często jest pytanie czy byli ministrantami albo czy należałaś do jakiejś wspólnoty parafialnej lub przykościelnej, chodziłaś na pielgrzymi.

Jednak tak naprawdę nawet nie wiem jak piękna i bogata opinia od proboszcza na nic się zda jak ktoś nie ma powołania. Jeśli ktoś nie nadaje się do życia zakonnego, to wszystkie dokumenty w niczym nie pomogą. Zresztą składa się je na samym końcu przed ewentualnym wstąpieniem...