A oddzielony od Boga, to taki który nie żyje dla Niego...?
viewtopic.php?p=1083411#p1083411

Nie wiem, co masz na myśli, kiedy piszesz, że nie żyje dla Boga. Ale wiem, że można być religijnym człowiekiem ( takim "porządnym" człowiekiem. któremu się wydaje, że jest ok. wobec Boga), a który wykonuje "martwe uczynki religijne" , bo/i jest jednocześnie martwym duchowo.

Mialem na myśli to samo, o czym mówi Ap.Paweł do Rzymian 14:7-9. A zatem czy wg ciebie oddzielony od Boga, to taki który nie żyje dla Pana...?
Skoro twierdzisz, że można, to pewnie wiesz...ja tam nie wiem ale zastanawiam się dlaczego Ci, o których dzięki Pismu mamy pewność(wierzymy), że są żyjacymi dla Pana w Chrystusie, nie są żyjącymi np dla wujo...?

Skoro potrzeba dopowiedzieć....
Bóg jest stwórcą wszystkiego, również każdego ducha ludzkiego (wyjątek to odwieczny Syn Boży).

Trzymamy się Biblii i patrzymy szerzej na kontekst grzechu i śmierci duchowej, która obejmuje wszystkich ludzi od momentu zaistnienia na świecie i wg mnie Dawid opisał ten moment.
Z tego co Dawid napisał trzeba jeszcze odczytać sens, a ja właśnie tak rozumiem to co napisał.

Ale czy to oznacza, że mamy cofnąć się w rozwoju do poziomu dziecka, aby wejść do Królestwa Bożego? Nie przesadzaj. Chyba dobrze wiesz z jakiego powodu Jezus odwołał się do przykładu dzieci w kontekście Królestwa Bożego.

No cóż różnimy się co do oceny faktów.
To co Ty subiektywnie widzisz co psalmista "widzi", to co najmniej jest tak, jakby ktoś twierdził, że skoro za sprawą Boga oślica przemówiła po ludzku do proroka Balaama to miała w sobie ducha ludzkiego.

Co do Ps 8.3 to psalmista konkretnie wskazuje na wydarzenie, w którym dzieci wołały: "Hosanna Synowi Dawidowemu" [Mt.21.15-16], tak samo jak ludzie wołali gdy Jezus wjeżdżał do Jerozolimy.
To jednak nie ma związku z upadłą naturą ducha, z którą każdy się rodzi.
Tak samo jak nie ma związku z martwą naturą ducha fakt, że Kajfasz z natchnienia Ducha Św. prorokował o Jezusie.

Gdyby tak było, że każdy duch człowieka powraca do Boga, to niepotrzebne byłoby zbawienie. Tu akurat przesadziłeś.

Problem w tym, że św. Paweł w Rzymian 14:7-9 nie pisze o ludziach, którzy nie żyją dla Boga, a o ludziach, którzy " ... żyją dla Pana ... " .
Zresztą jak definiujesz " oddzielony od Boga" ?
Tak, wiem z własnego doświadczenia i z Pisma Ef 2:1 bw "I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze," , że są ludzie, którzy umarli ( pomimo tego, że żyli).
A kto wg ciebie jest żyjącym dla Pana ? Bo przecież ja nie twierdzę, że jak ktoś żyje w Chrysuscie to nie żyje dla niego - wkładasz w moje usta coś czego ja nie napisałem.

Skoro Bóg jest stwórcą KAŻDEGO ludzkiego ducha, to ŻADEN ludzki duch synów Bożych nie jest niestworzony, bo duch niestworzony oznacza istniejący odwiecznie, a jedynym odwiecznie istniejącym duchem jest Duch Boży...tak więc jeśli sugerujesz, że ludzka(powtarzam LUDZKA) natura duchowa Jezusa nie była stworzona, tzn że istniała przed stworzeniem wszystkiego, a to oznacza, że taka natura jest Boska, a nie ludzka...
Człowieku...czy ty nie znasz Pisma czy nie rozumiesz, że duch ludzki Maryi nie mógłby rozradować się w Bogu swoim Zbawcy gdyby był martwy...poza tym gdyby duch ludzki któregoś ze znanych nam z biblijnych opisów starotestamentalnych sprawiedliwych był martwy, to nie mielibyśmy pełnych uwielbienia Psalmów czy innych spisanych z natchnienia Ducha ksiąg Starego Testamentu, bo martwy duch ludzki nie odpowiada na natchnienia Ducha...
Nie udaj idioty, bo dobrze wiesz, że nie o rozwój intelektualny chodziło Panu gdy stawiał je jako wzór, niemniej z perspektywy twojego postrzegania ducha przychodzących na świat niemowląt Chrystus Jezus postawił martwe duchowo istoty jako wzory do naśladowania...No ja wiem ale z tego, co ty twierdzisz wynika, że się mylę więc wyjaśnij mi dlaczego (te martwe duchowo z twojej perspektywy) dzieci są przez Pana stawiane za wzór...
No z tym akurat nie będę polemizował, bo to prawda...
Ty widzisz w duchowej naturze przychodzących na świat to, co widzi przeciwnik człowieka, natomiast Bóg w osobie Jezusa nie widzi stworzonego przez Siebie ducha ludzkiego przychodzących na świat jako martwego(zamkniętego na Boga) ale jako pragnącego(potrzebującego) Jego bliskości dlatego Chrystus przegarnia takie istoty do siebie, błogosławi i stawia jako wzór...Pismo mówi, że chwili śmierci „duch zaś wróci do Boga, który go dał” (Księga Kaznodziei Salomona 12.7; zobacz również Księgę Joba 34.14-15; Psalm 104.29-30) więc albo Pismo albo Gregorowe wymyślanki...

