Witajcie mały problem mi się w głowie pojawił dziś w pracy jedząc śniadanie pomyślałem jak to będzie w niebie (znowu) czy będziemy mieć jakieś super moce typu latanie,teleportacja, wysokie skakanie itp. I nie pytam o to bo bym tego chciał bo mimio iż wiem że będzie to niebo i będziemy tam idealni to jednak chciałbym abyśmy byli jednak nadal trochę niezdarni bo to takie ludzkie (czy nie to jest w nas piękne?) nie byśmy byli wszechmocni, robi mi to straszny mętlik w głowie bo tak jakby sprawia że chcę nieba mniej przez myśl o tych supermocach. Szczerze powiedziawszy problemów z niebem pojawia się w mojej głowie masa ostatnimi czasy że będzie nudne lub własnie te super moce itp itd, tak jakby coś chciało mi niebo obrzydzić choć ostatecznie wygrywa myśl że przecież to będzie niebo tam musi być lepiej niż tutaj. A jakie jest wasze zdanie o moim dziecinnym myśleniu o "super mocach" i z góry przepraszam za tak głupi temat ale straszne bagno mam przez to w myślach

"Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy Bóg przygotował tym, którzy Go miłują."

Nie mamy pojęcia. Nie mamy pojęcia jak jest i jak będzie w Niebie. To chyba jedna z właściwych odpowiedzi.

W niebie najwspanialsze będzie odczuwanie miłości Pana Boga i ujrzenie go wprost, "twarzą w twarz". Nie sposób tego opisać, ale wszelkie moce, zdolności, wiedza i emocje, które teraz zdawałyby się komuś czymś niesamowitym tam będę niczym wobec możliwości kontaktu z Bogiem.

Po prostu człowiek jest stworzony do bycia szczęśliwym nie poprzez jakieś śmieszne moce typu skakanie w niebie na kilometr wzwyż, czy latanie z prędkością światła przez niebiański kosmos.

Dla człowieka najwyższym szczęściem jest widzenie Boga jako osoby i świadomość, że już nie będzie śmierci, tylko wieczne życie z Nim.
To może być trudne do uświadomienia sobie tego teraz na ziemi, ale tak będzie. Bóg jest celem i szczęściem człowieka. Bycie z Bogiem przez całą wieczność nigdy człowieka nie znudzi. Nikt ani nic innego nie zadowoli człowieka - tylko Bóg (sam w sobie, jego obecność i kontakt z Nim) zadowoli człowieka.

ja kocham swoją żonę i gdybym miał super moc skadania w kosmos - to pewnie ze 2 razy bym skoczył sprawdzić jak to jest - ale i tak wolałbym czas spędzać z ukochaną osobą niż skakać non-stop...
O ileż bardzie będziemy chcieli spędzać wieczność z Bogiem (który jest Miłością)! Nawet gdybym miał wszystkie supermoce -to co z tego? wszystko co skończone prędzej czy później się nudzi. A Bóg jest nieskończony - więc nawet w wieczności nie grozi nam znudzenie się Miłością Boga.

A ja nadal podtrzymuję tę myśl że nie mamy pojęcia. Ponieważ nawet takie piękne myśli i całkiem słuszne jak Twoje, to nadal nie przedstawia nam pełnego obrazu. Ponieważ na pewno nie spędzasz całego swojego czasu z żoną, ale wiele osób oprócz tego posiada swoich znajomych, swoje zainteresowania, pasje, hobby, pracę i tysiąc innych rzeczy. Nie zawsze i nie wszędzie chcesz zabrać żonę a ona też nie wszędzie poleci z Tobą. Poza tym, jako objaw zdrowego związku jest polecany czasem odpoczynek od siebie, co oczywiście nie oznacza separacji, ale to że dobrze mieć jakiś swój wymiar świata poza relacją.



Żona też może się znudzić.



Nasza ludzka natura ma tendencje do znudzenia się czymś co nie ma końca. Ale nasza natura zostanie przemieniona, przede wszystkim przemieniona spotkaniem z Bogiem. Zapewne samo to spotkanie i to Kim jest Bóg i to Jaki jest Bóg, to wszystko sprawi że Bóg będzie dla nas niezwykle fascynujący i nasza wieczność będzie odkrywaniem nieskończonego Boga, nieustannym poznawaniem Go, kontemplowaniem.



Dla człowieka największym szczęściem jest miłość a Bóg jest Miłością. Jak również kontemplowanie piękna Boga. Najwyższe szczęście daje człowiekowi świadomość że jest kochany i że kocha. Ten związek miłości z Bogiem i z innymi będzie możliwy w Niebie, tam już nie będzie cierpienia pod żadną postacią, a cierpienie fizyczne, psychiczne czy duchowe może zachwiać człowiekiem nie raz na tej ziemi. Tam nie będzie cierpienia i nie będzie świadomości śmierci, bowiem śmierć przestanie istnieć. Nie będzie przemijania. Nie będzie entropii.