To jest problem istniejący tylko w umyśle kogoś, kto mimo iż zgadza się iż Maryja Urodziła BOga, to jednak w tym, którego uznaje za swojego Pana, nie widzi Boga...
Nie żyjący dla Pana Boga ale dla siebie...
To teraz może odpowiesz w końcu na moje pytanie...?
No nie udaj kogoś, kim nie jesteś, bo dobrze wiesz o kogo chodzi, a zresztą napisałem wyraźnie, że o tych o których dzięki Pismu mamy pewność(wierzymy), że są żyjacymi dla Pana w Chrystusie...a zatem czy wymienieni w Piśmie z imienia Święci Pańscy, żyjący dla Pana w Chrystusie, są żyjącymi dla wujo...tak czy nie ?

Coś ci się pomieszało. Powołujesz się na Rzymian 14:7-9 viewtopic.php?p=1083558#p1083558 i twierdzisz, że jest tam mowa o oddzielonych od Boga, kiedy w ww. fragmencie nic takiego nie napisano. Po czym piszesz, co piszesz
Zdefiniuj na podstawie Pisma, co to znaczy, że ktoś jest oddzielony od Boga.
A kim nie jestem, wg ciebie ?
Ktoś kto żyje w Chrystusie, nie żyje dla wujo, przecież to proste ! Co ty wymyślasz ?

Sorrki...wydawało mi się, że jak w formie wyjasnienia zastosuję przeciwstawne wyjaśnienie Apostoła z Rz 14:7-9, to zrozumiesz co miałem na mówiąc o oddzielonych(nie żyjących) dla Pana...
Nie mam ochoty tak jak i ty nie masz ochoty odpowiadać na moje pytania...
Nie rozumiem dlaczego ktoś, kto żyje w Chrystusie, nie żyje także dla wujo skoro w żyjących w Chrystusie przebywa ten sam duch Chrystusowy, który za życia ziemskiego przynaglał ich do wstawiennictwa za Kościół...

sahcim. Zaczynasz dzielić włos na czworo i trochę "odlatywać".
Uważam, że Jezus nie miał w sobie dwóch duchowych natur: swoje boskiej i ludzkiej. Duch jest jeden, a w przypadku Jezusa miał swoją naturę - to samą którą miał zanim przyszedł na świat. Jezus jako człowiek miał duszę(umysł, emocje, uczucia) i ciało człowieka, ale duch miał boską naturę, bo właśnie z natury duchowej był Bogiem.

To ciekawe zatem jaki sposobem oślica przemówiła ludzki głosem?
Nie musiała być człowiekiem, aby po ludzku przemówić za sprawą Ducha Św.
To, że Maria rozradowała się było wynikiem natchnienia w tym momencie przez Ducha Św. Tak samo byli natchnieni Duchem Św. ludzie w ST, ale to nie świadczy o tym, że byli żywi duchowo, bo Biblia jasno mówi, że w Adamie wszyscy umierają.
Wg tego co tu przedstawiasz, to Kajfasz też był żywy duchowo (bez wpływu grzechu Adama), bo z Ducha Św. prorokował o Jezusie.
Czyli się mylisz. Bezpieczniej jest zejść z poziomu wyobrażeń na poziom tekstu Biblii.

To nie moje postrzeganie tylko biblijna prawda - każdy rodzi się martwy duchowo.

Z tego samego powodu, dla którego Jezus mówił do Nikodema o potrzebie nowego narodzenia - czyli o potrzebie stania się nowym dzieckiem w duchu. Nikodem odebrał dosłownie słowa Jezusa i nie mógł z tego powodu ich zrozumieć, chociaż był nauczycielem w Izraelu.

Jezus nie powiedział, że do tych dzieci należy Królestwo Niebieskie lecz, że do takich ono należy. Tu wskazał na pewną cechę, którą posiadają tylko dzieci - prostą wiarę w to co słyszą bez kombinowania.
Jeśli człowiek nie przyjmie Ewangelii jak dziecko - prostą wiarą, to nie narodzi się na nowo -->nie stanie się dzieckiem Bożym --> nie ujrzy Królestwa Bożego.
Tak rozumiem stawianie dzieci za przykład. Rzeczywistość duchowa zobrazowana przez doczesność.

Ja widzę to o czym mówi Biblia - w Adamie wszyscy umarli bez wyjątków (poza Jezusem, który nie miał duchowej natury Adama).
A Ty jak widzę nie chcesz tego przyjąć.

Podajesz fragmenty wyrywając je z kontekstu całej Biblii, a przede wszystkim w oderwaniu od Ewangelii.
Poza tym Ps.104 mówi o tchnieniu życia, które jest w każdej istocie, a nie tylko o duchu ludzkim.

Żeby wrócić do Boga trzeba dostąpić zbawienia w Chrystusie. Tylko tacy powrócą do Boga [Jana 14.23]:Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy i u niego zamieszkamy.
[Jana 14.2-3]:2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce.
3. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli.
Przemyśl to.

Jeśli uważasz, że Jezus nie miał w sobie dwóch natur duchowych: odwiecznej(boskiej) i stworzonej(ludzkiej), tzn że zaprzeczasz nie tylko temu, że Jezus w swojej ludzkiej(powtarzam LUDZKIEJ) naturze, jest W PEŁNI człowiekiem jak każdy inny, ale zaprzeczasz także swoim słowom, że Bóg jest stwórcą KAŻDEGO ducha ludzkiego...
Duch nie może być jednocześnie niestworzony i stworzony...opanuj się Człowieku.
Odwieczny(niestworzony) Duch jest jeden, ale w przypadku stworzonej natury duchowej KAŻDEGO człowieka duch ludzki nie jest tym samym...
Czyli sam zaprzeczasz, że Jezus był w pełni człowiekiem...
Takim samym sposobem jak papuga potrafi mówić ludzkim głosem, Żartownisiu...
Oczywiście, że nie...to ty tak twierdzisz, a nie ja...

W Łk 1:47 masz wyraźnie napisane:
"Rozradował się duch mój w Bogu, moim Zbawcy" zatem
Autor biblijny mówi wyraźnie, że rozradował się duch Maryi więc twoja teoria o martwym duchu jest wyssana z palca...
Człowieku...gdyby ludzie ST nie byli duchowo żyjącymi, to Bóg nie byłby ich Bogiem...! ! !

Twoj sposób rozumowania mnie "rozwala",Gregor, bo z jednej strony twierdzisz, że natura(sfera) duchowa(duch, dusza) wszystkich przychodzących na świat dzieci jest martwa, z drugiej natomiast strony uzasadniasz stawianie przez Jezusa dzieci za wzór, posiadaniem przez nie cechy, dzięki której przyjmują prostą wiarą to, co usłyszą, bez kombinowania, tak jakbyś sugerował, że owa cecha nie była składnikiem duchowej natury tychże...a więc jak to jest z tobą Gregorze, czy owa dziecięca cecha przyjmowania z wiarą tego co słyszą jest składnikiem natury duchowej czy tej cielesnej...? ? ? Nie, Kolego...ja nie przyjmuję twojej interpretacji, a nie tego, co mówi Biblia gdyż ja w Biblii nie znajduję zdania o "martwym duchu" ludzkim przychodzących na świat dzieci, stąd nie stawiam tak irracjonalnych tez jak ty wyżej, tzn że dziecięcy duch(widziany przez ciebie jako martwy/nie żyjący dla Słowa) jest otwarty na prostą wiarę w to co słyszy bez kombinowania...
A może tylko tobie się tak wydaje, bo jakoś nie widzę uzasadnienia...No proszę...czyli duch będący tchnieniem życia ożywia każdą istotę stworzoną, a nie tylko czlowieka...a czy wg ciebie jest to stworzony duch czy ten Jeden - Niestworzony "W Nim [Chrystusie] bowiem wybrał nas przed założeniem świata,
abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem" zatem Bóg już przed stworzeniem wszystkiego widział jako świętych i nieskalanych należących do Chrystusa...

To może wyjaśnisz po co nowe narodzenie, o który mówił Jezus, że bez niego nie ujrzysz Królestwa Bożego?

I ok. masz swoją interpretację - i tego się trzymaj.

A o kim tu jest mowa? - zastanów się.

Ja ze swej strony skończyłem ten temat.